ου (τὸ) :
   I poste gardé, particul. :
      1 citadelle, ESCHL. Eum. 919 ; THC. 7, 28 ; particul. château fort, THC. 2, 18 ; 3, 18, 51, etc. ;
      2 prison, PLAT. Ax. 365 e ;
   II act. garde, ESCHL. Pr. 801 ; d’où garnison, THC. 2, 93 ; p. anal. en parl. du tribunal de l’aréopage, ESCHL. Eum. 949.

Étym. φρουρός.

Dor. φρώριον Inscr.Cret. 1 xvi 17.15 (Lato, ii BC), τό, fort, citadel, A. Eu. 919 (lyr.), IG1². 93.17, etc. ; ἀντὶ τοῦ πόλις εἶναι φρούριον κατέστη Th. 7.28; esp.
hill-fort, as distd. from a fortified town, Id. 2.18, 3.18, 51, Lys. 12.40, X. Cyr. 1.4.16, etc. ; βίον ὡς οἰκτρὸν ἐξαντλοῦσιν οἱ τὰ φ. τηροῦντες Men. 74; τὰ φ. καὶ τὰ ὅρια τῆς Ἀττικῆς IG2². 1028.22.
prison, of the body, Pl. Ax. 366a.
garrison, of a place, A. Pr. 801 (where Sch. also expl. by thing to be guarded against); φυλασσόμεσθα φρουρίοισι E. Or. 760 (troch.); πόλεως φ., of the Areopagites, A. Eu. 949 (anap.).

τό (kein dim., wie auch der Akzent zeigt),
1) Wachposten, fester Platz, Burg od. Schloß mit Besatzung, Festung ; Aesch. Eum. 879 ; Eur. Or. 758 ; Thuc. 2.18, oft ; τὰ περὶ τὴν Ἀττικὴν φρούρια καθεῖλον Lys. 12.40 ; Plat. Rep. VIII.561b ; Xen. Cyr. 1.4.16 u. A., u. Sp., ψυχῆς Polemo 1 (XI.38); Gefängnis, Plat. Ax. 365e.
2) die Besatzung, Aesch. Prom. 803, Eum. 909.