ης (ἡ) [ῐῠ] activité, particul. en mauv. part, manie de se mêler des affaires d’autrui, PLAT. Rsp. 549 c ; DÉM. 13, 9 ; 59, 9 ; joint à πολυπραγμοσύνη, ARSTT. Top. 2, 4, 1.

Étym. φιλοπράγμων.

ἡ, busy disposition, meddlesomeness, restless habit of life, φεύγοντος τάς τε τιμὰς καὶ ἀρχὰς καὶ δίκας καὶ τὴν τοιαύτην πᾶσαν φιλοπρ. Pl. R. 549c; of Philip of Macedon, D. 1.14, 4.42; of Meidias, Id. 21.137; synon. with πολυπραγμοσύνη, Arist. Top. 111a10.

ἡ, das Wesen des φιλοπράγμων, Geschäftigkeit, Tätigkeit ; φεύγοντας τάς τε τιμὰς καὶ ἀρχὰς καὶ δίκας καὶ τὴν τοιαύτην πᾶσαν φιλοπραγμοσύνην Plat. Rep. VIII.549c ; Dem. 1.14 u. öfter ; bes. unnütze Geschäftigkeit, Einmengung in fremde Händel, dah. Streit- od. Prozeßsucht, Sp.
Bei Strab. 1.1.7 im guten Sinne von Homers vielseitigen geographischen Kenntnissen.