GRC
φιλοκίνδυνος
JSON
Bailly
φιλο·κίνδυνος, ος, ον [φῐῡ] qui aime le danger, hardi, téméraire, XÉN. An. 2, 6, 7 ; Cyr. 2, 1, 22 ; ISOCR. 211 c ; joint à ἐπίπονος, à θυμοειδής, PLUT. Arist. 17 ; τὸ φιλοκίνδυνον, PLUT. M. 966 a, etc. caractère aventureux, hardiesse ; en mauv. part, témérité, DÉM. 501, 16.
• Sup. φιλοκινδυνότατος, XÉN. An. 1, 9, 6 ; DÉM. l.c.
Étym. φ. κίνδυνος.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ον, fond of danger, adventurous, X. An. 2.6.7, Cyr. 2.1.22, D. 11.22; ἐπίπονος καὶ φ. βίος Isoc. 10.17; θυμοειδὴς καὶ φ. Plu. Arist. 17; Comp., Luc. Peregr. 23; Sup., πρὸς τὰ θηρία φιλοκινδυνότατος X. An. 1.9.6; τὸ φ.
adventurousness, Plu. 2.966a, Luc. DMort. 14.5, etc. ; Adv. -νως X. Smp. 4.33, OGI 248.39 (Pergam., ii BC); φ. ἔχειν Aristid. 1.394J. ; Comp. -ότερον Onos. 1.24. in bad sense, foolhardy, φιλοκινδυνότατος πάντων ἀνθρώπων εἶ D. 20.145, cf. Ael. VH 12.23, Lib. Ep. 14.2. Adv. -νως Luc. DMort. 19.2; διετέθησαν Isoc. 8.97.
adventurousness, Plu. 2.966a, Luc. DMort. 14.5, etc. ; Adv. -νως X. Smp. 4.33, OGI 248.39 (Pergam., ii BC); φ. ἔχειν Aristid. 1.394J. ; Comp. -ότερον Onos. 1.24. in bad sense, foolhardy, φιλοκινδυνότατος πάντων ἀνθρώπων εἶ D. 20.145, cf. Ael. VH 12.23, Lib. Ep. 14.2. Adv. -νως Luc. DMort. 19.2; διετέθησαν Isoc. 8.97.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
[ῡ], Gefahr liebend, wagehalsig ; Xen. An. 2.6.8 ; πρὸς τὰ θηρία φιλοκινδυνότατος 1.9.5 ; Dem. Lept. 145 u. A.; φιλοκινδύνως καὶ προθύμως διακεῖσθαι Pol. 3.92.5 ; φροντίς Diosc. 29 (VII.707); adv. auch Xen. Symp. 4.33.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
