ατος (τὸ) ouverture béante, PLAT. Phæd. 111 c, d’où :
      1 gouffre, abîme, HÉS. Th. 740 ; EUR. Ph. 1605 ; HDT. 4, 85 ; 7, 30 ; PLAT. Rsp. 614 d, etc. ; en parl. de Charybde, EUR. Suppl. 501 ; de Scylla, ANTH. 11, 379, etc. ;
      2 ouverture de la bouche, EUR. H.f. 363 ; en parl. d’un crocodile, PLUT. M. 981 a ; d’un cétacé, PLUT. M. 918 f ; de Cerbère, LUC. Luct. 4, Dom. 22 ;
      3 ouverture d’une porte, OPP. H. 4, 99 ;
      4 p. ext. large espace, immensité (du ciel, de la terre, etc.) EUR. Ion 281, etc.

Étym. χαίνω.

ατος, τό, (< χαίνω) yawning chasm, gulf, χ. μέγα, of Tartarus, Hes. Th. 740; Ταρτάρου… ἄβυσσα χ. E. Ph. 1605; χ. γῆς Hdt. 7.30; τὰ χ. τῆς γῆς Pl. Phd. 111e; χθονός, πέτρας, E. Ion 281, IT 626; σεισμοὶ καὶ χάσματα Jul. Laod. in Cat.Cod.Astr. 1.134.
open, gaping mouth, χ. θηρός E. HF 363 (lyr.); as forming a helmet, Id. Rh. 209; of a yawning gulf, χάρυβδις… ἄρμα περιβαλοῦσα χάσματι Id. Supp. 501; Σκύλλης χάσμασιν AP 11.379 (Agath.); χ. φάρυγος, of a lion, ib. 6.218 (Alc.); χ. ὀδόντων Anacreont. 24.4, etc. generally, any wide opening, θυρέτρων χ. ἀχανές Parm. 1.18; also, expanse, of the sky and sea, χ. πελάγεος τὸ δὴ Αἰγαῖον καλέεται Hdt. 4.85; τὸ χ. τοῦ οὐρανοῦ Pl. R. 614d.

ατος, τό, gähnende od. klaffende Oeffnung, Spalt, Kluft, Erdschlund ; Hes. Th. 740 ; Eur. Suppl. 516 ; χάσμα εὐρωπὸν πέτρας I.T. 621 ; χθονός Ion 281 ; Ταρτάρου εἰς ἄβυσσα χάσματα Phoen. 1599 ; ῥαγῆναί τι τῆς γῆς καὶ γενέσθαι χάσμα Plat. Rep. II.359d ; τὸ χάσμα τοῦ οὐρανοῦ τε καὶ τῆς γῆς X.614d, vgl. Phaed. 111c ; Sp.; auch der Schlund des Mundes, der Rachen, ὀδόντων, von den Löwen, Anacr. 24.4, θηρός Eur. Herc.Fur. 363, Plut. quaest. nat. 28 ὀδόντας ἐνδοτάτω ἔχουσα τοῦ χάσματος, Σκύλλης χάσμασιν Agath. 74 (XI.379); übertr., πυλάων, App. 4.99. – Uebh. ein weiter Raum, auch vom Himmel u. vom Meere gebraucht, Her. 4.85.

χάσμα, -τος, τό
(< χάσκω, to yawn), [in LXX: 2Ki.18:17 (פַּחַת)* ;]
a chasm, wide space: Luk.16:26.†
(AS)