α, ον [ῑ]
      1 semblable à l’hirondelle, particul. noirâtre comme l’hirondelle : χελιδόνια ἄνθη, NIC. (ATH. 683 e) sorte d’anémone, fleur ; χελιδόνια ἀσπίς, GAL. Ther. 14, 235, sorte d’aspic, serpent ;
      2 qui ramène l’hirondelle, en parl. d’un vent, NONN. D. 11, 495.

Étym. χελιδών ; cf. Χελιδονία ἄκρα et Χελιδόνιαι νῆσοι.

or χελιδόνειος, α, ον, also ος, ον Poll. 6.81 : — of the swallow, μέλος Suid. ; χ. τεῖχος built by swallows, Thrasyll. ap. Ps.-Plu. Fluv. 16.2.
like the swallow, esp.
coloured like the swallow΄s throat, reddish-brown, russet, ἰσχάδες χελιδόνιαι russet-coloured figs, Philem. Gloss. ap. Ath. 14.652f., cf. Dsc. 5.32, Poll. l.c. ; χ. πυρός Dsc. Eup. 1.228; χελιδόνια (sc. σῦκα) Ar. Fr. 569.4 (χελιδόνεια Epigen. 1.2). χελιδονία, ἡ, a kind of gem, Plin. HN 37.155; lapis chelidonius ib. 11.203. χ. ἀσπίς, a kind of asp, Philum. Ven. 16.1, Gal. 14.235, cf. χελιδονιαῖος. δασύπους χελιδόνειος, of the common hare, Diph. 1. χελιδονεία κύλιξ, name of a kind of cup, IG 11(2).154 B 7 (pl., Delos, iii BC), cf. 145.46 (ib., iv. BC), Inscr.Délos 385a53 (ii BC). χελιδόνιον, τό, an eye-salve, CIL 13.10021.93.

[λῑ], von der Schwalbe, der Schwalbe gehörig, ihr ähnlich ; dah.
   a) συκαῖ oder ἰσχάδες χελιδόνιαι, eine Art Feigen, von rostbrauner od. braunroter Farbe, wie die Schwalbe an der Brust, Ath. XIII.582, ἐρυθρομέλαιναι XV.652e ; vgl. χειλιδόνειος ; Diosc.
   b) eine braunrote Schlangenart, Galen. u. Plin.
   c) auch ein Beiw. des Hasen, weil er, wie die Schwalbe, oben dunkelbraun und am Bauche weiß ist, δασύπους χελιδόνειος Diphil. b. Ath. IX.401a.
   d) ein schwalbenfarbiger Stein, chelidonius, Plin. H.N. 37.10.