ας (ἡ) [φῐ]
   I en gén. :
      1 sentiments d’humanité, de bonté, XÉN. Cyr. 1, 4, 1, etc. ; joint à εὔνοια, ISOCR. 105 d ; à πρᾳότης, ISOCR. 106 a ; p. opp. à φθόνος, DÉM. 507, 26 ; à ὠμότης, DÉM. 490, 7, etc. ; φ. λόγων, DÉM. 325, 9, bienveillance de langage ; ὑπὸ φιλανθρωπίας, PLAT. Euthyphr. 3 d ; φιλανθρωπίᾳ, XÉN. Ages. 1, 22, par bonté ; au plur. actes d’humanité, de bonté, DÉM. 107, 17 ; 796, 3, etc. ;
      2 en parl. de Dieu, amour pour les hommes, NT. Tit. 3, 4, etc. ;
   II particul. affabilité, PLUT. Lyc. 16 ; clémence, XÉN. Cyr. 7, 5, 73, libéralité, XÉN. Œc. 15, 9 ; en parl. de choses, caractère agréable de qqe ch. DÉM. 748, 28, etc. ; en parl. d’un pays, civilisation, DS. 17, 50.

Étym. φιλάνθρωπος.

ἡ, humanity, benevolence, kind-heartedness, humane feeling, or, in a weaker sense, kindliness, courtesy, of men, Hp. Praec. 6, Pl. Euthphr. 3d, X. Cyr. 1.4.1, Act. Ap. 28.2, etc. ; opp. σεμνότης, Isoc. 15.133; opp. φθόνος, D. 20.165; opp. ὠμότης, ib. 109; joined with εὔνοια, Isoc. 5.114, D. 18.5; with πραότης, Isoc. 5.116; with χρηστότης, Iamb. ap. Stob. 4.5.76; φ. λόγων courtesy, D. 18.298; τῆς παρὰ τουτωνὶ τιμῆς καὶ φ. ib. 209; φ. διὰ τῶν λόγων Plb. 28.17.11; φ. προσάγειν τινί Id. 1.81.8; φ. εἰς or πρὸς τοὺς αἰχμαλώτους, ib. 79.8, 11; ὑπὸ φιλανθρωπίας Pl. l.c. ; μετὰ φ. Isoc. 15 l.c. ; clemency, X. Cyr. 7.5.73; so φιλανθρωπίᾳ Id. Ages. 1.22; the intercourse of lovers, Aeschin. 1.171; pl., acts of kindness, courtesies, D. 8.70, 25.86, Plb. 36.17.13, Phld. Rh. 2.160 S., etc. ἡ σὴ φ. as a form of address, your Clemency, PRyl. 296 (ii AD), etc. of God, love to man, Ep. Tit. 3.4, al. of things, ἡ τοῦ ὀνόματος (i.e. νόμος) φ. its mildness, D. 24.156; ἡ φ. τῆς τέχνης, of agriculture, X. Oec. 15.4, cf. Aeschin. 2.15; χώρα πάσης φ. ἐστερημένη, of a desert country, D.S. 17.50; in disease, mild symptoms, Gal. 19.219.
concession, privilege, UPZ 162 vii 21 (ii BC), OGI 139.20 (Egypt, ii BC), Rev.Phil. 10 (1936).253 (Ilium); θεία φ. imperial grant, SIG 888.102 (Scaptopara, iii AD).

ἡ, das Wesen, Betragen des φιλάνθρωπος, Menschenliebe, Menschenfreundlichkeit ; Plat. Euthyphr. 3d ; Xen. Cyr. 1.4.1, 4.2.10 ; Dem. 24.156 ; Ggstz von ὠμότης Lept. 109 ; φιλανθρωπίαι καὶ ἐγγύαι γίγνονται Dem. 25.86 ; εἴς τινα, Pol. 1.79.8 ; πρός τινα, 1.79.11 ; φιλανθρωπίαν προσάγειν τινί 1.81.8 ; ἡ διὰ τῶν λόγων φιλ. 8.15.11 ; Sp., wie Plut. Lyc. 16 u. oft ; Luc. u. A.; DS. 17.50 sagt χώρα ἐστερημένη πάσης φιλανθρωπίας, aller menschlichen Kultur entbehrend.

φιλανθρωπία, -ας, ἡ
(< φιλάνθρωπος, humane), [in LXX: Est.8:13, 2Ma.6:22 2Mac 14:9, 3Ma.3:15 3Mac 3:18 * ;]
humanity, kindness (see Field, Notes, 147 f.): Act.28:2, Tit.3:4 (cf. also DCG, ii, 356 ff.).†
(AS)