'(f. οἴσω, ao.1 ἤνεγκα, ao.2 ἤνεγκον, pf. ἐνήνοχα ; pass. f. ἐνεχθήσομαι, ao. ἠνέχθην, pf. ἐνήνεγμαι) :
A tr. porter :
   I porter une charge :
      1 porter sur soi ou avec soi : τι, IL. 5, 303, etc. ; ATT. porter qqe ch. (une pierre, un vêtement, des armes, etc.) ; τινὰ ἐπ' ὤμοις, SOPH. Tr. 564, porter qqn sur ses épaules ; τὰ ὅπλα ἐπὶ τῆς κεφαλῆς, XÉN. An. 4, 3, 6, porter ses armes sur sa tête ; τινὰ ὑπὸ ζώνην, ESCHL. Ch. 992 ; ou ζώνης ὕπο, EUR. Hec. 762, porter un enfant dans son sein ; κοῦρον γαστέρι, IL. 6, 59, porter un garçon dans son sein ; avec ἐν et le dat. IL. 18, 178 ; avec un dat. d’instrum. : ὕδωρ κοσκίνῳ, PLAT. Rsp. 363 d, porter de l’eau dans un crible ;
      2 p. ext. c. ἔχειν, porter avec soi, avoir, à côté de ἄγω, OD. 4, 612 ; p. opp. à κενός, HDT. 7, 131 ; XÉN. Mem. 3, 13, 6 ; φ. τινὶ φάος, OD. 19, 24, porter la lumière devant qqn ; cf. AR. Nub. 1490 ; πονεῖν τὰ ὅπλα φέροντες ἐμελέτων, XÉN. Cyr. 2, 3, 14, ils s’exerçaient à la fatigue en portant leurs armes ; φέρειν γλῶσσαν κακήν, ESCHL. Suppl. 995, avoir une langue méchante, càd. disposée à médire (contre l’étranger) ; χεῖρας ἁγνὰς αἵματος φ. EUR. Hipp. 316, avoir des mains pures de sang ; avec indication de la direction : πῆ δὴ τόξα φέρεις ; OD. 21, 362, où portes-tu donc l’arc ? πρόσω φέρειν, OD. 21, 369, porter en avant ; οἴκαδε φ. PLAT. Leg. 914 b, porter chez soi, etc. ; fig. τὸ πᾶν ἡμῖν τοῦ πολέμου φέρουσι αἱ νῆες, HDT. 8, 62, nos vaisseaux portent en eux tout le sort de la guerre ; ἀγὼν ὁ τὸ πᾶν φέρων, HDT. 8, 100, le combat qui décide de tout ; φ. τι διὰ μνήμης, HDN 2, 2, 9, porter une chose dans sa mémoire, s’en souvenir ; p. suite, au pass. prendre sa marche, son cours : ὀλιγώρως ἔχειν καὶ ἐᾶν ταῦτα φέρεσθαι, DÉM. 106, 12, être indifférent et laisser ces choses aller leur cours ; d’où se comporter, être : au sens act. βίᾳ φέρεσθαι, ESCHL. Ch. 80, se conduire avec violence ; au sens pass. καλῶς φέρεσθαι τὸ καθ' ἑαυτόν, THC. 2, 60, se trouver quant à soi (càd. en particulier, p. opp. à l’ensemble du pays) dans une bonne situation ; τὰ πράγματα κακῶς φέρεται, XÉN. Hell. 3, 4, 25, les affaires vont mal ; εὖ φέρεσθαι, XÉN. Œc. 5, 17, être en bonne situation ; εὖ φερόμενοι, THC. 5, 15, heureux dans la guerre ; φέρεσθαι ἐν προτιμήσει παρά τινι, DS. Exc. p. 628, 86, être en faveur auprès de qqn ; χεῖρον φέρεσθαι παρά τινι, JOS. A.J. 16, 7, 6, être en très mauvaise situation auprès de qqn ;
      3 porter en soi ou sur soi, produire : καρπόν, HÉS. O. 117, 561, des fruits ; σῖτον, XÉN. Vect. 1, 5, du blé ; ὅσα γῆ φέρει, PLAT. Criti. 118 e, tout ce que la terre produit ; ἄμπελοι φέρουσιν οἶνον, OD. 9, 110, les vignes produisent du vin ; abs. αἱ ἄμπελοι φέρουσι, XÉN. Œc. 20, 4, les vignes produisent ; ἡ γῆ ἔφερε, HDT. 5, 82, la terre produisit, devint fertile ; ἡ ἐνεγκοῦσα, M. ANT. 4, 48, celle qui produit, càd. la terre ; p. suite, abs. donner du profit : φ. ἐν γεωργίᾳ, XÉN. Hipp. 9, 2, donner du profit dans l’agriculture ; fig. φ. φρονιμωτάτους ἄνδρας, PLAT. Tim. 24 c, produire des hommes très sensés, en parl. d’un lieu ; particul. en parl. du lieu de naissance de qqn, PHILSTR. V. soph. p. 530, 568, 577, 585 ;
      4 fig. supporter, càd. trouver supportable : τὰς ἐμὰς διατριϐὰς καὶ τοὺς λόγους, PLAT. Ap. 37 c, mes écrits et mes discours ; ou prendre sur soi, se charger de : τὰς οὐ προσήκουσας ἁμαρτίας, ANT. 122, 14, des fautes d’autrui ; τὰς αὑτοῦ ἁμαρτίας, ANT. 124, 13, de ses propres fautes ; résister à, être capable de porter, avoir la force de supporter : λυγρά, OD. 18, 135, des choses pénibles ; δούλιον ζυγόν, ESCHL. Ag. 1226, le joug de la servitude ; πημονάς, ESCHL. Pers. 293, des douleurs ; κακόν ou κακά, ATT. du mal, des maux ; τὰ τῆς τύχης, THC. 2, 69, les vicissitudes de la fortune ; τὰ παρόντα, PLAT. Criti. 121 b, les circonstances présentes ; avec un détermin. : σιγῇ κακά, EUR. Hec. 738, supporter des maux en silence ; ὀργῇ τὸν πόλεμον, THC. 1, 31, supporter la guerre avec colère ; avec un adv. φ. ῥᾳδίως τι, ATT. ; ῥηϊδίως, HÉS. O. 213 ; ῥᾷστα, SOPH. O.R. 983, supporter qqe ch. facilement, très facilement ; κουφότατα, HDT. 1, 35, supporter très légèrement ; εὐπόρως, SOPH. Ph. 872, supporter facilement ; ἀνδρείως, PLAT. Menex. 247 d, supporter virilement ; φ. τι βαρέως, XÉN. Hell. 7, 1, 44 ; δυσπετῶς, ESCHL. Pr. 752 ; πικρῶς, EUR. Ion 610 ; χαλεπῶς, PLAT. Rsp. 330 a, etc. supporter avec peine, difficilement ; avec un part. βαρέως ἤνεικε ἰδὼν ἄνδρα λελωϐημένον, HDT. 3, 155, il supporta avec peine de voir l’homme mutilé ; qqf. en ce sens avec le dat. pour marquer l’idée d’un sentiment moins passif : ἀλγεινῶς φ. οἷς ἐγὼ ἔπαθον, SOPH. Ph. 1011, supporter avec peine ce que je souffris, càd. m’irriter de ce que, etc. ; χαλεπῶς φ. τοῖς παροῦσι, XÉN. An. 1, 3, 3, s’irriter ou s’indigner de l’état présent des affaires ; τῷ πολέμῳ, XÉN. Hell. 5, 1, 29, de la guerre ; βαρέως φ. τῇ ἀτιμίᾳ, XÉN. Hell. 3, 4, 9, du déshonneur ; avec ἐπί et le dat. : χαλεπῶς φ. ἐπὶ τῇ πολιορκίᾳ, XÉN. Hell. 7, 4, 21, supporter avec peine que (des citoyens Spartiates) fussent assiégés ; cf. ISOCR. 281 a ; DH. 3, 50 ; DS. 14, 61, 99 ; PLUT. Cim. 6, etc. ; de même avec βαρέως, DS. 3, 59 ; EL. V.H. 2, 4 ; PLUT. Rom. 17, etc. ; avec πρᾴως : πρᾴως φ. ἐπὶ τοῖς γιγνομένοις, DÉM. 1339, 20, supporter avec calme ce qui arrive ; postér. avec πρός et l’acc. : χαλεπῶς φ. πρός τι, JUL. Or. 1, 17 c ; ou avec διά et l’acc. ; χαλεπῶς φ. διά τι, LIB. 4, 755, supporter qqe ch. péniblement ;
   II porter d’un lieu à un autre :
      1 porter, transporter : πόδες φέρον, IL. 6, 514, ses pieds le portaient ; cf. IL. 24, 341 ; OD. 1, 97, etc. ; ἵππω φέρουσιν ἅρμα, IL. 5, 232 ; 11, 533, etc. les deux chevaux emportent le char ; ἵππους οἵ σε πόλινδ' οἴσουσι, IL. 13, 820, des chevaux qui te porteront à la ville ; au pass. φερόμενοι ἐν ὀχήμασι, PLAT. Epin. 986 b, transportés dans des voitures ; en parl. de navires : φ. τινά, IL. 9, 306, etc. ; OD. 16, 323, emporter qqn ; φ. ἐπὶ πόντον, OD. 5, 164, emporter sur la mer ; particul. en parl. du vent favorable ou contraire : ἄνεμος φέρει νῆας, OD. 10, 26, le vent porte les vaisseaux ; ὁ βορέας εἰς τὴν Ἑλλάδα φέρει, XÉN. An. 5, 7, 7, le vent du Nord pousse les vaisseaux vers la Grèce, càd. souffle vers la Grèce ; ἄνεμος φέρων, OD. 3, 300 ; 5, 111 ; 7, 277, etc. vent favorable ; πῦρ ἄνεμος φέρει, IL. 11, 156, le vent propage le feu ; fig. ὅπῃ ἂν ὁ λόγος ὥσπερ πνεῦμα φέρῃ, ταύτῃ ἰτέον, PLAT. Rsp. 394 d, par où porte la parole comme un souffle, c’est par là qu’il faut aller ; avec idée de violence : φ. τι, IL. 1, 301, emporter qqe. ch. ; cf. PLUT. M. 95 b ; en parl. de tempête : τοὺς δὲ ἄελλαι φέρουσιν ἐπὶ πόντον, IL. 19, 378, la tempête les emporte sur la mer ; cf. OD. 4, 516 ; 5, 420, etc. ; φ. πόντονδε, OD. 