φιλό·φρων, ων, ον, gén. ονος [ῐ] qui a des sentiments d’amitié ou de bienveillance, bienveillant, bon, PD. P. 1, 184 ; 8, 1 ; ESCHL. Pers. 97 ; XÉN. Mem. 3, 1, 6, etc. ; τὸ φιλόφρον, PLUT. M. 1102 d, la bienveillance, la bonté.

➳ • Sup. φιλοφρονέστατος, XÉN. Mem. 3, 5, 3.

Étym. φ. φρήν.

ον, gen. ονος, (< φρήν) kindly disposed, friendly, Κροίσου φ. ἀρετά Pi. P. 1.94; φ. Ἡσυχία ib. 8.1; φ. σαίνουσα… Ἄτα A. Pers. 97 (lyr.); φ. γένος E. IT 1061; τὸν στρατηγὸν εἶναι χρὴ φ. καὶ ὠμόν X. Mem. 3.1.6, cf. Smp. 8.16; φιλοφρονέστατοι, of the Athenians, Id. Mem. 3.5.3; φ. πρός τινα Phld. Lib. p. 35 O. ; τὸ φ., = φιλοφροσύνη, Plu. 2.1102e. Adv. -νως, ἀσπάζεσθαί, δέξασθαί, δέκεσθαί τινα to greet kindly, welcome, Hdt. 2.121. δ΄, 3.13, 5.18, cf. S. Aj. 751; φ. ἔχειν πρὸς ἀλλήλους, πρὸς τὸ συγγενὲς θεῖον, to be kindly minded towards…, X. Cyr. 3.3.10, Pl. Criti. 120e; φ. βλέπειν to wear a kind, friendly look, X. Mem. 3.10.4; φ. ὑπάρχει τᾷ πόλει Supp.Epigr. 2.277.6 (Delph., ii BC); Comp. φιλοφρονεστέρως ἔχειν τὰ ὄμματα X. Smp. 1.10.

ονος, liebreich, freundlich, gütig gesinnt, so denkend u. handelnd, wohlwollend ; Pind. P. 8.1 ; Aesch. Pers. 97 ; Eur. I.T. 1061;
• adv. φιλοφρόνως: Soph. Aj. 738 ; βλέπειν Xen. Mem. 3.10.3 ; φιλ. ἔχειν πρός τινα, freundlich gegen Einen gesinnt sein, Cyr. 3.3.10 ; φιλοφρόνως δέξασθαι Plut. Sol. 5.

φιλόφρων, -ον
(< φίλος, φρήν),
friendly, kind. 1Pe.3:8, Rec.†
(AS)