ος, ον [ᾰ] qui sert à témoigner la reconnaissance ; θυσίαι χαριστήριοι, DH. 1, 88 ; 10, 54 ; ou subst. τὰ χαριστήρια (s.-e. ἱερά) XÉN. Cyr. 4, 1, 2 ; 7, 2, 28 ; DS. 20, 65 ; ARSTD. t. 2, 200, sacrifices d’actions de grâces ; particul. sacrifice de la supplication romaine, PLUT. Cam. 7 ; avec le gén. de l’objet pour lequel on rend grâces, POL. 21, 1, 2 ; PLUT. M. 862 a ; DH. 1, 55 ; τὸ χαριστήριον, ATH. 672 a ; PLUT. Marc. 8, témoignage de reconnaissance ; χαριστήρια τροφῶν ἀποδιδόναι, LUC. Patr. enc. 7, rendre grâces pour l’éducation qu’on a reçue.

Étym. χαρίζομαι.

ον, of or for thanksgiving, θυσία D.H. 1.88; so in pl., Id. 10.17, 54, IGRom. 4.566.19 (Aezani, ii AD); ἀπαρχαί Ph. 2.236; ἀμοιβαί D.H. 1.6; ὕμνος Jul. Or. 4.158a; c. gen., θυσία χ. ὑδάτων D.H. 1.55, cf. Plu. Lyc. 11. Subst., χαριστήριον, τό, thank-offering, IG2². 3003, 4798, 7.3100 (Lebad.), Plu. Caes. 57, Ath. 15.672a, etc. ; freq. in pl. χαριστήρια, τά, thank-offerings, χ. τοῖς θεοῖς ἀποτελεῖν X. Cyr. 4.1.2; ὀφειλήσειν ib. 7.2.28; προσφέρειν, θῦσαι, D.S. 5.31, 20.76; c. gen., θύειν τοῖς θεοῖς χ. τῶν εὐτυχημάτων Plb. 21.2.2; χ. τροφῶν ἀποδιδόναι Luc. Patr. Enc. 7; τῇ Ἑκάτῃ χ. τῆς νίκης ἑορτάζειν Plu. 2.862a; χ. ἐλευθερίας, in memory of the liberation by Thrasybulus on 12th Boëdromion, ib. 349f, cf. Neanth. 9J., OGI 654.8 (Egypt. i BC); = Lat. supplicatio, Plu. Cam. 7.

zur Gunstbezeugung, zur Gefälligkeit, zum Schenken gehörig, geneigt, – dankbar ; – τὸ χαριστήριον, Gefälligkeit, Geschenk ; – τὰ χαριστήρια, sc. ἱερά, Dankopfer, Dankfest, Xen. Cyr. 4.1.2 u. öfter ; θύειν τοῖς θεοῖς τῶν εὐτυχημάτων Pol. 21.1.2 ; Plut. Rom. 21 ; χαριστήρια τροφῶν ἀποδιδόναι Luc. patr.enc. 7.