ἀ·γνώμων, ων, ον, gén. ονος :
      1 dépourvu de jugement, irréfléchi, imprudent, PD. O. 8, 60 ; PLAT. Phædr. 275 b ; d’où follement obstiné, arrogant, HDT. 9, 41 ; XÉN. Mem. 1, 2, 26 ;
      2 défavorable, cruel, impitoyable, SOPH. O.C. 86 ;
      3 insensible, dur, XÉN. Mem. 2, 8, 5 ; ἡ ἀγνώμων, ISOCR. Ep. 10, 3, l’insensible ou aveugle fortune ; d’où oublieux, ingrat, joint à ἀχάριστος, XÉN. Cyr. 8, 3, 49 ;
      4 ignorant, inexpérimenté, HPC. 343, 20.

• Cp. -έστερος, HDT. 9, 41 ; XÉN. Cyr. 8, 3, 19 ; • Sup. -έστατος, XÉN. Mem. 1, 2, 26.

➳ [ᾰ] au lieu de [ᾱ] MAN. 5, 338.

Étym. ἀ, γνώμη.

ον, gen. ονος, (< γνώμη) ill-judging, senseless, Thgn. 1260 codd. (s.v.l.), Pi. O. 8.60, Pl. Phdr. 275b; ὥσπερ κυνίδιον τοῖς εἴκουσιν ἀ. Phld. Lib. p. 10 O. ; opp. μετὰ λογισμοῦ πράττειν, Men. 617; inconsiderate, τὸ ἄ. καὶ θυμοειδές Hp. Aët. 16. Adv. -όνως senselessly, X. HG 6.3.11, etc. ; ἀ. ἔχειν D. 2.26.
headstrong, reckless, (in Comp.) Hdt. 9.41; Sup., X. Mem. 1.2.26.
unfeeling, hard-hearted, Φοίβῳ τε κἀμοὶ μὴ γένησθ’ ἀγνώμονες S. OC 86; of judges, X. Mem. 2.8.5; joined with ἀχάριστος, Id. Cyr. 8.3.49, cf. Mem. 2.10.3, D. 21.97; esp.
ignoring one΄s debts, Ulp. ad D. 2.26, Jul. Or. 3.117e (Comp.); ἀ. περὶ τὰς ἀποδόσεις Luc. Herm. 10.
unknowing, in ignorance, ἀ. πλανᾶσθαι Hp. Vict. 1.6. of things, senseless, brute, Aeschin. 3.244; also φρονοῦσαν θνητὰ κοὐκ ἀγνώμονα (neut. pl.) S. Tr. 473.
cruel, πρᾶγμα ἄ. πάσχειν Parth. 17.5. of horses, without the teeth that tell the age (< γνώμονες) Poll. 1.182. [αγν- only in Man. 5.338.]

VLL, ohne Kennzahne, von Tieren.

ον (γνώμη),
1) unvernünftig ; Aeschin. 3.244 sind τὰ ἄφωνα καὶ ἀγν. – ξύλα, λίθοι, σίδηρος.
2) unverständig, ohne Einsicht ; ἄγν. τὸ μὴ προμαθεῖν Pind. Ol. 8.60 ; θνητὰ κοὐκ ἀγν. φρονεῖν Soph. Fr. 473 ; bei Plat. öfter, z.B. mit ἀμαθής verb. Lys. 218a ; περί τι Legg. III.700d ; unüberlegt, νέος καὶ ἀγν. Xen. Mem. 1.2.26 ; trotzig, Her. 9.41 ; überh. von unfreundlicher Gesinnung, rücksichtslos, hart, vgl. Buttmann Ind. Midian.; ἐριννύες Φοίβῳ τε κἀμοὶ μὴ γένησθ' ἀγνώμονες Soph. O.C. 86 ; κριτής Xen. Mem. 2.8.5 ; ἡ ἀγνώμων sc. τύχη Isocr. ep. 10 ; undankbar, nicht erkenntlich, Luc. πονηροὶ καὶ ἀγν. περὶ τὰς ἀποδόσεις Herm. 10 ; Xen. Mem. 2.10.3 u. Cyr. 8.3.49 mit ἀχαριστότερος ; ἀγνωμονέστατος Plut. vit. pud. 3 im Gegensatz von χαρίεις, u. ib. 10;
• Adv. ἀγνωμόνως, in denselben Bdtgn, ἀλογίστως καὶ ἀγ. ἔχειν Dem. 2.26, für ἀβούλως von Harp. erkl.; Xen. Hell. 6.3.18 τὰ ἀγν. πραχθέντα neben ἁμαρτηθέντα ; aber Cyr. 5.5.28 = undankbar.