ῆς (ἡ) pâturage, nourriture des animaux, particul. des chevaux et des ânes, IL. 5, 202 ; 11, 562 ; des oiseaux de proie, SOPH. Aj. 1068 ; p. ext. des hommes, HDT. 1, 202, 211 ; 4, 121 ; 7, 50, 107, 119 ; SOPH. Ph. 43, 162 ; fig. ANTH. 5, 239, etc.

Étym. φέρϐω.

ἡ, pasture, food, in Hom. only of horses and asses, fodder, forage, Il. 5.202, 11.562; of men, καρποὺς ἐς φ. κατατίθεσθαι Hdt. 1.202, cf. 4.121, al. ; πληρωθέντες φορβῆς καὶ οἴνου Id. 1.211, cf. S. Ph. 43, 162 (anap.); of birds of prey, ὄρνισι φ. παραλίοις γενήσεται Id. Aj. 1065, cf. Ar. Av. 348 (lyr.). metaph, fuel, AP 5.238 (Paul. Sil.).

ἡ, Weide, Futter, Nahrung ; der Pferde u. Esel, Il. 5.202, 11.562 ; ὄρνισι φορβὴ παραλίοις γενήσεται Soph. Aj. 1074, u. öfter ; bei Her. auch häufig von menschlicher Nahrung, Proviant, so φορβὴ καὶ οἶνος, Speise u. Trank, 1.211 ; καρποὺς ἐς φορβὴν κατατίθεσθαι 1.202 ; οὐδὲν ἔτι φορβῆς ἐνῆν ἐν τῷ τείχει 7.107, u. sonst.