ή, όν, économe, ménager, HÉS. O. 718 ; AR. Nub. 421 ; PLAT. Rsp. 554 a ; τινος, PLAT. Rsp. 548 b ; ARR. An. 7, 28, 8, de qqe ch. ; τὸ φειδωλόν, parcimonie, PLUT. Galb. 3 ; cupidité, PLAT. Rsp. 560 c ; d’où avare, AR. Pl. 237.

• Sup. -ότατος, ARR. An. 7, 28, 8.

➳ Fém. -ός, AR. Nub. 420 ; Lys. 92, 23.

Étym. φείδομαι.

ή, όν, also ός, όν Ar. Nu. 421 (anap.), Lys. 1.7 : — sparing, thrifty, and as Subst., niggard, miser, Ar. Pl. 237, Eup. 154, Democr. 228, Pl. R. 554a, al. ; φ. γαστήρ Ar. Nu. l.c. ; φ. γλῶσσα a niggard tongue, i.e. sparing of words, Hes. Op. 720; c. gen., φ. χρημάτων Pl. R. 548b; τόξων Anon. Trop. p. 209 S. (cf. φειδωλία II); φ. περί τινα Eus. Mynd. 6; τὸ φ. αὐτοῦ τῆς ψυχῆς Pl. R. 560c; τὸ φ. ἐν δαπάναις Plu. Galb. 3; θνητά τε καὶ φ. οἰκονομοῦσα pursuing earthly and niggardly practices, Pl. Phdr. 256e; φ. μέτρῳ Alciphr. 3.57 (nisi leg. Φειδωνίῳ, cf. φείδων II). Adv., τεθραμμένος… ἀπαιδεύτως τε καὶ φειδωλῶς Id. R. 559d.
merciful, PMagLeid. V. 9.3.

bei den Att. auch zweier Endgn, wie Lys. 1.7, – schonend, sparsam, karg ; γλῶσσα, wortkarg, Hes. O. 722 ; Ar. Nub. 420, Plut. 237 ; Plat. Rep. VIII.554a u. öfter ; χρημάτων 548e ; τεθραμμένος ἀπαιδεύτως καὶ φειδωλῶς 559d.