GRC

φορτηγός

download
JSON

Bailly

φορτ·ηγός, ός, όν :
      1
qui porte une charge ou des fardeaux : subst. ὁ φ. THGN. 679, portefaix ;
      2 qui transporte des marchandises par mer, ESCHL. fr. 256 ; ναῦς, POL. 1, 5, 2, 6, etc. ; PLUT. Pomp. 11, 73 ; ou πλοῖον, DS. 14, 55, etc. vaisseau de transport.

Étym. φόρτος, ἄγω.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

ὁ, one who carries cargoes, merchant, Thgn. 679, Simon. 178; as Adj., ναυβάτης φ. A. Fr. 263; ἄνδρες φ. Metag. 4 (hex.); ἄκατοι Critias Fr. 2.12D. ; νῆες Plb. 1.52.6, 5.68.4, etc. ; πλοῖα D.S. 14.55, 20.85.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

lasttragend, Lastträger, Theogn. 679 ; Lastschiffer, Handelsmann, B.A. 71 ; ναυβάτης Aesch. frg. 243 ; vom Schiffe, Poll. 1.83.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
memory