10, 48, emporter sur la mer ; σχεδίην ἂμ πέλαγος ἄνεμοι φέρον ἔνθα καὶ ἔνθα, OD. 5, 330, les vents emportaient le radeau çà et là à travers la mer ; au pass. φερόμενοι ἢ καλινδούμενοι λίθοι, XÉN. An. 4, 7, 6, pierres lancées ou roulées (du haut des collines) ; θυέλλῃ φέρεσθαι, OD. 10, 54 ; ou ἀνέμοις φέρεσθαι, OD. 9, 82, être emporté par la tempête ou par les vents ; abs. πᾶν δ' ἦμαρ φερόμην, IL. 1, 592, je fus emporté tout le jour, en parl. d’Hèphæstos précipité de l’Olympe ; ἧκε φέρεσθαι, IL. 21, 120, il le lança de façon qu’il fût emporté ; d’où se porter, se transporter : φέρεσθαι εἴς τινα, XÉN. Hell. 3, 2, 3 ; ἐπί τινα, XÉN. Cyn. 3, 10 ; πρός τινα, XÉN. Cyr. 1, 4, 21, se porter ou se diriger vers qqn, se précipiter sur qqn ; ἰθὺς φ. IL. 20, 172 ; φ. ὁμόσε τινί, XÉN. Cyr. 1, 4, 11, se porter droit à la rencontre de qqn ; φ. εἰς τὸν Τάρταρον, PLAT. Phæd. 114 b, descendre dans le Tartare ; φ. κατὰ τῶν πετρῶν, XÉN. An. 4, 7, 14, tomber du haut des rochers ; au part. joint à un verbe à un mode personn. : φερόμενοι ἐσέπιπτον ἐς τοὺς Αἰγινήτας, HDT. 8, 91, les vaisseaux (qui avaient échappé aux Athéniens) tombaient sur les Éginètes (qui les détruisaient) ; fig. ἀπὸ τῆς ἐλπίδος ᾠχόμην φερόμενος, PLAT. Phæd. 98 b, j’étais tombé brusquement du haut de cette espérance ; cf. XÉN. Cyr. 2, 3, 3, etc. ; PLAT. Phæd. 98 b, etc. ;
      2 porter, conduire : ὁδὸς φέρει ἐς, acc. HDT. 2, 122, 138, etc. la route conduit à, etc. ; ou en s.-e. ὁδός : ἡ δὲ πρὸς ἕω ἐπὶ Σοῦσα φέρει, XÉN. An. 3, 5, 15, la route conduit dans la direction de l’orient vers Suse ; εἰς τὴν πόλιν φέρουσαι πύλαι, XÉN. Hell. 7, 2, 7, les portes qui conduisent à la ville ; particul. en parl. de pays, porter dans une direction, d’où s’étendre dans une direction : ἡ ἐπὶ θάλασσαν φέρουσα χώρη, HDT. 4, 99, le pays qui se dirige vers la mer ; τὰ ἐς τὴν μεσόγαιαν φέροντα, HDT. 4, 100, la région qui s’étend dans l’intérieur des terres ; τὰ πρὸς νότον φέροντα, HDT. 7, 201, le pays qui s’étend vers le midi ; fig. τὰ πρὸς τὸ ὑγιαίνειν φέροντα, XÉN. Mem. 4, 2, 31, ce qui contribue à entretenir la santé ; φ. ἐς αἰσχύνην, HDT. 1, 10, conduire à la honte, causer de la honte ; φ. πρὸς εὐδαιμονίαν, PLAT. Menex. 247 e, conduire au bonheur ; φ. εἰς ὠφέλειαν, PLAT. 2 Alc. 142 b, mener au bien de, etc. ; d’où abs. tendre à : ἐς τί ὑμῖν ταῦτα φαίνεται φέρειν ; HDT. 1, 120, à quoi cela vous semble-t-il mener ? càd. à votre avis que doit-il résulter de cela ? τῶν πλειόνων ἐπὶ τὸ αὐτὸ αἱ γνώμαι ἔφερον, THC. 1, 79, les avis du plus grand nombre tendaient à la même conclusion ; avec ὡς : ἡ τοῦ δήμου φέρει γνώμη ὡς, HDT. 4, 11, l’opinion du peuple tend à ce que ; avec l’inf. : τῶν ἡ γνώμη ἔφερε συμϐάλλειν, HDT. 5, 118 ; 6, 110, ceux dont l’avis tendait à combattre ; πλέον ἔφερέ οἱ ἡ γνώμη avec l’inf. HDT. 8, 100, son avis tendait davantage à, etc. ; particul. diriger : αἰτίαν ἐπί τινα, POL. 33, 5, 2, une accusation contre qqn ; τὰ πράγματα φ. ἐπί τινι, POL. 2, 85, 6, reporter la direction des affaires sur qqn, charger qqn de diriger les affaires ; fig. φ. τὴν δόξαν ἐπί τι, PLAT. Rsp. 478 b, rapporter la gloire à qqe ch. ; τοὔνομα ἐπί τι, PLAT. Charm. 163 d, Soph. 250 d, attribuer un nom à qqe ch. ; abs. φ. τὴν πόλιν, PLUT. Luc. 6, diriger la ville ; τὸ φέρον ἐκ θεοῦ, SOPH. O.C. 1693, ce qui vient des dieux (le sort, la fortune) ;
      3 porter çà et là, faire mouvoir, déplacer (des pions sur un échiquier) acc. PLAT. Rsp. 487 d ;
      4 porter, lancer, asséner : πληγήν, POL. 2, 33, 6, un coup ;
      5 apporter : τι, HOM. ATT. qqe ch. (τόξα, OD. 21, 359, des flèches ; κρητῆρα, IL. 3, 246, un cratère ; γῆν τε καὶ ὕδωρ, HDT. 7, 132, la terre et l’eau, en signe de soumission, etc.) ; particul. offrir : δῶρα, OD. 8, 428, des présents ; δῶρα πρός τινα, XÉN. An. 7, 3, 31, des présents à qqn ; τινί τι, SOPH. Tr. 602 ; ἄποινα, IL. 24, 502, remettre qqe ch. à qqn, apporter une rançon ; transmettre : ἀγγελίην τινί, IL. 10, 288 ; μῦθόν τινι, IL. 15, 202, etc. apporter une nouvelle, une parole à qqn ; d’où abs. annoncer, mander : τι, ESCHL. Pers. 248 ; σαφῆ ἐκ στρατοῦ, ESCHL. Sept. 40, des nouvelles certaines rapportées de l’armée ; ἐπιστολήν, XÉN. Ages. 8, 3 ; ἐπιστολάς τινι, SOPH. Aj. 781, apporter une lettre, des lettres à qqn ; λόγους τινὶ παρά τινος, SOPH. El. 666, apporter à qqn des paroles de la part de qqn ; ὑποσχέσεις, DÉM. 77, 22, transmettre des promesses ; d’où produire : φ. καὶ ἄγειν ὅ τι ἕκαστος εἶχε, XÉN. Cyr. 3, 3, 2, emporter et emmener ce que chacun possédait ; cf. XÉN. Cyr. 5, 4, 28 ; PLAT. Phædr. 279 c, Leg. 817 a, etc. (mais v. ci-dessous la même loc. en mauv. part) ; μάρτυρα, DÉM. 1273, 19, produire un témoin ; παραδείγματα, POL. 17, 13, 7, apporter des exemples ; τινὶ ἀπολογισμούς, POL. 1, 32, 4, fournir des justifications à qqn ; πάσας αἰτίας, DÉM. 1328, 22, apporter toutes les raisons possibles ; ψῆφον, ESCHL. Eum. 680, etc. ; PLAT. Leg. 766 b, etc. apporter son suffrage ; d’où abs. φέρειν, choisir par un vote, élire ou désigner par un vote : φέρειν τινὰ χορηγόν, DÉM. 496, 19, élire ou désigner qqn comme chorège ; φέρειν ὃν ἂν ἕκαστος βούληται, PLAT. Leg. 753 d, choisir celui que chacun voudrait ; cf. PLAT. Leg. 946 a ; DÉM. 496, 20 ; 996, 21, etc. ; particul. apporter ce qu’on doit, d’où payer, acquitter : φόρον, THC. 4, 57, une contribution ; φόρους παρά τινα, PLAT. Pol. 298 a, payer des contributions à qqn ; μισθόν, THC. 3, 17, etc. ; XÉN. Cyr. 1, 6, 12, payer un salaire ; τίμημα χρημάτων, DÉM. 197, 28, payer une amende ; fig. χάριν τινί, accorder sa faveur à qqn, IL. 5, 211, 874 ; 21, 458 ; OD. 5, 307 ; EUR. Med. 508, etc. ; PLAT. Tim. 21 c, etc. ; ou apporter ses remerciements à qqn, PD. O. 10, 21 ; ou au contr. emporter de la reconnaissance, être remercié ou récompensé de qqe ch. SOPH. O.R. 764 ; εὐνοίας τινί, ESCHL. Suppl. 489, montrer de la bienveillance pour qqn ; p. suite, apporter, causer : Σείριος φέρει πυρετὸν βροτοῖσι, IL. 22, 31, Sirius apporte aux mortels une chaleur ardente ; φ. τινὶ Ἄρηα, IL. 3, 132, apporter la guerre à qqn ; φόνον, IL. 2, 352 ; 3, 6, etc. apporter la mort par le meurtre ; κακόν, IL. 8, 541, etc. ; κακά, OD. 4, 273 ; ἄλγεα, OD. 12, 427, etc. causer du mal, des maux, des douleurs ; αἰσχύνην, SOPH. Tr. 66 ; EUR. Hec. 1241, etc. apporter de la honte ; βλάϐην, XÉN. Œc. 3, 5, causer un tort ; κλέος τινί, OD. 1, 283, procurer de la gloire à qqn ; νίκην, SOPH. El. 84, procurer une victoire ; σωτηρίαν, EUR. Tr. 748, procurer le salut ; σωτηρίαν ἢ κίνδυνόν τινι, XÉN. Ath. 1, 3, procurer le salut à qqn ou l’exposer à un danger ; χάρμα τινί, EUR. Her. 637, procurer de la joie à qqn ; τῇ πόλει κέρδος ἢ ζημίαν, PLAT. Leg. 835 b, procurer un gain à la cité ou lui causer un dommage ; avec un inf. τέχναι θεσπιῳδὸν φόϐον φέρουσιν μαθεῖν, ESCHL. Ag. 1134, l’art des devins apporte des réponses qui font éprouver la terreur de, etc. ; p. suite, amener avec soi, avoir pour conséquence : ὥσπερ τὸ δίκαιον ἔφερε, HDT. 5, 58, comme la justice l’apportait avec elle, càd. comme cela était juste ; p. suite, contribuer à : ταῦτα φέρει τι εἴς τι, XÉN. Cyr. 8, 1, 42, cela contribue pour une part à qqe ch. ; cf. PLAT. Rsp. 449 d ;
