(ao. pass. ἐφοινίχθην) :
   I tr.
      1 rougir de sang, ORACL. (HDT. 8, 77) ;
      2 p. ext. faire rougir de honte ou de pudeur, acc. EUR. I.A. 187 ; d’où au pass. devenir rouge, rougir de sang, EUR. Hec. 152 ; de coups de fouet, SOPH. Aj. 110 ; abs. THCR. Idyl. 20, 16 ; 23, 61 ; A.RH. 3, 725 ; HLD. 423 ;
      3 dans le dialecte des Perrhæbes, c. αἱμάσσω, ARSTT. Mir. 132 ;
   II intr. devenir rouge, rougir, SOPH. fr. 462 ; NIC. Th. 238 ; OPP. H. 2, 428 ;

Moy. faire rougir la peau au moyen d’excitants, NIC. Al. 254.

➳ Ao. pass. poét. φοινίχθην, A.RH. 3, 725 ; THCR. Idyl. 20, 16 ; ao. moy. poét. 3 sg. φοινίξατο, NIC. Al. 254.

Étym. φοινός.

E. Or. 1285 (lyr.), etc. ; fut. ξω B. 12.165, etc. ; (< φοινός) : — redden, make red, αἵματι Ἄρης πόντον φοινίξει Orac. ap. Hdt. 8.77, cf. B. l.c. ; χεῦμα Καΐκου Epic.Alex.Adesp. 3.15; σφάγια φ. E. l.c. ; φοινίσσουσα παρῇδ’ ἐμὰν αἰσχύνᾳ Id. IA 187 (lyr.); empurple, μόρον S. Fr. 395; — Pass., to be or become red, μάστιγι νῶτα φοινιχθείς S. Aj. 110; αἵματι φ. E. Hec. 151 (anap.); πόντος ναΐοις ἐφοινίσσετο σταλαγμοῖς Tim. Pers. 33, cf. Hp. Epid. 7.92; καὶ χρόα φοινίχθην ὑπὸ τὤλγεος Theoc. 20.16; νᾶμα δ’ ἐφοινίχθη Id. 23.61; τεμνόμενοι, φοινισσόμενοι, καόμενοι Porph. Abst. 1.56; — Med., [σκίλλα] φοινίξατο σάρκα Nic. Al. 254, cf. Nonn. D. 34.143. in the Perrhaebian dialect, = αἱμάσσω, Arist. Mir. 843b14. causal, θερμὸν ἔρευθος φοινίσσει causes a hot flush, Oppian. H. 2.428. intr., become blood-red, Nic. Th. 238; ἄνθη μετὰ τοῦ λευκοῦ φοινίσσοντα ἐκ μέρους Dsc. 4.159.

röten, rot machen ; αἵματι πόντον Orak. bei Her. 8.77 ; μάστιγι φοινιχθείς Soph. Aj. 110 ; σφάγια φοινίσσω Eur. Or. 1285 ; übertr., φοινίσσουσα παρηΐδ' ἐμὰν αἰσχύνᾳ I.A. 187;
Pass. rot werden, φοινίσσετο σάρξ Rufin. 2 (V.35), φοινίχθη καλὸν χρόα Ap.Rh. 3.725, wie Theocr. 20.16 ; schminken ; bei den Aerzten = die Haut durch aufgelegte Zugpflaster od. beizende Mittel reizen u. röten, vgl. Nic. Al. 254, wie Opp. Hal. 2.427. – Auch intr., rot werden, erröten, Nic. Ther. 238, 303, 845 ; vgl. Soph. frg. 698.