φιλέταιρος < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

φιλέταιρος

Bailly

φιλ·έταιρος, ος, ον [ῐ] qui aime ses camarades ou ses amis, THC. 3, 82 ; XÉN. Cyr. 8, 3, 49 ; PLAT. Lys. 211 e ; ARSTT. Rhet. 2, 12, 13 ; τὸ φιλέταιρον, PLUT. Lys. 5 ; LUC. Tox. 7, c. φιλεταιρία.

Étym. φ. ἑταῖρος.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

ον, fond of one΄s comrades or partisans, true to them, Pl. Ly. 211e, Arist. Rh. 1389a37, Thphr. Char. 29.4; ἀνδρεία, τρόπος, ἦθος, Th. 3.82, X. Cyr. 8.3.49, Cratin.Jun. 12; τὸ φ., = φιλεταιρία, Timocl. 8.4, Plu. Lys. 5. Adv. -ρως, in bad sense, Aeschin. 1.110.

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

seine Gefährten, Kameraden, Freunde liebend ; Thuc. 3.82 ; Plat. Lys. 211e ; τρόπος Xen. Cyr. 8.3.49 ; Folgde : Luc. Macrob. 12.
• Adv., φιλεταίρως κλέπτειν Aesch. 1.110.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)