      6 emporter, emmener : τινά, IL. 2, 302 ; OD. 14, 207, qqn, en parl. des Génies de la mort ; λέων φέρει αἶγα, IL. 13, 199, un lion emporte une chèvre ; cf. OD. 12, 99, etc. ; d’où dépouiller, piller : θεῶν ἱερά, EUR. Hec. 803, les temples des dieux ; ἀλλήλους, THC. 1, 6, se piller les uns les autres ; au pass. EUR. Bacch. 758 ; d’ord. ἄγειν καὶ φέρειν ou φέρειν καὶ ἄγειν, IL. 5, 484 ; HDT. 1, 88, litt. emmener et emporter ou emporter et emmener, càd. piller ; ἄγειν καὶ φ. ἀλλήλους, HDT. 6, 42, se piller les uns les autres ; ἄγειν καὶ φ. τὴν Βιθυνίδα, XÉN. Hell. 3, 2, 2, piller la Bithynie ; au pass. Χερρόνησος φέρεται καὶ ἄγεται ὑπὸ τῶν Θρᾳκῶν, XÉN. Hell. 3, 2, 8, la Chersonèse est pillée par les Thraces ; ἄγομαι φέρομαι, AR. Nub. 241, on m’emmène, on m’emporte, càd. on me dépouille ; de même, λαμϐάνειν τε καὶ φ. PLAT. Leg. 762 a. ; p. suite, remporter, obtenir : μέγα κράτος, IL. 18, 308, une grande victoire ; τρίποδα, HÉS. O. 655, remporter un trépied comme prix de la victoire ; τἀπινίκια, SOPH. El. 692 ; τὰ νικητήρια, PLAT. Leg. 657 e, le prix de la victoire ; τὰ ἀριστεῖα, PLAT. Rsp. 468 c, remporter le prix de la bravoure ; μισθὸν δύο δραχμάς, AR. Ach. 66, recevoir pour salaire deux drachmes ; φ. κέρδος, SOPH. Ant. 464, etc. retirer un gain de qqe ch. ; πλέον φ. SOPH. O.C. 651, avoir plus d’avantage ;
      7 porter ça et là, faire circuler de main en main, de bouche en bouche, d’où célébrer : τινά, PHILSTR. V. Ap. 2, 21, qqn ; πολύν τινα, ESCHN. Ctes. § 223, vanter beaucoup qqn ; au pass. μέγα τοι φέρεται πὰρ σέθεν, PD. P. 1, 170, on rapporte de toi de grandes choses ; εὖ φέρεσθαι παρά τινι, XÉN. Hell. 2, 1, 6, avoir bon renom auprès de qqn ; πονήρως φέρεσθαι ἐν τῇ στρατιᾷ, XÉN. Hell. 1, 5, 17, être en mauvaise situation dans l’armée ; φιλοσοφία ἀτίμως φέρεται ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, PLAT. Ep. 328 e, la philosophie est discréditée par les hommes ; p. suite, simpl. rapporter, nommer ; ὧν τὰ ὀνόματα φέρεται, PTOL. 7, 4, 11, dont on rapporte les noms ; πόλεις φέρονται αἵδε, PTOL. 6, 20, 4, on mentionne les villes suivantes ; avec un inf. τοιόνδε φέρεται πρῆγμα γίγνεσθαι, HDT. 8, 104, on assure qu’il arrive ceci ;
   III emplois particuliers :
      1 l’impér. prés. φέρε entre dans certaines loc. au sens de : « eh bien ! voyons ! » devant γάρ ou δή suivi d’un impér. : φέρ' εἰπὲ δή μοι, SOPH. Ant. 534 ; φέρε δή μοι τόδε εἰπέ, PLAT. Crat. 385 b, voyons, dis-moi ceci ; devant un sbj. 1 sg. τοισδὶ φέρε δῶ, AR. Pax 969, allons ! laisse-moi le leur donner ; φέρε ἀκούσω, HDT. 1, 11, allons ! laisse-moi entendre, càd. fais-moi savoir ; au plur. : φέρε δὴ ἴδωμεν, PLAT. Gorg. 455 a ; ἀλλὰ φέρε δὴ σκεψώμεθα, PLAT. Prot. 330 b, voyons ! examinons ; devant une propos. interrog. : φέρε τίς γὰρ οὗτος ἀνήρ ; AR. Nub. 219, eh ! quelle espèce d’homme est-ce donc ? dans une propos. interrog. dev. δή : φέρε δὴ τί γαμεῖθ' ἡμᾶς ; AR. Th. 789, eh bien, voyons ! pourquoi nous épousez-vous ? dev. γάρ : φέρε γὰρ πρὸς Διὸς τί ἐροῦμεν ; DÉM. 98, 16, car voyons, par Zeus, que dirons-nous ? ou au sens de « suppose », « supposez », avec un inf. : φέρε λέγειν τινά, PLUT. M. 98 b, supposons que qqn dise, etc. ; φέρε εἰπεῖν, D. CHR. Or. 31, § 163 ; PTOL. 1, 2, 3 ; οἷον φέρε εἰπεῖν, PORPH. Abst. 3, 3, par exemple ;
      2 le part. φέρων est souv. explétif ou signifie simpl. que l’action marquée par le verbe est spontanée : δὸς τῷ ξείνῳ φέρων, OD. 17, 345, donne cela à notre hôte, porte-le lui ; μάλα δ' ὦκα φέρων ἔδωκε, OD. 22, 146, il se hâta de les apporter et de les donner (aux prétendants) ; ἔγχος ἔστησε φέρων, OD. 1, 127, il apporta la lance et la posa ; cf. OD. 1, 139 ; SOPH. Tr. 622 ; PLAT. Rsp. 345 b, etc. ;
B intr. (s.-e. ἑαυτόν) se porter : φέρουσα (s.-e. ἑαυτήν) ἐνέϐαλε νηῒ φίλῃ, HDT. 8, 87, elle se précipita avec violence sur un navire ami ; cf. PLUT. Arist. c. Cat. ma. 1 ;

Moy. φέρομαι (f. οἴσομαι, ao.1 ἠνεγκάμην, etc.) :
      1 porter sur soi ou avec soi : τι, HDT. 7, 50 ; XÉN. Cyr. 6, 2, 33, etc. ; SOPH. El. 476 ; EUR. Andr. 1282, qqe ch. ;
      2 emporter pour soi : τι ἐκ δόμων, OD. 15, 19, qqe ch. de la maison ; οἴκοθεν σῖτον, XÉN. Cyr. 1, 2, 8, emporter de la nourriture de la maison ; ἔναρα, IL. 22, 245, des armes comme butin ; πελέκεας οἶκόνδε, IL. 23, 856, emporter pour soi (comme prix d’adresse) des haches ; πυρούς, οἶνον, σῦκα, XÉN. An. 6, 6, 1, emporter du blé, du vin, des figues ;
      3 porter pour soi d’un lieu à un autre, déplacer pour soi : πεττοὺς φ. PLAT. Eryx. 395 b, pousser ses pions (sur l’échiquier) ;
      4 apporter avec soi : χοὰς ἐκ κρήνης, SOPH. O.C. 470, de l’eau d’une fontaine ; cf. ESCHL. Eum. 266 ; p. suite, en gén. se procurer : ὕδωρ ἐπὶ δεῖπνον, XÉN. An. 7, 4, 3, de l’eau pour le souper ; βιοτάν, EUR. Andr. 786, choisir une règle de conduite ;
      5 se faire apporter, d’où recevoir : ἀγγελίας ἔπος, EUR. Ph. 1540, un message ; μαντεύματα, HÉS. fr. 39, 8 Gaisford, des prédictions ;
      6 remporter, obtenir pour soi : δῶρα παρά τινος, IL. 4, 97, recevoir des présents de qqn ; τι παρά τινος, HDT. 5, 47, recevoir en présent qqe ch. de qqn ; μισθόν, XÉN. Œc. 1, 4, recevoir un salaire ; particul. remporter comme un prix : ἀέθλιον, IL. 9, 127 ; ἄεθλον, IL. 23, 441 ; τὰ ἆθλα, PLAT. Rsp. 613 c, remporter le prix, les récompenses ; τὰ πρῶτα, IL. 23, 275 ; τὰ δευτέρα, IL. 23, 538, obtenir le premier, le second rang ; φ. τὰ δεύτερα παρὰ τῷ βασιλέϊ, HDT. 8, 104, occuper le second rang auprès du roi ; φ. νικητήρια, PLAT. Phædr. 245 b, remporter le prix de la victoire ; τῶν νομίμων φ. ἄριστα, SOPH. El. 1095, obtenir le premier rang pour le respect des lois ; φ. μέγιστα ἀγαθά, PLAT. Phæd. 64 a, obtenir les plus grands biens ; φ. εὐσέϐειαν ἔκ τινος, SOPH. El. 969, recevoir de qqn des louanges pour la piété qu’on a témoignée ; δάκρυ πρὸς τῶν κλυόντων, ESCHL. Pr. 639, obtenir une larme des auditeurs ; ταῦτα ἐπὶ σμικρόν τι ἐφέροντο τοῦ πολέμου, HDT. 4, 129, cela ne fut que de peu de conséquence dans la guerre ; πλέον ou πλεῖον φέρεσθαί τινος, arriver à un meilleur résultat qu’un autre, HDT. 7, 211 ; ou obtenir plus qu’un autre, càd. être mieux partagé, EUR. Hec. 308 ; en mauv. part : φ. ὀνείδη, PLAT. Leg. 762 a, remporter de l’ignominie ; ἀπέχθειαν, ANT. 124, assumer l’odieux de qqe ch., la haine qui s’attache à une chose.

