GRC
φυσιάω
JSON
Bailly
φυσιάω-ῶ (seul. prés.) [ῡ] souffler avec force, respirer bruyamment, IL. 4, 227 ; 16, 506 ; ESCHL. Eum. 248 ; SOPH. Ant. 1238 ; συρίγμασιν, OPP. C. 1, 262, exhaler des sifflements sonores, en parl. d’un serpent.
➳ Part. prés. épq. sg. fém. φυσιόωσα, OPP. l.c. φυσιόωντες, IL. 4, 227 ; 16, 506 ; A.RH. 3, 410.
Étym. φῦσα.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
Ep. part. φυσιόων ; — intr., blow, puff, snort, breathe hard, pant, ἵπποι φυσιόωντες Il. 4.227, 16.506; μόχθοις ἀνδροκμῆσι φυσιᾷ σπλάγχνον A. Eu. 248; φυσιῶν… ἐκβάλλει ῥοὴν… φοινίου σταλάγματος S. Ant. 1238; metaph, μέσφ’ ὁ δαίμων οὔρια φυσιάει Cerc. 4.49.
hiss, φυσιόωσα ἔχις Opp. C. 3.439, cf. 1.262. metaph, to be puffed up, Naumach. ap. Stob. 4.23.7.
hiss, φυσιόωσα ἔχις Opp. C. 3.439, cf. 1.262. metaph, to be puffed up, Naumach. ap. Stob. 4.23.7.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
[ῡ], blasen, schnauben, heftig, mit Anstrengung atmen ; ἵπποι φυσιόωντες Il. 4.227, 16.506 ; Aesch. Eum. 239 ; φυσιῶν ὀξεῖαν ἐκβάλλει πνοὴν φοινίου σταλάγματος Soph. Ant. 1224, Schol. αἷμα ἐξέπνευσε ; zischend, ἔχις φυσιόωσα Opp. Cyn. 1.262.
Uebertr., sich aufblasen, großprahlen, Sp.
Bei LXX. u. im NT auch trans., aufblasen, aufblähen.
Uebertr., sich aufblasen, großprahlen, Sp.
Bei LXX. u. im NT auch trans., aufblasen, aufblähen.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
