'α ou ος, ον :
   I qui vient ou a lieu après un long temps, tardif, ESCHL. Sept. 668 ; SOPH. Ph. 1446, 1449 ; EUR. Or. 740, El. 1157, I.T. 258, etc. ; THCR. Idyl. 14, 2 ; ALEX. (LUC. Laps. 6) ; LUC. D. mer. 9, 4, etc. ; χρόνιος ἐλθών, OD. 17, 112, étant venu tardivement ;
   II qui est venu ou a lieu depuis longtemps, vieux, ancien, SOPH. O.C. 441, Ph. 600 ; χρόνιος εἴμ' ἀπ' ἀνθρώπων βορᾶς, EUR. Cycl. 249, il y a longtemps que je n’ai mangé de chair humaine ; χρόνιος ἀπών, EUR. I.A. 1099, absent depuis longtemps ;
   III qui dure longtemps, long, en parl. de choses, PD. P. 3, 204 ; p. suite :
      1 qui se prolonge, qui traîne en longueur, THC. 1, 141 ; PLAT. Leg. 855 b ; en parl. de maladies, chronique, HPC. Aph. 1246 ; P. ÉG. 85, 28 ;
      2 en parl. de plantes, vivace, TH. H.P. 1, 1, 9 ;
      3 durable, éternel, EUR. Ion 1615, etc. ;
      4 qui se prolonge, prolongé, ESCHL. Ag. 149 ; EUR. fr. 224 ; en parl. de pers. hésitant, SOPH. Ph. 1449, etc.

• Cp. χρονιώτερος, TH. H.P. 4, 15, 3 ; • Sup. χρονιώτατος, PD.

➳ Fém. χρονία, PD. P. 3, 204 ; ESCHL. Ag. 145 ; EUR. Suppl. 91, etc. ; THC. 1, 12 ; χρόνιος, THC. 5, 73 ; EUR. Andr. 84, Hel. 1041, etc.

Étym. χρόνος.

'

α, ον, also ος, ον E. Ion 470 (lyr.), Andr. 84, Th. 6.31 : — after a long time, late, ἐλθὼν χρόνιος Od. 17.112; χρονία μὲν ἥκεις Cratin. 222, cf. Ar. Th. 912; χ. φανείς S. Ph. 1446 (anap.); χρόνιος (v.l. χρόνιον) εἰσιδὼν φίλον E. Or. 475; τροπαίᾳ χρονίᾳ A. Th. 706 (lyr.); χρόνιοι ξυνιόντες Th. 1.141. Adv. -ίως after a long time, Sammelb. 4314.2 (iii BC).
long-delaying, tardy, Δίκα E. Fr. 223 (lyr.); χ. τὰ τῶν θεῶν Id. Ion 1615 (troch.).
for a long time, a long while, χρόνιόν τινα ἐκβεβληκότες, ἤλαυνε, S. Ph. 600, OC 441; μή… χρόνιοι μέλλετε πράσσειν Id. Ph. 1449 (anap.); χρόνιος ὤν, ἀπών, E. Or. 485, IA 1099; χρόνιός εἴμ’ ἀπ’ ἀνθρώπων βορᾶς Id. Cyc. 249.
long-continued, ἀρετὰ χρονία τελέθει Pi. P. 3.115; ἄπλοιαι A. Ag. 149 (lyr.); χρόνια λέκτρ’ ἔχων having been long married, E. Ph. 14; χ. ἐτῶν ἐνιαυτοί Ar. Ra. 347 (lyr.); στόλος… χ. ἐσόμενος, χρόνιος στρατεία, Th. 6.31; δεσμὰ χ. Pl. Lg. 855b; of plants, perennial, opp. ἐπέτειος, Thphr. HP 1.1.9. of ailments, chronic, νοσήματα Hp. Aph. 2.39, Coac. 203; [πόνοι] Epicur. Fr. 447; νόσοι D.H. 1.37, Gal. 6.356; ἰσχιάς Dsc. 1.10; [βῆχες] Paul.Aeg. 3.28 (Comp.). Adv. -ίως Philum. ap. Orib. 8.45 tit. ; Comp. -ιωτέρως Hp. Coac. 197. Astrol., χ. ζῴδια, f.l. for Κρονικά, Cat.Cod.Astr. 1.133. Adv. -ίως Arist. GC 328a35, Thphr. Sud. 22; neut. pl. χρόνια as Adv., E. Or. 152 (lyr.); Comp. -ώτερον Pi. N. 4.6. — Rare in Prose, and only (as it seems) in signf. 1.3 and 5.

3, bei den Att. auch 2 Endgn, Thuc. 5.73, 6.31, wie Eur. Ion 470, Andr. 84, nach langer Zeit, spät geschehend, kommend u. vgl.; χρόνιος ἐλθών Od. 17.112, wie Alexis bei Luc. pro laps. 6 ; – seit langer Zeit, od. lange Zeit hindurch, ἁρετὰ ἀοιδαῖς χρονία τελέθει Pind. P. 3.115, wie χρονιώτατον φάος ἀρετᾶν Ol. 4.11 ; Tragg., χρονία ἀποῦσα, lange abwesend, Eur. Suppl. 102, u. öfter ; ἡ ἀναχώρησις χρονία γενομένη Thuc. 1.12 ; πόλεμος 1.141, lange dauernd, wie πολιορκία Pol. 1.17.9 ; δεσμοῖς χρονίοις Plat. Legg. IX.855b. – Dah. auch = lange verweilend, zögernd, Aesch. Spt. 668, u. verzögernd, μή τινας ἀντιπνόους Δαναοῖς χρονίας ἐχενῇδας ἀπλοίας τεύξῃ Ag. 145 ; spät, χρόνιος φανείς Soph. Phil. 1432.