➳ Act. prés. ind. 3 pl. dor. φέροντι, PD. P. 10, 70, et φέροισι, PD. fr. 205 ; sbj. 3 sg. φέρῃσι, OD. 10, 507 ; part. fém. dor. φέροισα, PD. P. 3, 15 ; THCR. Idyl. 2, 148 ; inf. épq. φερέμεν, IL. 9, 411 ; HÉS. O. 215. Impf. itér. φέρεσκον, OD. 9, 429 ; 10, 108. Fut. dor. οἰσῶ, THCR. Idyl. 3, 11 ; 1 pl. οἰσεῦμες, THCR. Idyl. 15, 134. Ao.1, 3 pl. ἤνεγκαν, THGN. 880 ; EUR. I.A. 800 ; IS. 11, 18 Baiter-Sauppe ; sans augm. ἔνεγκαν, Q. SM. 6, 595. Ao. épq. et ion. ἔνεικα, OD. 4, 784, etc. ; PD. P. 9, 6 ; ORPH. Arg. 308 ; ou ἤνεικα, OD. 18, 300 ; THCR. Idyl. 23, 16 ; HDT. 2, 146 ; 3, 155. Autre ao. *ὦσα, d’où opt. οἴσαιμι, NAZ. Christ. pat. 990 ; impér. οἶσε (p. οἶσον) OD. 22, 106 ; AR. Ran. 482 ; 3 sg. οἰσέτω, IL. 19, 173 ; 3 pl. οἰσόντων, ANTIM. 15 Kinkel ; inf. οἴσειν, PD. P. 4, 102 ; épq. οἰσέμεναι, IL. 3, 420 ou οἰσέμεν, OD. 3, 429. Ao.2, 1 sg. SOPH. O.C. 521, 964 ; AR. Ran. 1299, Lys. 944 ; opt. ion. 3 sg. ἐνείκοι, OD. 21, 196 ; inf. épq. ἐνεικέμεν, IL. 19, 194. — Pass. autre fut. οἰσθήσομαι, ARSTT. Mir. 3, 5, 13 ; Probl. 16, 3 ; DÉM. 44, 45 Baiter-Sauppe. — Moy. prés. opt. dor. φεροίμαν [ᾱ] ESCHL. Eum. 266 ; f. au sens pass. οἴσομαι, EUR. Or. 440 ; XÉN. Œc. 18, 6. Ao.1 ion. ἠνεικάμην, IL. 9, 127 ; HDT. 1, 57 ; 2, 180 ; sbj. 3 pl. ἐνείκωνται, HDT. 4, 67.

Étym. R. indo-europ. *b^her-, porter, cf. lat. ferō, sscr. bhárati ; R. *h₃eit-s-, aller chercher, cf. οἴσω, lat. ūtor ; RR. *h₁neḱ-, apporter, cf. ἐνεγκεῖν, ἐνήνοχα et *h₂neḱ-, atteindre, cf. διηνεκής, lat. nancīscor, sscr. náśati.

'

(Locr. φάρω [ᾱ], IG 9(1).334.5 (Oeanthea, v. BC)), only pres. and impf. (late 1 aor. 3 pl. ἤφεραν IG 3.1379), Il. 21.458, etc. ; Ep. forms, 2 pl. imper. φέρτε Il. 9.171; 2 sg. subj. φέρῃσθα Call. Dian. 144; 3 sg. subj. φέρῃσι Il. 18.308, Od. 5.164, al. ; Ep. inf. φερέμεν Il. 9.411, al. ; impf. ἔφερον, Ep. φέρον 3.245; also φέρεσκε, φέρεσκον (3 pl.), Od. 9.429, 10.108.
II. fut. οἴσω Il. 7.82, etc. ; Dor. οἰσῶ Theoc. 3.11; 1 pl. οἰσεῦμες Id. 15.133; 3 pl. hοίσοντι Tab.Heracl. 1.150; the foll. act. forms are not fut. in sense, imper. οἶσε Od. 22.106, 481, Ar. Ach. 1099, 1101, 1122, Ra. 482; οἰσέτω Il. 19.173, Od. 8.255; 3 pl. οἰσόντων Antim. 15; inf. οἴσειν Pi. P. 4.102, Ep. οἰσέμεν Od. 3.429, οἰσέμεναι Il. 3.120, Od. 8.399, etc. ; aor.1 inf. οἶσαι Ph. 1.611 codd. (ἀνοῖσαι is prob. in Hdt. 1.157); — Med., fut. οἴσομαι Il. 22.217, S. El. 969, etc. (in pass. sense, E. Or. 440, X. Oec. 18.6; so Dor. οἰσεῖται Archim. Fluit. 1.7, al.); fut. Pass. οἰσθήσομαι D. 44.45, Arist. Ph. 205a13, Archim. Fluit. 1.3, al., (ἐξ-) E. Supp. 561; — Pass., pf. προοῖσται Luc. Par. 2; cf. οἰστέον, οἰστός (ἀνοιστός).
III. from ἐνεγκ- (not found in Hom. or Hdt., exc. as v.l. in Il. 19.194, but in Pi. O. 13.66, I. 8 (7).21, (προσ-) Id. P. 9.36, also B. 16.62, and normal in Att. and Trag., also in codd. Hp., Epid. 1.1.2, al.) come aor.1 ἤνεγκα, and aor.2 ἤνεγκον ; — Indic., 1 sg. ἤνεγκον S. OC 521 (lyr.), 964, Ar. Ra. 1299, Th. 742, Lys. 944, (δι-) Isoc. 18.59, but ἤνεγκα S. El. 13, E. Ion 38, Aeschin. 2.4, and in compos. with Preps. ; 2 sg. always ἤνεγκας Ar. Av. 540 (lyr.), (ἐξ-) S. Tr. 741 (in Ar. Th. 742, δέκα μῆνας αὔτ’ ἐγὼ ἤνεγκον is answd. by ἤνεγκας σύ·); 3 sg. ἤνεγκε, common to both forms; dual διηνεγκάτην Pl. Lg. 723b; pl. always ἠνέγκαμεν, ατε, -αν (3 pl. ἀπήνενκαν IG2². 1620.37, al., once ἀπήνεγκον ib. 1414.2; διηνέγκομεν is f.l. in X. Oec. 9.8); imper., 2 sg. ἔνεγκε E. Heracl. 699, Ar. Eq. 110, X. Mem. 3.6.9 (ἔνεγκον cj. Pors. in Anaxipp. 8); 3 sg. ἐνεγκάτω Ar. Pax 1149 (troch.), Th. 238, Pl. Phd. 116d, (προσ-) X. Smp. 5.2; but ἐξενεγκέτω IG1². 63.33, 76.61; Dor. 3 pl. ἐνεγκόντω ib. 5(1).26.16 (Amyclae, ii/i BC); 2 pl. ἐξενέγκατε Ar. Ra. 847; subj. ἐνέγκω common to both forms; opt., 1 sg. ἐνέγκαιμι E. Hipp. 393, Pl. Cri. 43c; 3 sg. ἐνέγκαι (cod. A, but -κοι cod. Laur.) S. Tr. 774, but ἐνέγκοι Id. Fr. 84 (anap.), Pl. R. 330a, (ξυν-) Th. 6.20, etc. ; 2 pl. ἐνέγκαιτε (ἐνέγκατε codd.) E. Heracl. 751 (lyr.); inf. ἐνεγκεῖν A. Supp. 766, S. OC 1599, IG2². 40.18, etc., (προσ-) Pi. P. 9.36, Hp. VM 15; Hellenistic ἐνέγκαι Arist. Oec. 1349a27 (εἰσ-), PAmh. 2.30.35 (ii BC), Ev. Marc. 2.4 (προσ-), etc., found also in codd. Hp., Aff. 3 (προσ-), Nat. Mul. 19 (δι-); part. ἐνεγκών Pi. I. 8 (7).21, S. El. 692, Th. 6.56, etc., ἐνέγκας IG2². 1361.21 (εἰσ-), 333.4, D. 49.51 (and later, Demetr. Com. Nov. 1.10 (εἰσ-), Arist. Oec. 1351a14, etc. ; in X. we find ἐξενεγκόντες Mem. 1.2.53, and διενεγκοῦσα, συν-ενεγκόντες, vv. ll. in ib. 2.2.5, An. 6.5.6); — Med., only ἠνεγκάμην, Ar. Ec. 76 (ἐξ-), etc. (exc. imper. ἐνεγκοῦ S. OC 470); 2 sg. ἠνέγκω E. Supp. 583, X. Oec. 7.13; 3 sg. ἠνέγκατο S. Tr. 462, Pl. R. 406b, etc. ; 1 pl. ἠνεγκάμεθα Id. Ion 530b, (προ-) Phlb. 57a; inf. εἰσενέγκασθαι Isoc. 15.188; part. ἐνεγκάμενος Aeschin. 1.131, (ἀπ-) X. Ages. 6.2.
