α, ον, qui sert aux usages de la vie : τὰ χρηστήρια σκεύη, PLAT. COM. 2-2, 623 Mein. ; STR. 604 ; ATH. 204 f ; ou simpl. τὰ χρηστήρια, POLL. 10, 11, les meubles, les ustensiles.

Étym. χράομαι.

α ou ος, ον, qui concerne les oracles, les prophéties, HDT. 6, 80 ; ESCHL. Eum. 241, Sept. 26, Ag. 1270 ; EUR. Ion 1320, Hel. 822.

➳ Fém. -ος, ESCHL. Eum. 241.

Étym. χράω².

α, ον, also ος, ον A. Eu. 241; (χράω²); oracular, prophetic, ἐφετμαί l.c. ; ὄρνιθες Id. Th. 26; χρηστηρίαν ἐσθῆτα Id. Ag. 1270; τρίπους χ. E. Ion 1320; τοὔνομα Id. Hel. 822; also Ἄπολλον χρηστήριε author of oracles, Hdt. 6.80, cf. OGI 312 (Aegae, ii BC). (< χράομαι) = χρηστικός, fitted or designed for use, useful, χρηστήρια σκεύη household utensils or furniture, Pl.Com. 27 (τὰ πρὸς θεωρίαν ἢ θυσίαν σ. Poll. 10.11); without σκεύη, Mnemos. 57.208 (Argos, vi BC), OGI 326.30 (Teos, ii BC); ὅσα σκύτινα τῶν ὅπλων καὶ τῶν χ. Str. 13.1.48, cf. 15.2.6, Nic.Dam. 106J. ; τὸν περίβολον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ χ. Expl. Arch. de Délos 11.291, cf. 120, Durrbach Choix d΄inscr. de Délos 119 (ii BC); τὰ δώματα καὶ τὰ χ. τῶν ὑδάτων Supp.Epigr. 8.170 (Palestine), cf. PCair. Zen. 764.37 (iii BC).

auch 2 Endgn,
1) zum Wahrsager, zum Wahrsagen gehörig, prophetisch ; ὄρνιθες Aesch. Spt. 26 ; ἐφετμὴ Λοξίου Eum. 232, die das Orakel gegeben ; ἐσθής, das Kleid des Wahrsagers, Ag. 1243, τρίποδα χρηστήριον λιποῦσα Eur. Ion 1320.
2) (χράομαι) zum Gebrauche gehörig, bestimmt ; χρηστήρια, mit und ohne σκεύη, Geschirr, Hausrat, utensilia, Strab. u. a.Sp.; Poll. 10.11.