ας (ἡ) [φῐ]
      1 goût pour les querelles, amour des disputes, jalousie, THC. 1, 41 (corr. φιλονικία) ; PLAT. Leg. 796 a ; LYS. 100, 12 ; joint à ἔρις, DÉM. 114, 8 ; à πόλεμος, ISOCR. 266 a ; au plur. joint à στάσεις, ARSTT. Pol. 5, 8, 9 ; φιλονεικίαν ἐμϐάλλειν τινί, XÉN. Cyr. 7, 1, 18, faire naître chez qqn un désir de rivaliser avec d’autres (pour se montrer aussi brave que possible à l’égard de qqn) ;
      2 en gén. rivalité, émulation, XÉN. An. 4, 8, 27 ; joint à ἅμιλλα, PLAT. Leg. 834 c ; au plur. joint à φιλοτιμίαι, PLAT. Rsp. 548 c ; πρός τινα, XÉN. Cyr. 8, 2, 26 ; Œc. 21, 10 ; PLAT. Menex. 243 b, avec qqn ; περί τινος, XÉN. Cyr. 2, 1, 22 ; πρός τι, XÉN. Cyr. 8, 7, 12 ; περί τι, ISOCR. 150 c, au sujet de qqe ch.

Étym. φιλόνεικος.

ἡ, Streitsucht, Zanksucht, Wetteifer ; πρός τι, in Etwas, Thuc. 1.41 ; καὶ ἅμιλλα Plat. Legg. VIII.834c ; neben φιλοτιμία IX.860d ; τὸ εἰς τοσοῦτον φιλονεικίας ἐλθεῖν πρὸς τὴν πόλιν τοὺς ἄλλους Ἕλληνας Menex. 243d ; aber auch φθόνου τε καὶ φιλονεικίας καὶ ἔχθρας ἐμπίπλασθαι Lys. 215d, u. öfter ; διὰ φιλονεικίαν ἀγῶνα προελέσθαι Lycurg. 5 ; φιλονεικίαν ἐμβάλλειν, ἐμποιεῖν τινι, Wetteifer, Ehrgeiz bei Einem erregen, Xen. Cyr. 7.1.18, 8.2.26 ; Sp., wie Pol. u. A.

φιλονεικία, -ας, ἡ
(< φιλόνεικος), [in LXX: 2Ma.4:4, 4Ma.1:26 4Mac 8:26 * ;]
love of strife, rivalry, emulation (Plat., al.), but mostly in bad sense (Thuc., al.), contentiousness, contention: Luk.22:24 (but see Field, Notes, 75 f.).†
(AS)