IV. from ἐνεικ- comes aor.1 ἤνεικα, found mostly in Ion. (but not in codd. Hp.), Ep. and Lyr., also at Cos (v. infr.) and implied elsewh. in pass. forms (v. infr. V); — the endings are those of aor.1, exc. in imper. ἔνεικε Od. 21.178, inf. ἐνεικέμεν (v.l. ἐνεγκέμεν) Il. 19.194, ἐνείκην (v. infr.), and part. μετενεικών, ἐξενικοῦσι (v. infr.), cf. συνενείκομαι ; — 1 sg. ἀνένεικα Od. 11.625; 2 sg. ἀπένεικας Il. 14.255; 3 sg. ἤνεικε Od. 18.300, al., Hdt. 2.146, Ep. ἔνεικε Il. 15.705, al. ; 1 pl. ἐνείκαμεν Od. 24.43; 3 pl. ἤνεικαν Hdt. 3.30, Ep. ἔνεικαν Il. 9.306; imper. 2 sg. ἔνεικον Anacr. 62.3; 2 pl., ἐνείκατε Od. 8.393; 3 pl. ἐνεικάντων Schwyzer 688 B 3 (Chios, v BC); inf. ἐνεῖκαι Il. 18.334, Pi. P. 9.53, Hdt. 1.32; ἐνεικέμεν (v. supr.); Aeol. ἐνείκην Alc. Oxy. 1788 Fr. 15ii 20; part. ἐνείκας Il. 17.39, (ἀν-) Hdt. 2.23; μετενεικών Abh.Berl.Akad. 1928 (6).22 (Cos, iii BC); — Med., 3 sg. ἀνενείκατο Il. 19.314; 3 pl. ἠνείκαντο 9.127, Hdt. 1.57, (ἐσ-) 7.152; part. ἐνεικάμενος Alc. 35.4.
2. aor.1 ἤνῐκα is found in the foll. dialect forms; 3 sg. ἤνικε IG4²(1).121.110 (Epid., iv BC); ἤνικεν SIG 239 B i11 (Delph., iv BC); ἀνήνικε IG 4.757A12, al. (Troezen, ii BC); ἀπήνικε ib. 4²(1).103.16, al. (Epid., iv BC); but ἤνικε is prob. written for ἤνεικε in IG 4.801.3 (Troezen, vi BC); 1 pl. ἀνηνίκαμες [ι] GDI 3591b21 (Calymna); 3 pl. ἤνικαν SIG 239 B i 17 (Delph., iv BC), IG 12(2).15.15 (Mytil., iii BC); 3 sg. subj. ἐνίκει Berl.Sitzb. 1927.161 (Cyrene); ἐσενίκη, and inf. ἐσένικαι, IG 12(2).645b43, 39 (Nesus, iv BC); part. (dat. pl.) ἐξενικοῦσι IG 4.823.49 (Troezen, iv BC); so in later Gr., εἰσήνικα Supp.Epigr. 7.381, 382 (Dura-Europos, iii AD); ἤνιγκα ib. 383 (ibid., iii AD); — Med., part. ἐξε[νικ]άμενος IG 12(2).526a5 (Eresus, iv BC).
b. Boeot. aor.1 in 3 pl. εἴνιξαν IG 7.2418.24 (Thebes, iv BC); 1 sg. ἤνειγξα Hdn. Gr. 2.374.
V. other tenses : pf. ἐνήνοχα D. 21.108, 22.62, (ἐξ-) Luc. Pr. Im. 15, 17, (μετ-) Pl. Criti. 113a, (συν-) v.l. in X. Mem. 3.5.22; — Pass., fut. ἐνεχθήσομαι Arist. Ph. 205b12, Archim. Fluit. 2.2, al., (ἐπ-) Th. 7.56, (κατ-) Isoc. 13.19; aor. ἠνέχθην X. An. 4.7.12 and freq. in compds. ; Ion. ἀπηνείχθην Hdt. 1.66, etc. ; (περι-) ib. 84; 3 pl. written ἠνείχτθησαν in Schwyzer 707 B 9 (Ephesus, vi BC); Dor. part. ἐξενειχθείς IG4²(1).121.115 (Epid., iv BC); Hellenistic ἐνεγχθείς PCair. Zen. 327.42 (iii BC), (συμπερι-) IPE 1². 32A31, 78, B 70 (Olbia, iii BC); in dialects, 3 sg. indic. ἀπηνίχθη IG4²(1).103.111 (Epid., iv BC); 3 sg. subj. ἐξενιχθῇ ib. 12(5).593 A 23 (Ceos, v BC), Abh.Berl.Akad. 1928 (6).21 (Cos, iii BC); Boeot. ἐνενιχθεῖ IG 7.3172.150 (Thespiae, iii BC); part. (neut.) ἐπενιχθέν Abh.Berl.Akad. 1928 (6).53 (Telos, iv BC, ined.); Att. pf. ἐνήνεγμαι, ἐνήνεκται Pl. R. 584d, εἰσενήνεκται E. Ion 1340; ἀνενήνεγκται IG1². 91.4; ἐπανενήνειγκται ib. 22.1607a7; Ion. ἐξενηνειγμένος Hdt. 8.37; Att. plpf. προσενήνεκτο X. HG 4.3.20; part. κατ, μετ-ενηνεγμένος Plb. 10.30.2, Str. 13.1.12.
(With φέρω cf. Lat. fero, OE. beran, Skt. bhárati ΄bear΄; οἴσω is of uncertain origin; ἐνεγκ- is prob. redupl. ἐγκ (ἐνεκ- in Pass. forms and in δουρηνεκής, etc.), cogn. with Skt. náśati ΄attain΄, Lat. nanciscor, Lith. nèšti ΄carry, bear΄; ἐνεικ- (ἐνικ-) is of uncertain origin; the glosses ἐνέεικαν· ἤνεγκαν, and ἐνεείκω· ἐνέγκω (Hsch.) are not corroborated.)
A. Act.,
I. bear or carry a load, ἐν ταλάροισι φέρον μελιηδέα καρπόν Il. 18.568; μέγα ἔργον, ὃ οὐ δύο γ’ ἄνδρε φέροιεν 5.303; ἦγον μὲν μῆλα, φέρον δ’ εὐήνορα οἶνον Od. 4.622; χοάς A. Ch. 15; φ. ἐπ’ ὤμοις S. Tr. 564; χερσὶν φ. Id. Ant. 429; φ. ὅπλα βραχίονι E. Hec. 14; bear (as a device) on one΄s shield, A. Th. 559, etc. ; γαστέρι κοῦρον φ., of a pregnant woman, Il. 6.59; φ. ὑπὸ ζώνην or ζώνης ὕπο, A. Ch. 1000 (992), E. Hec. 762; in Trag. stronger than ἔχω, ἁγνὰς αἵματος χεῖρας φ.
to have hands clean from blood, E. Hipp. 316 (v.l. φορεῖς)· ἀλαὸν ὄμμα φέρων Id. Ph. 1531 (lyr.); γλῶσσαν εὔφημον φ. A. Ch. 581, cf. Supp. 994; καλὸν φ. στόμα S. Fr. 930 codd. (nisi leg. φορῇ)· ἄψοφον βάσιν φ. Id. Tr. 967 (lyr.).
II. bear, convey, with collat. notion of motion, freq. in Hom., πῇ δὴ… τόξα φέρεις· Od. 21.362; πρόσω φ. ib. 369; εἴσω φέρω σ’ ἐντεῦθεν Ar. V. 1444, cf. Pl. Lg. 914b; πόδες φέρον Il. 6.514; πέδιλα τά μιν φέρον 24.341, etc. ; of horses, 2.838; ἵππω… ἅρμα οἴσετον 5.232, etc. ; of ships, Od. 16.323, cf. Il. 9.306; τὰ σώματα τῶν ζῴων συνέστηκεν ἐκ τοῦ φέροντος καὶ τοῦ φερομένου Diocl. Fr. 17.
b. of persons, bring to bear, μένος or μένος χειρῶν ἰθύς τινος φέρειν hurl one΄s strength right upon or against him, Il. 16.602, 5.506; φ. τὴν ὀργήν, τὴν αἰτίαν ἐπί τινα, Plb. 21.31.8, 33.11.2.
c.
lead, direct, τὴν πόλιν Plu. Luc. 6.
2. of wind, bear along, [πνοιὴ Ζεφύρου] φ. νῆάς τε καὶ αὐτούς Od. 10.26; [σχεδίην] ἄνεμοι φέρον ἔνθα καὶ ἔνθα 5.330, cf. 4.516, Il. 19.378, etc. ; ἐπέλασσε φέρων ἄνεμος Od. 3.300, 7.277, cf. 5.111, etc. ; abs., ὁ βορέας ἔξω τοῦ Πόντου εἰς τὴν Ἑλλάδα φέρει is fair for Greece, X. An. 5.77; metaph, ὅπῃ ἂν ὁ λόγος ὥσπερ πνεῦμα φ. Pl. R. 394d; φ. τινὰ φρένες δύσαρκτοι A. Ch. 1023, cf. Th. 687 (lyr.); — Pass., v. infr. B.
