ή, όν :
      1 qui concerne le temps ou une période de temps, PLUT. Sol. 27 ; τὰ χρονικά (s.-e. βιϐλία) PLUT. Them. 27 ; αἱ χρονικαί (s.-e. γραφαί) DH. 1, 8 ; LUC. Macr. 22, chroniques, annales ;
      2 t. de gr. qui concerne l’augment temporel, EUST. 72, 45.

Étym. χρόνος.

ή, όν, of or concerning time, temporal, opp. τοπικός, Plot. 3.7.9; χ. ποίησις creation in time, Jul. Or. 4.146b. Adv. -κῶς ib. 145d, Prisc.Lyd. 36.2, Dam. Pr. 404.
chronological, κανόνες Plu. Sol. 27; τὰ χ. (sc. βιβλία) annals or chronology, Id. Them. 27; αἱ χρονικαί (sc. γραφαί) D.H. 1.8; χ. σύνταξις D.S. 13.103.
Gramm., χ. ἐπιρρήματα adverbs of time, A.D. Pron. 15.24, cf. Sch. Il. Oxy. 221i5; temporal, i.e. quantitative, παράγγελμα A.D. Pron. 58.22; of the temporal augment, χ. αὐξήσεις Eust. 72.45. Adv. -κῶς in respect of time, διαφέρειν A.D. Synt. 209.23.

von der Zeit, zur Zeit gehörig, die Zeit betreffend ; κανόνες Plut. Sol. 27 ; dah. τὰ χρονικά, sc. βιβλία, Zeit- oder Geschichtsbücher, Them. 27 u. A.
• Adv. χρονικῶς, Sp.