φράτωρ < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

φράτωρ

Bailly

ορος (ὁ) [ᾱ] membre d’une même phratrie, AR. Av. 1667, Ran. 419, Eq. 255 ; DÉM. 1054, 14 ; 1305, 22 ; LYS. 183, 10 ; ARSTT. Pol. 2, 3, 7, etc. ; fig. en parl. d’oiseaux, EL. N.A. 8, 24.

Étym. cf. φράτηρ.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

ορος, ὁ, = φράτηρ, PHib. 1.28.7 (iii BC), freq. in codd., v. φράτηρ sub fin. ; Ion. φρήτωρ IG 14.759.10, al. (Naples).

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

ορος, ὁ, Mitglied einer φράτρα ; οἱ φράτορες, die zu einer φράτρα Gehörenden, curiales ; Aesch. Eum. 626 ; εἰσάγειν τὸν υἱὸν εἰς τοὺς φράτορας Ar. Av. 1667 ; φράτορας φῦσαι Ran. 419, vgl. Eq. 255 ; Dem. 57.23, oft ; Arist. Pol. 2.2 ; Her. v.Hom. 29, 31 ; – übertr. von Tieren, Ael. H.A. 8.14. – Vgl. φρατήρ.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)