α, ον [ᾱ] qui concerne les phratries : φρ. Ζεύς, PLAT. Euthyd. 362 d ; DÉM. 1054, 10, Zeus protecteur des phratries à Athènes.

Étym. φράτηρ.

α, ον, Ion. φρήτριος, of or belonging to a φράτρα, at Athens, epith. of Zeus and Athena, as tutelary deities of the phratriae, Pl. Euthd. 302d; Ζεὺς φ. D. 43.14, IG2². 1237.1, prob. for Φρατόριος in Cratin.Jun. 9.5; also at Syros, IG 12(5).669; Ποτειδὰν ὁ φ. Schwyzer 323 B 14 (Delph., iv BC); οἱ θεοὶ οἱ φρήτριοι IG 14.759 (Naples), Röm.Mitt. 27.303 (Aquila). φράτριον, τό, a temple of these deities, or any shrine used by the φρατρία, St.Byz. s.v. φρατρία, Poll. 3.52 codd. φράτριος μήν, ὁ, name of month at Cyme, IGRom. 4.1302.54 (i BC/i AD).

[ᾱ], zur φράτρα gehörig, sie betreffend ; in Athen Beiwort des Zeus, Dem. 43.14 Plat. Euthyd. 362d, u. der Athene, Schol. Plat. a.a.O., die den Phratrien als Schutzgottheiten vorstanden, Sp.