GRC
χελύνη
JSON
Bailly
ης (ἡ) [ῡ]
1 lèvre, AR. Vesp. 1083 ;
2 mâchoire, EL. N.A. 16, 12 ;
3 éol. c. χελώνη, SAPPH. (ORION p. 87, 31).
1 lèvre, AR. Vesp. 1083 ;
2 mâchoire, EL. N.A. 16, 12 ;
3 éol. c. χελώνη, SAPPH. (ORION p. 87, 31).
Étym. χέλυς.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ἡ, = χεῖλος lip, ὑπ’ ὀργῆς χελύνην ἐσθίειν Ar. V. 1083 (troch.), Com. Vet. ap. Poll. 2.89; Ion. gen. pl. χελυνέων Hsch.
jaw, Ael. NA 16.12. = χελώνη 1.2, Nic. Al. 555, 558 cod. Π, cj. in Olymp. in Mete. 116.13.
jaw, Ael. NA 16.12. = χελώνη 1.2, Nic. Al. 555, 558 cod. Π, cj. in Olymp. in Mete. 116.13.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ἡ, = χεῖλος, die Lippe, Sp.; ὑπερῴα χελύνη, die Oberlippe ; χελύνην ἐσθίειν ὑπ' ὀργῆς Ar. Vesp. 1083, wie wir auch »vor Aerger in die Lippen beißen« ; Kinnlade, Ael. H.A. 16.12 ; vgl. Phryn. B.A. 72. – Aeolisch = χελώνη, Sappho bei Orion.
Bei Theognost. χέλυνα.
Bei Theognost. χέλυνα.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
