ου (τὸ) [ᾰ] pierre de jet, caillou dont on se servait aux temps homériques comme projectile de combat, IL. 4, 518 ; 5, 302 ; 11, 265, 541 ; 14, 410 ; 20, 285, etc. ; OD. 10, 121.

Étym. dim. de χερμάς, sel. d’autres, neutre de χερμάδιος.

τό, large stone, boulder, such as were used for missiles by the heroes of the Il., ὀκριόεν 4.518; μεγάλα 11.265, cf. 14.410; ὁ δὲ χερμάδιον λάβε χειρὶ…, μέγα ἔργον, ὃ οὐ δύο γ’ ἄνδρε φέροιεν 5.302, 20.285; twice in Od., ἀνδραχθέσι χερμαδίοισι βάλλον, of the Laestrygones, 10.121, cf. 21.371. = χερμάς 1, Aen.Tact. 38.6. — Not a Dim. of χερμάς, but neut. of an Adj. χερμάδιος, ον, of the shape or size of a χερμάς, μολύβδαιναι χερμάδιοι leaden balls for arm-exercises, Luc. Lex. 5.

τό (eigtl. dim. von χερμάς, nach Andern neutr. von χερμάδιος), ein Stein, Kiesel oder Feldstein, zum Werfen gebraucht ; bei Hom. von beträchtlicher Größe, Il. 5.302 ὁ δὲ χερμάδιον λάβε χειρί, μέγα ἔργον, ὃ οὐ δύο γ' ἄνδρε φέροιεν : vgl. 20.285 ; μεγάλα 11.265, 541 ; ἀνδραχθέα Od. 10.121 ; ὀκριόεις Il. 4.518 ; öfters in der Vrbdg βάλε χερμαδίῳ.