III. endure, suffer, λυγρά Od. 18.135; ἄτην Hdt. 1.32; χαλινόν, ζυγόν, A. Ag. 1066, 1226; πημονάς, τύχας, Id. Pers. 293, E. Or. 1024; ξυμφοράς Th. 2.60; τὰς οὐ προσηκούσας ἁμαρτίας Antipho 3.2.10; also of food, ἐσθίουσι πλείω ἢ δύνανται φ. X. Cyr. 8.2.21; of strong wine, bear, admit, καὶ τὰ τρία φέρων καλῶς, i.e. three parts of water, instead of ἴσον ἴσῳ, Ar. Eq. 1188, cf. Ach. 354; so τὰς ἐπιδείξεις… φέρουσιν αὐτοῦ (sc. Ἰσοκράτους) οἱ λόγοι, τοὺς δὲ ἐν ἐκκλησίαις… ἀγῶνας οὐχ ὑπομένουσι D.H. Isoc. 2; metaph, ᾗ φέρειν πέφυκε Pl. Ti. 48a.
2. freq. with modal words, πήματα κόσμῳ φ. Pi. P. 3.82; σιγῇ κακά E. Hec. 738; ὀργῇ τὸν πόλεμον Th. 1.31; θυμῷ φ. Id. 5.80; χαρᾷ φ. τι J. AJ 19.1.13; esp. with an Adv., [ὕβριν] ῥηϊδίως φ. Hes. Op. 215; δεινῶς, βαρέως, πικρῶς, χαλεπῶς φέρειν τι, bear a thing impatiently, take it ill or amiss, Hdt. 2.121. γ΄, 5.19, E. Ion 610, Pl. R. 330a, etc. ; δυσπετῶς, βαρυστόνως φ., A. Pr. 752, Eu. 794; προθύμως φέρειν τὸν πόλεμον to be zealous about the war, Hdt. 9.18, 40; προθύμως τὰ τοῦ πολέμου ἔφερον Th. 8.36; αἶσαν φέρειν ὡς ῥᾷστα A. Pr. 104; συμφορὴν ὡς κουφότατα φ. Hdt. 1.35; ῥᾳδίως φ. Pl. Grg. 522d, al. ; εὐπετῶς φ. S. Fr. 585, X. Mem. 2.1.6; εὐπόρως (εὐφόρως Brunck) ἐνεγκεῖν S. Ph. 873; εὐμενῶς, εὐχερῶς φ., D. Ep. 3.45, Pl. R. 474e; these phrases are used mostly c. acc. rei; also c. part., βαρέως ἤνεικε ἰδών Hdt. 3.155, cf. Ar. Th. 385, etc. ; φ. ἐλαφρῶς… λαβόντα ζυγόν Pi. P. 2.93; ῥᾳδίως φέρεις ἡμᾶς ἀπολείπων Pl. Phd. 63a; c. gen., τοῦ ἐνδεοῦς χαλεπώτερον φ. Th. 1.77, cf. 2.62; ἐπί τινι, χαλεπῶς φ. ἐπὶ τῇ πολιορκίᾳ X. HG 7.4.21, cf. Isoc. 12.232; πράως ἐπὶ τοῖς γιγνομένοις φ. D. 58.55; c. dat. only, βαρέως φέρειν τοῖς παροῦσι, τῇ ἀτιμίᾳ, X. An. 1.3.3, HG 3.4.9, cf. 5.1.29; later, χαλεπῶς φ. διά τι, πρός τι, D.S. 17.111, Jul. Or. 1.17c codd.
IV. bring, fetch, εἰ… θεὸς αὐτὸν ἐνείκαι Od. 21.196; φ. ἄποινα Il. 24.502; ἄρνε 3, 120, cf. Sappho 95; ὕδωρ, οἶνον, Anacr. 62.1; ἔντεα Il. 18.191; τόξα Od. 21.359; κνημῖδας A. Th. 675; δᾷδα Ar. Nu. 1490, etc. ; γῆν τε καὶ ὕδωρ Hdt. 7.131; — Med., carry or bring with one, or for one΄s own use, ποδάνιπτρα Od. 19.504; οἶνον Alc. 35, cf. Hdt. 4.67, 7.50, X. Mem. 3.14.1; φερνὰς δόμοις E. Andr. 1282; fetch, Od. 2.410; χοὰς ἐκ κρήνης S. OC 470.
2. bring, offer, present, δῶρα Od. 8.428, etc. ; μέλος Pi. P. 2.3; χοάς τινι A. Ch. 487; φ. πέπλον δώρημά τινι S. Tr. 602; πρός τινα δῶρα X. An. 7.3.31; χάριν τινὶ φ.
grant any one a favour, do him a kindness, Il. 5.211, Od. 5.307, al. ; ἐπὶ ἦρα φ. τινί Il. 1.572, Od. 3.164, etc. ; φ. τισὶ εὐνοίας, ὄνησιν ἀστοῖς, A. Supp. 489, S. OC 287; but after Hom., χάριν τινὶ φ.
show gratitude to him, Pi. O. 10 (11).17; μῆνιν φ. τινί cherish wrath against… A. Niob. in PSI 11.1208.12.
b. = ἄγω IV.1, ἄχρι νῦν καθ’ ὥραν ἔτους λέγονται πένθος ἐπὶ Μελεάγρῳ φέρειν Ant.Lib. 2.7; Ἰάλεμος· ὁ ἐπὶ τοῖς ἀπολωλόσιν ἀνίαν φέρων, Suid. ; — Med., τοῦ γονέως ἐφ’ ᾧ γε τὸ πένθος φέρεσθε Phalar. Ep. 103.1.
3. bring, produce, cause, [ἀστὴρ] φέρει πυρετὸν βροτοῖσιν Il. 22.31; ὄσσαν… ἥ τε φ. κλέος ἀνθρώποισι Od. 1.283, cf. 3.204; φ. κακόν, πῆμα, ἄλγεα, etc., work one woe, Il. 8.541, Od. 12.231, 427, etc. ; δηϊοτῆτα φ.
bring war, 6.203; ἐπ’ ἀλλήλοισι φ. Ἄρηα Il. 3.132, cf. 8.516; πόλεμον Hes. Sc. 150; θάνατον φ. B. 5.134; τοῦτο εὐδοξίαν σοι οἴσει Pl. Ep. 312c; τὸ σωθῆναι τὸ ψεῦδος φέρει S. Ph. 109; τέχναι… φόβον φέρουσιν μαθεῖν A. Ag. 1135 (lyr.); ὥσπερ τὸ δίκαιον ἔφερε as justice brought with it, brought about, i.e. as was just, no more than just, Hdt. 5.58; ἀν’ ὄ κα φέρῃ ὁ λόγος ὁ ταμία Φιλοκλέος IG4²(1).77.13 (Epid., ii BC); of a calculation, yield a result, Vett.Val. 349.27; produce, adduce, bring forward, παραδείγματα Isoc. 7.6, etc. ; πάσας αἰτίας D. 58.22; ἁρμόττουσαν εἰκόνα Id. 61.10; — Pass., εἰς τὴν συνηγορίαν… τοιαῦτά τινα φέρεται Sor. 2.3.
b. bring or carry with one, involve, τὸ πᾶν ἡμῖν τοῦ πολέμου φέρουσιν αἱ νέες Hdt. 8.62; οὐ ξύλων ἀγὼν ὁ τὸ πᾶν φέρων ἐστὶ ἡμῖν, ἀλλ’ ἀνδρῶν ib. 100.
4. μῦθον φ. τινί bring one word, Il. 10.288, 15.202; ἀγγελίην φ.
bring a message, ib. 175, Od. 1.408; λόγον Pi. P. 8.38; ἐπιστολὰς φ. τινί S. Aj. 781, cf. Tr. 493; ἐπιστολήν X. Ages. 8.3; hence, tell, announce, πευθώ, φάτιν, A. Th. 370, Ag. 9; σαφές τι πρᾶγος Id. Pers. 248 (troch.), cf. Ag. 639, etc. ; report, ἀγήν (breakages) PCair. Zen. 15r27 (iii BC); φ. κεχωνευκώς reports that he has…, ib. 741.26, cf. 147.4, 268.24 (all iii BC); enter, book a payment made, PBaden 47.12; — Med., λόγους φ. E. Supp. 583; but also ἀγγελίας ἔπος οἴσῃ thou shalt have it brought thee, receive, Id. Ph. 1546 (lyr.); μαντήϊα… φέρονται Hes. Fr. 134.9; — Pass., θάνατον ἀνάγκη φέρεσθαι τοῦ διαθεμένου the death of the testator must be announced, Ep. Heb. 9.16.
5. pay something due or owing, φόρον τέσσαρα τάλαντα φ.
pay as a tax or tribute, Th. 4.57, cf. IG1². 57.9, Pl. Plt. 298a, PCair. Zen. 467.7 (iii BC); δασμόν X. An. 5.55.10; σύνοδον φ.
subscribe to the expense of a meeting, IG2². 1012.14, 1326.6; χρήματα πᾶσι τάξαντες φ. Th. 1.19; μισθὸν φ. X. Cyr. 1.6.12 (but usu., receive, draw, pay, μισθὸν δύο δραχμὰς τῆς ἡμέρας Ar. Ach. 66; τέτταρας τῆς ἡμέρας ὀβολοὺς φέρων Men. 357; αἱ νῆες μισθὸν ἔφερον Th. 3.17, cf. X. An. 1.3.21, Oec. 1.6); φ. ἐννέα ὀβολοὺς τῆς μνᾶς τόκους Lys. Fr. 1.2, cf. Lycurg. 23; also of property, bring in, yield as rent, φ. μίσθωσιν τοῦ ἐνιαυτοῦ Is. 5.35.
