ἡ, Tim. lex. Plat., od. χῆτος, εος, τό, Mangel, Bedürfnis (es scheint übh. nur der dat. vorzukommen, außer bei den Gramm.); χήτεϊ τοιοῦδ' ἀνδρός, aus Mangel od. Entbehrung eines solchen Mannes, Il. 6.463, wie χήτεϊ τοιοῦδ' υἷος 19.324 ; χήτει ἐνευναίων Od. 16.35 ; χήτεϊ λαῶν H.h. Apoll. 78 ; sp.D., wie Ap.Rh. 1.887 ; χήτεϊ συμμάχων Her. 9.11 ; ἀλλοτρίοις χρώμασι καὶ κόσμοις χήτεϊ οἰκείων κοσμούμενον Plat. Phaedr. 239d ; öfter bei Sp., s. Ruhnk. zu Tim. p. 275.