ή, όν [φῐ] d’ami ou d’amitié, amical, en parl. de choses (hospitalité, PLAT. Leg. 919 a ; actions, XÉN. Cyr. 8, 7, 15 ; caractère, habitudes, XÉN. Mem. 3, 10, 3, etc.) ; τὰ φιλικά, XÉN. Cyr. 4, 6, 6 ; Mem. 2, 6, 21 ; ARSTT. Nic. 9, 4, 1, etc. marques ou témoignages d’amitié.

• Cp. φιλικώτερος, XÉN. Cyr. 2, 4, 32 ; • Sup. φιλικώτατος, XÉN. Mem. 3, 10, 3 ; HDN 1, 9, 20.

Étym. φίλος.

ή, όν, friendly, ξενία Pl. Lg. 919a; ἔργα X. Cyr. 8.7.15; of persons, Arist. EN 1157b14; μεγαλόψυχος καὶ φ. Phld. Rh. 1.209 S. ; φιλικώτερόν ἐστι X. Cyr. 2.4.32; τὸ φιλικώτατον ἦθος Id. Mem. 3.10.3; φιλικά proofs or marks of friendship, φιλικὰ παθεῖν ὑπό τινος Id. Cyr. 4.6.6; τὰ φ. Id. Mem. 2.6.21, Arist. EN 1166a1, al. ; φ. καὶ ποιητικὰ φιλίας ib. 1158a4; φιλικὸν οὐδὲν ἐποίουν X. An. 4.1.9; φ. ἔργον Phld. Lib. p. 59 O. ; φ., τό, perh.
contribution, ΄benevolence΄, τὸ φ. τοῦ βοηθοῦ τῆς τάξεως PSI 4.301.16 (v AD); τὸ φ. τῆς ἐμβολῆς PFlor. 297.345, al. (vi AD). Adv. -κῶς, ἔχω πρὸς σέ Pl. Grg. 485e; opp. πολεμικῶς ἔχειν, X. HG 4.8.17; πρὸς ἑαυτὸν φ. διακεῖσθαι Arist. EN 1166b26; ἔχειν πρός τινα Is. 7.8; -κῶς σοι ποιήσομεν PCair. Zen. 15v. 38 (iii BC); Comp. -κώτερον X Mem. 4.3.12; Sup. -κώτατα Id. Smp. 9.4.

dem Freunde gehörig, gebührend, geziemend, eigen, freundschaftlich, freundlich ; ὁπόταν φιλικὰ παράσχῃ ξένια Plat. Legg. XI.919a ; φιλικὰ ἔργα, auch ohne ἔργα, Freundschaftsbeweise, Xen. Cyr. 8.7.15, Mem. 2.6.21, 3.10.3 u. Folgde ; φιλικὴ κοινωνία πραγμάτων Pol. 2.37.10.
• Adv., φιλικῶς ἔχειν πρός τινα, freundlich gegen Einen gesinnt sein, Plat. Gorg. 485e ; Pol. 4.32.4 ; φιλικώτερον χρῆσθαί τινι Xen. Mem. 4.3.13.