6. apply, refer, τι ἐπί τι Pl. Ti. 37e, Chrm. 163d, R. 478b, cf. Plb. 3.36.7, al. ; φ. τὰ πράγματα ἐπί τινα confer powers upon, Id. 2.50.6.
7. ψῆφον φ.
give one΄s vote, A. Eu. 674, 680, And. 1.2, Is. 11.18; ψῆφος καθ’ ἡμῶν οἴσεται (Pass.) E. Or. 440; περὶ ταύτης ἡ ψῆφος οἰσθήσεται D. 44.45; ὑπὲρ ἀγῶνος Lycurg. 7, cf. 11; hence φ. τινά appoint or nominate to an office, φ. χορηγόν D. 20.130, 39.7, cf. Pl. Lg. 753d, Arist. Pol. 1266a10; — Pass., ibid. ; ὅπως φέρηται ἐν τῷ στρατιωτικῷ UPZ 15.10 (ii BC); τῶν φερομένων ἐν Κλεοπάτρᾳ κληρούχων PRein. 10.13, al. (ii BC); φερομένου μου ἐν τῇ συνοχῇ since I am enrolled in prison, i.e. am in prison, BGU 1821.21 (i BC); — Med., choose, adopt, ταύταν φ. βιοτάν E. Andr. 785 (lyr.).
V. bring forth, produce, whether of the earth or of trees, φ. ἄρουρα φάρμακα Od. 4.229; ἄμπελοι φ. οἶνον 9.110; [νῆσος] φ. ὥρια πάντα ib. 131, cf. Hes. Op. 117; [οὐ] γῆ καρπὸν ἔφερε Hdt. 6.139; γύαι φ. βίοτον A. Fr. 196.5, cf. Pi. N. 11.41, E. Hec. 593, etc. ; abs., bear fruit, be fruitful, εὖτ’ ἂν τάδε πάντα φέρῃσι h.Merc. 91; ἡ γῆ ἔφερε (καρπόν add. codd. quidam) Hdt. 5.82; αἱ ἄμπελοι φέρουσιν X. Oec. 20.4; also of living beings, τόπος ἄνδρας φ. Pl. Ti. 24c; ἤνεγκεν αὐτὸν Λαοδίκεια Philostr. VS 1.25.1; ἡ ἐνεγκοῦσα one΄s country, Hld. 2.29, Lib. Or. 2.66, al., Chor. p. 81 B., Lyd. Mag. 3.26, dub. in Supp.Epigr. 4.439 (Milet.) without Art. (also ἡ ἐνεγκαμένη Jul. Ep. 202); or Mother Earth, M.Ant 4.48; generally, create, form, Πηνειὸς Τέμπη φ. Philostr. Im. 1.25; [τὰ βρέφη] ἄρχεται φέρειν τοὺς ὀδόντας Aët. 4.9; φ. τοὺς κυνόδοντας Gp. 16.1.14.
VI. carry off or away, Κῆρες ἔβαν θανάτοιο φέρουσαι Il. 2.302; φ. τινὰ ἐκ πόνου 14.429, 17.718, etc. ; of winds, [ἔπος] φέροιεν ἀναρπάξασαι ἄελλαι may the winds sweep away the word, Od. 8.409; of a river, Hdt. 1.189; — Med., carry off with one, Od. 15.19.
2. carry away as booty or prize, ἔναρα, τεύχεα, Il. 6.480, 17.70; αἶγα λέοντε φ. 13.199; δεῖπνον φ., of Harpies, A. Eu. 51; ἐνέχυρα βίᾳ φ. Antipho 6.11; in the phrase φέρειν καὶ ἄγειν (cf. ἄγω 1.3), IG1². 69.19; φέροντα ἢ ἄγοντα Lex ap. D. 23.60; αἴ κα… ἄγῃ ἢ φέρῃ Leg. Gort. 5.37; ἥρπαζον καὶ ἔφερον Lys. 20.17; κείρων ἢ φέρων IG 12(9).90.10 (Tamynae, iv BC); αἴ τίς κα… φέρει τι τῶν ἐν τᾷ ἱαρᾷ γᾷ Tab.Heracl. 1.128; of a divorced wife, αἰ δέ τι ἄλλο φέροι τῶ ἀνδρός, πέντε στατῆρανς καταστασεῖ κὤτι κα φέρῃ αὐτόν Leg. Gort. 3.2; φέρειν alone, rob, plunder, θεῶν ἱερά E. Hec. 804; ἀλλήλους Th. 1.7; abs., SIG 38.23 (Teos, v BC); — Pass., φερόμενοι Βακχῶν ὕπο E. Ba. 759; — Med. in same sense, ἔναρα Il. 22.245; πελέκεας οἶκόνδε φ. 23.856; ἀτερπέα δαῖτα Od. 10.124, cf. 15.378.
3. carry off, gain, esp.
by toil or trouble, win, achieve, both Act. and Med., ἤ κε φέρῃσι μέγα κράτος ἦ κε φεροίμην Il. 18.308; φέρειν τρίποδα Hes. Op. 657; τἀπινίκια S. El. 692; τιμήν Ar. Av. 1278; τἀριστεῖα, τὰ νικητήρια, Pl. R. 468c, Lg. 657e; πέρα… οὐδὲν φ. S. OC 651; ἐκ σοῦ πάντ’ ἄνευ φόβου φ. Id. OT 590; τίς… πλέον τᾶς εὐδαιμονίας φέρει ἤ… ; ib. 1190 (lyr.), cf. El. 1088 (lyr.); in bad sense, μείζω τὴν αἰσχύνην φ. Pl. Lg. 671e; also, receive one΄s due, φ. χάριν S. OT 764; ὡς τοῦτό γ’ ἔρξας δύο φέρῃ δωρήματα Id. Ph. 117; μισθὸν φέρειν (v. supr. iv. 5); of a priest΄s perquisites, φέρει ὁ ἱαρεὺς γέρη σκέλη κτλ. BMus.Inscr. 968 A 9 (Cos), cf. IG1². 24.10, al., SIG 56.35 (Argos, v BC); — Med. (v. ad init.), win for oneself, κῦδος οἴσεσθαι Il. 22.217; δέπας, τεύχεα, carry off as a prize, 23.663, 809, al. ; ἀέθλια or ἄεθλον φ.
carry off, win a prize, 9.127, 23.413; τὰ πρῶτα φέρεσθαι (sc. ἄεθλα) 23.275, 538; οὐ σμικρὸν ἆθλον τῆς ἐρωτικῆς μανίας φέρονται Pl. Phdr. 256d; of perquisites, τὸ… σκέλος τοὶ ἱαρομνάμονες φερόσθω (i.e. φερούσθω from Φερόνσθω) IG4²(1).40.13 (Epid., v/iv BC); hence οὐ τὰ δεύτερα Hdt. 8.104; πλέον φέρεσθαι get more or a larger share for onself, gain the advantage over any one, τινος Hdt. 7.211, cf. S. OT 500 (lyr.), E. Hec. 308; ταῦτα ἐπὶ σμικρόν τι ἐφέροντο τοῦ πολέμου this they received as a small help towards the war, Hdt. 4.129; ἠνείκατο παρὰ Ἐγεσταίων τὰ οὐδεὶς ἄλλος 5.47; ἴδια κέρδεα προσδεκόμενοι παρὰ τοῦ Πέρσεω οἴσεσθαι 6.100; χάριν φέρεσθαι παρ’ ὑμῶν And. 2.9; φ. τὴν ἀπέχθειαν αὐτῶν Antipho 3.4.2; ὀνείδη Pl. Lg. 762a; εὐσέβειαν ἐκ πατρὸς οἴσῃ S. El. 969; δάκρυ πρὸς τῶν κλυόντων A. Pr. 638; ἀπό τινος βοσκάν Id. Eu. 266 (lyr.); ἐξ ἀνανδρίας τοὔνομα Aeschin. 1.131; generally, get for one΄s own use and profit, take and carry away, esp.
to one΄s own home, τοῦ… πάμπρωτα παρ’ ἀγλαὰ δῶρα φέροιο Il. 4.97; hence φέρειν or φέρεσθαι is often used pleon., v. infr. XI.
VII. abs., of roads or ways, lead to a place, ὁδὸν φέρουσαν ἐς ἱρόν Hdt. 2.122, cf. 138; τὴν φέρουσαν ἄνω (sc. ὁδόν) Id. 9.69; τῆς μὲν ἐς ἀριστερὴν ἐπὶ Καρίης φ., τῆς δὲ ἐς δεξιὴν ἐς Σάρδις Id. 7.31; ἐπὶ Σοῦσα X. An. 3.5.15; ἁπλῆ οἶμος εἰς ᾍδου φέρει A. Fr. 239; ἡ ἐς Θήβας φέρουσα ὁδός Th. 3.24 (but ἡ ἐπ’ Ἀθηνῶν φέρουσα ibid.); also ἡ θύρα ἡ εἰς τὸν κῆπον φ. the door leading to the garden, D. 47.53; αἱ εἰς τὴν πόλιν φ. πύλαι, αἱ ἐπὶ τὸ τεῖχος φ. κλίμακες, X. HG 7.2.7, cf. PMich. Zen. 38.27 (iii BC), Plb. 10.12.3.
2. of a district or tract of country, stretch, extend to or towards, φέρειν ἐπί or ἐς θάλασσαν Hdt. 4.99; ἐς τὴν μεσόγαιαν ib. 100; πρὸς νότον Id. 7.201; ἡ ἀπὸ δυσμῶν αὐτῆς (sc. τῆς Κιμβρικῆς) καὶ ἐπὶ τὸν Ἄλβιν φέρουσα Ptol. Geog. 2.11.2, cf. 3.
b. of time, τῇ νυκτὶ τῇ φερούσῃ εἰς τὴν β’ τοῦ Παχών PPetr. 3 p. x (iii BC), cf. PTeb. 61 (b) 288 (ii BC), BGU 1832.5 (i BC), etc.
