GRC
χλαρός
JSON
Bailly
ά, όν [ᾱ] seul. dans la loc. χλαρὸν γελᾶν, PD. P. 9, 65, rire doucement, sourire ; sel. d’autres, rire d’un rire frais et sonore.
Étym. cf. *χλάδω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ά, όν, only Pi. P. 9.38 χλαρὸν (v.l. χλιαρόν) γελάσσαις to laugh exultingly, gaily (fort. χλοαρόν); but Hsch. has χλαρόν· κόχλαξ· also, = ῥυπαρόν, λεπτόν, τρυχαλέον, ὠχρόν, and = ἐλαιηρὸς κώθων, Id.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
[ᾱ], nur Pind. P. 9.39, χλαρὸν γελᾶν, nach Hermann dor. für χλωρόν, jugendlich, frisch und kräftig, nach Schneider und Böckh statt λαρόν, angenehm, sanft.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
