ας (ἡ) [ῠ] faux témoignage, particul. en justice, DÉM. 1033, 1 ; ψευδομαρτυρίαν καταγνῶναί τινος, IS. fr. 1, 6, condamner qqn pour faux témoignage ; d’ord. au plur. ψευδομαρτυριῶν δίκη, IS. 38, 15 ; ARSTT. Pol. 2, 12, 11, procès pour faux témoignage ; ψευδομαρτυριῶν ἁλῶναι, AND. 2, 4 ; LYS. 118, 18, être convaincu de faux témoignage ; ψευδομαρτυριῶν ὀφλεῖν, AND. 10, 23, être condamné pour faux témoignage.

Étym. ψευδόμαρτυς.

ἡ, false witness, D. 41.16 codd. ; ψευδομαρτυρίαν καταγνῶναί τινος Is. 12.6 codd. ; ἐν ψευδομαρτυρίαις D. 57.53 codd. ; but mostly in gen. pl., ψευδομαρτυριῶν διάκρισις Pl. Lg. 937b; -ιῶν δίκη Is. 3.6; κρίσεις Arist. Pol. 1263b21; -ιῶν ἑλεῖν τινα to convict, and ἁλῶναι to be convicted, of perjury, Is. 5.15, And. 1.7, Lys. 10.25, Aeschin. 1.85; ὀφλεῖν And. 1.74; -ιῶν ἐπισκήψασθαί τινι make allegation of perjury against one, D. 29.7; etc. (This form is perh. always corrupt in codd. of classical authors; -ίων (gen. pl. neut., cf. ψευδομαρτυρίου) shd. prob. be read for -ιῶν, and may be restored for -ίαν in D. 41.16, Is. 12.6; so -ίοις for -ίαις in D. 57.53; των ψευδομαρτυριων is unaccented in Pap. of Hyp. Phil. 12; ψευδομαρτυρια[ν is an uncertain restoration in IG 5(2).357.3 (Stymphalus, iii BC); but the fem. form existed later, Ev. Matt. 15.19, 26.59.)

ἡ, falsches Zeugnis ; ψευδομαρτυρίαν καταγνῶναί τινος, Einen als falschen Zeugen verurteilen, Isae. frg. 1.6 ; ψευδομαρτυριῶν ἁλῶναι Andoc. 1.7 ; Lys. 10.25 ; Isae. 5.12, 13 ; ψευδομαρτυριῶν δίκην εἵλομεν 3.4, vgl. 11.15 ; ψευδομαρτυριῶν διώκων Dem. 24.131, vgl. 29.13, u. öfter in dieser Rede ; ψευδομαρτυριῶν διάκρισις Plat. Legg. XI.937b.

ψευδο-μαρτυρία, -ας, ἡ
false witness: Mat.15:19 26:59.†
(AS)