ας (ἡ) [μᾰ]
      1 emploi de médicaments, d’où médicaments, XÉN. Mem. 4, 2, 17 ; PLAT. Leg. 933 b ; au plur. PLAT. Prot. 354 a, Tim. 89 b ; particul. purgatif, HPC. Aph. 1244, 1245 ; ARSTT. Probl. 33, 5 ; en gén. remède, ARSTT. Pol. 8, 3, 4 ;
      2 emploi de poisons, empoisonnement (du corps humain, d’une source, etc.) DÉM. 1025, 11 ; POL. 6, 13, 4.

➳ Ion. φαρμακείη, HPC. ll. cc.

Étym. φαρμακεύω.

ἡ, use of drugs, esp. of purgatives, Hp. Aph. 1.24, 2.36 (both pl.), PCair. Zen. 18.5 (iii BC), Gal. 15.447, etc. ; αἱ ἄνω φ., i.e. emetics, Arist. Pr. 962a3; of abortifacients, Sor. 1.59; generally, the use of any kind of drugs, potions, or spells, Pl. Lg. 933b; pl., Id. Prt. 354a, Ti. 89b, Men. 535.9.
poisoning or witchcraft, D. 40 57, Plb. 6.13.4, POxy. 486.21 (ii AD); αἱ περὶ τὰς φαρμακείας, = αἱ φαρμακίδες, Arist. HA 572a22. metaph, remedy, παιδιὰς προσάγειν φαρμακείας χάριν Id. Pol. 1337b41.

ἡ, das Geben, Brauchen einer Arznei, eines Heilmittels, Zaubermittels oder Giftes ; Plat. oft im plur., wie Prot. 354a, Legg. VIII.845e ; neben κακουργία Dem. 40.57.

φαρμακία (Rec. -εία), -ας, ἡ
(< φαρμακεύω, to administer drugs)
poët. and late prose form of φαρμακεία,
[in LXX: Exo.7:11, 22 8:7, 18 (3, 14) (לָט, חַרְטֹם), Isa.47:9, 12 (כֶּשֶׁף) Wis.12:4 18:13 * ;]
__1. generally, the use of medicine, drugs or spells (Xen.).
__2. (a) poisoning (Plut., Polyb.);
__(b) sorcery, witchcraft: Gal.5:20 (see Lft., in l), Rev.9:21 (WH, txt., φαρμάκων) Rev.18:23 (cf. LXX, ll. with).†
(AS)