φοινίκεος-οῦς, έα-ῆ, εον-οῦν [ῑ] d’un rouge de pourpre, écarlate, PD. I. 4, 30 ; HDT. 1, 98 ; 2, 132 ; XÉN. An. 1, 2, 16 ; Cyr. 7, 1, 2 ; ARSTT. H.A. 8, 3, 5.

Étym. φοῖνιξ.

έα, εον ; (φοῖνιξ I) : — purple-red, crimson, and (generally) red, νέφος Xenoph. 32.2; ῥόδα Pi. I. 4 (3).18 (36); προμαχεῶνες Hdt. 1.98; εἷμα Id. 2.132, cf. 7.76, 9.22; ὄνυχες Hp. Int. 29; σύκινα φ., a variety of fig, PCair. Zen. 33.12 intr. (iii BC); metaph, blushing, αἰδώς Erinna Fr. i B 34 Diehl 2; contr. φοινικοῦς, ῆ, οῦν, Hp. Mul. 1.95, X. An. 1.2.16, Cyr. 7.1.2, Arist. HA 592b24, Dsc. 3.153; σκηναί Plb. 6.41.7; χιτών, as signal for battle, Plu. Pomp. 68, Brut. 40; γράμματα D.C. 40.18; τὸ φ.
dark red, Arist. Metaph. 1057a25, al. ; less bright than τὸ ἁλουργές, Id. Col. 792a14 (φοινικά must be corrected to φοινικᾶ in Dsc. 2.176, cf. Suid. s.v. φοινικᾶ (but φοινικιᾶ Id. s.v. ἁπλᾶ)). prob. f.l. for Φοινικικός, Thphr. HP 3.12.3.

zsgzn φοινικοῦς,
1) purpurrot ; ῥόδα Pind. I. 3.36 ; χρῶμα Tim.Locr. 101c ; Her. 1.98, 2.132, 7.76 ; χιτῶνες Xen. Cyr. 7.1.2 ; Pol. 12.2.4 und Sp.
2) von der Palme gemacht, in welcher Bdtg Her. immer die Form φοινικήϊος hat.

purple-red, purple or crimson , and (generally) red , Lat. puniceus, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC), Pindar (Refs 5th c.BC)]:—;attic contracted φοινι-κοῦς, ᾶ, οῦν, [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)] (ML)