φιλοστοργέω-ῶ [ῐ]
      1 aimer tendrement, chérir, particul. les siens, PLAT. Leg. 927 b ; DS. 1, 64 ; 4, 38 ;
      2 aimer, en gén. POL. 5, 74, 5 ; en parl. de relations sexuelles, ATH. 552 d, etc.

Étym. φιλόστοργος.

love tenderly, freq. of family affection, Pl. Lg. 927b, cf. Princeton Exp. Inscr. 7871.3 (Syria), etc. ; φ. διαφερόντως τὸν ἀδελφόν D.S. 31.19; ἐπεφιλοστοργήκει τὴν παρθένον Plb. 5.74.5; abs., τὸ φιλοστοργεῖν Phld. Herc 1457.13; — Pass., ἐγὼ (sc. Isis) ὑπὸ τέκνων γονεῖς στοργεῖσθαι ἐνομοθέτησα IG 12(5). p. 305 (Ios, iii AD). of sexual love, Clearch. 49, Gp. 14.2.2.

zärtlich lieben, bes. von der gegenseitigen Liebe der Eltern, Kinder u. Geschwister ; Plat. Legg. XI.927b ; τὸν ἀδελφόν DS ; ἐπεφιλοστοργήκει τὴν παρθένον ὡς θυγατέρα Pol. 5.74.5.