α, ον :
      1 de sang (goutte) ESCHL. Ch. 400 ;
      2 d’où le sang coule (blessure) EUR. Rhes. 749 ;
      3 qui fait couler le sang, meurtrier, sanguinaire, en parl. d’Hadès, SOPH. O.C. 1689 ; d’un dragon, ESCHL. Pers. 82 ; de choses (lutte, EUR. Or. 334 ; action, EUR. El. 1178, etc.) ; φόνια δέρκεσθαι, AR. Ran. 1337, avoir un regard sanglant ;
      4 souillé de sang, sanglant (main, ESCHL. Eum. 317, etc. ; arme, SOPH. El. 99 ; EUR. Tr. 819, etc.).

• Cp. -ώτερος, MAN. 2, 196.

➳ Fém. -ος, ESCHL. Suppl. 840 ; EUR. Andr. 1003, Hel. 1095.

Étym. φόνος.

ον, also ος, α, ον A. Ch. 312 (anap.), S. Tr. 831 (lyr.), poet. Adj. (cf. φοίνιος), the prose form being φονικός, bloody, φ. σταγόνες A. Ch. 400 (anap.); τραῦμα E. Rh. 750 (anap.).
blood-stained, χεῖρες A. Eu. 317 (anap.); φ. πέλεκυς S. El. 99 (anap.); ὄνυξ E. Hel. 1089, etc.
murderous, deadly, δράκων A. Pers. 82 (lyr.); πληγή Id. Ch. 312 (anap.); Άΐδας S. OC 1689 (lyr.); ὁρμά Ar. Av. 345 (lyr.); metaph, φ. ἄλγεα Pi. Fr. 132; ἄχεα E. Ph. 1031 (lyr.); γῆρας Id. HF 649 (lyr., s.v.l.); neut. pl. as Adv., φόνια δερκόμενον Ar. Ra. 1337 (lyr.). of actions, etc., murderous, ἀγών E. Or. 334 (lyr.), Arist. Fr. 674 (pl.); ἔργα φ. deeds of blood, E. El. 1178 (lyr.); φ. κατάραι ib. 1324 (lyr.); for φονίᾳ νεφέλᾳ, S. Tr. 831 (lyr.), v. νεφέλη 1.2.

auch zweier Endgn, nur poet., zum Morde gehörig, mörderisch ; ἐν ἄλγεσι φονίοις Pind. frg. 97 ; δράκων, mordgierig, Aesch. Pers. 82 ; πληγή, mordend, Ch. 310, wie Ἀΐδας Soph. O.C. 1686 ; πέλεκυς El. 99 ; oft Eur.; φόνια δέρκεσθαι, Ar. Ran. 1332. – Vom Morde herrührend, blutig, χεῖρας φονίας ἐπικρύπτει Aesch. Eum. 307 ; auch σταγόνες Ch. 394 ; κοπίς Add. 3 (VI.228); φονιώτερον ἰόν Maneth. 2.196.