3. metaph, lead to or towards, be conducive to, ἐς αἰσχύνην φέρει Hdt. 1.10; τὰ ἐς ἄκεσιν φέροντα Id. 4.90; ἐς βλάβην, ἐς φόβον φέρον, S. OT 517, 991; εἰς ὄκνον E. Supp. 295; esp. in good sense, tend, conduce to one΄s interest, ἐπ’ ἀμφότερά τοι φέρει (impers.) ταῦτα ποιέειν Hdt. 3.134; so τὰ πρὸς τὸ ὑγιαίνειν φέροντα X. Mem. 4.2.31; τροφαὶ μέγα φ. εἰς ἀρετάν E. IA 562 (lyr.); μέγα τι οἰόμεθα φέρειν (sc. κοινωνίαν γυναικῶν τε καὶ παίδων) εἰς πολιτείαν Pl. R. 449d; τὰ καλὰ ἐπιτηδεύματα εἰς ἀρετῆς κτῆσιν φ. ib. 444e, cf. X. Cyr. 8.1.42; τοῦτο ἔφερεν αὐτῷ was for his good, M.Ant 5.8.
b. point to, refer to a thing, ἐς τί ὑμῖν ταῦτα φαίνεται φέρειν· Hdt. 1.120; φωνὴ φέρουσα πρός τινα addressed to him, Id. 1.159; ἐς ἀρηΐους ἀγῶνας φέρον τὸ μαντήϊον Id. 9.33, cf. 6.19; [ὄψις] φέρει ἐπὶ πᾶσαν γῆν refers to…, extends over…, Id. 7.19; τὰ ἴχνη τῆς ὑποψίας εἰς τοῦτον φ.
point to him, Antipho 2.3.10; πρός τινας Pl. R. 538c; ταύτῃ <ὁ> νόος ἔφερε Hdt. 9.120; ἡ τοῦ δήμου φέρει γνώμη, ὡς…, the people΄s opinion inclines to this, that…, Id. 4.11; ἐπὶ τὸ αὐτὸ αἱ γνῶμαι ἔφερον Th. 1.79; c. inf., τῶν ἡ γνώμη ἔφερε συμβάλλειν whose opinion inclined to giving battle, Hdt. 6.110, cf. 5.118; πλέον ἔφερέ οἱ ἡ γνώμη κατεργάσεσθαι his opinion inclined rather to the view…, Hdt. 8.100, cf. 3.77.
VIII. carry or have in the mouth, i.e.
speak of, πολύν τινα ἐν ταῖς διαβολαῖς φέρειν Aeschin. 3.223; use a word, οὐκ οἶδα καθ’ ὁποτέρου τούτων οἱ παλαιοὶ τὸ τῆς ζειᾶς ἔφερον ὄνομα Gal. Vict. Att. 6, cf. 7.644, 15.753, 876; record an event, οἱ δευτέρῳ μετὰ τὴν ἔξοδον… ἔτει φέροντες αὐτήν D.H. 1.63; more freq. in Pass., πονηρῶς, εὖ, φέρεσθαι, to be ill or well spoken of, X. HG 1.5.17, 2.1.6; ἀτίμως ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων φ. Pl. Ep. 328e; abs., φέρεται [the report] is carried about, i.e.
it is said, c. acc. et inf., τοιόνδε φέρεται πρῆγμα γίνεσθαι Hdt. 8.104 (v.l.); ἐν χρόνοις φέρεται μνημονευομένοις is recorded as occurring within historical times, Str. 1.3.15; ὅτε καὶ Δημόκριτος φέρεται τελευτήσας Sor. Vit. Hippocr. 11; κρίνομεν… τὰ γραφέντα ὑφ’ ἡμῶν προστάγματα ἐν τοῖς ἱεροῖς νόμοις φέρεσθαι παρ’ ὑμῖν OGI 331.60 (Pergam., ii BC); ὧν τὰ ὀνόματα φέρεται are in use, Ptol. Geog. 7.4.11; of literary works, to be in circulation, ἐπιστόλιον αὐτοῦ τοιοῦτον φέρεται Plu. 2.808a, cf. 209e, 832d, 833c, al., Jul. Or. 6.189b, Gp. 2.35.8, Eun. VS p. 456 B. ; πρόλογοι διττοὶ φέρονται Arg. E. Rh. ; ὁ στίχος οὗτος ἔν τισιν οὐ φέρεται Sch. E. Ph. 377, cf. Sch. Il. 8.557.
2. of words, φέρεσθαι ἐπί τι to refer to something, A.D. Pron. 61.5, Synt. 21.14, al.
IX. imper. φέρε like ἄγε, as Adv., come, now, well,
1. before another imper., φέρε γὰρ σήμαινε A. Pr. 296 (anap.); φέρ’ εἰπὲ δή μοι S. Ant. 534; φ. δή μοι τόδε εἰπέ Pl. Cra. 385b; so φέρετε… πειρᾶσθε Hdt. 4.127.
2. before 1 sg. or pl. of subj. used imperatively, φέρε ἀκούσω, φέρε στήσωμεν, Hdt. 1.11, 97; φ. δὲ νῦν… φράσω Id. 2.14; φέρ’ ἴδω, τί δ’ ἥσθην· Ar. Ach. 4; φέρε δὴ κατίδω Id. Pax 361, cf. 959; φ. δὴ ἴδωμεν, φ. δὴ σκεψώμεθα, Pl. Grg. 455a, Prt. 330b, cf. E. Or. 1281 (lyr.), Ph. 276, etc. ; less freq. before 2 pers., φέρε… μάθῃς S. Ph. 300.
3. before a rhetorical question, φέρε… τροπαῖα πῶς ἀναστήσεις· E. Ph. 571; φ. δὴ νῦν… τί γαμεῖθ’ ἡμᾶς· Ar. Th. 788 (anap.), cf. Ach. 541, Pl. R. 348c; φ. μῶν οὐκ ἀνάγκη… ; Id. Lg. 805d; φ. πρὸς θεῶν πῶς… ; Id. Grg. 514d; freq. in phrase φέρε γάρ, φέρε τίς γὰρ οὗτος· Ar. Nu. 218; φ. γὰρ πρὸς τίνας χρὴ πολεμεῖν· Isoc. 4.183, cf. Antipho 5.36; also φ. δή Pl. Grg. 455a, al. ; usu. first in a sentence, but τὴν ἀνδρείαν δὲ φ. τί θῶμεν· Id. Lg. 633c, etc.
4. φέρε δή, ἐάν πῃ διαλλαχθῶμεν… come let us see if we can…, Id. Cra. 430a.
5. φέρε c. inf., suppose, grant that… φ. λέγειν τινά Plu. 2.98b; φ. εἰπεῖν let us say, D.Chr. 31.93, 163, Porph. Abst. 3.3; οἷον φ. εἰ. Iamb. in Nic. p. 47 P., al. (οἷον φέρε alone, Hierocl. in CA 11 p. 439M.).
X. part. neut. τὸ φέρον, as Subst., destiny, fate, τὸ φ. ἐκ θεοῦ [καλῶς] φέρειν [χρή] ye must bear nobly what heaven bears to you, awards you, S. OC 1693 (lyr., codd., sed secl. καλῶς, χρή)· εἰ τὸ φερον σε φέρει, φέρε καὶ φέρου AP 10.73 (Pall.).
2. part. φέρων in all genders freq. joined with another Verb :
a. to express a subsidiary action, φέρων ἔδωκε he brought and gave, Od. 22.146; δὸς τῷ ξείνῳ ταῦτα φέρων take this and give it him, 17.345; ἔγχος ἔστησε φέρων brought the spear and placed it, 1.127; σῖτον παρέθηκε φέρουσα ib. 139, al., cf. S. Tr. 622; τοῦτο ἐλθὼν οἴκαδε φέρων τῷ πατρὶ ἔδωκα Pl. Hp. Ma. 282e, cf. R. 345b; so ὁ μὲν Ἐπίχαρμον… εἰς δέκα τόμους φέρων συνήγαγεν Porph. Plot. 24; ἑκάστῃ ἐννεάδι τὰ οἰκεῖα φέρων συνεφόρησα ibid., etc. ; sts. translatable by with, ᾤχοντο φέροντες τὰ γράμματα Th. 7.8.
b. intr., in pass. sense, to denote unrestrained action, νῦν σε μάλ’ οἴω… φέροντα… φιλητεύσειν h.Merc. 159; φέρουσα ἐνέβαλε νηΐ φιλίῃ she went and rammed, rammed full tilt, Hdt. 8.87; ὅταν ἐπὶ θάτερ’ ὥσπερ εἰς τρυτάνην ἀργύριον προσενέγκῃς, οἴχεται φέρον down it sinks, D. 5.12; τὰ μὲν ἄλλα μέρη τοῦ πολέμου παρῆκαν, φέροντες δὲ παντὶ τῷ στρατεύματι πρὸς αὐτὸν Ἀκράγαντα προσήρεισαν hurling themselves, Plb. 1.17.8; εἰς τοῦτο φέρων περιέστησε τὰ πράγματα Aeschin. 3.82; ὑπέβαλεν ἑαυτὸν φέρων Θηβαίοις ib. 90, cf. 1.175, 3.143, 146; in the foll. passages φέρων accompanies a Verb of throwing, giving, entrusting, or dedicating, and expresses wholehearted action, whether wise or unwise; there is always an accus., freq. of the reflex. Pron., governed by the principal Verb (or perh. by φέρων); ἐπεὶ ἐς τοὺς κρατῆρας ἐμαυτὸν φέρων ἐνέβαλον (sc. ὁ Ἐμπεδοκλῆς) when I went (or took) and threw myself…, Luc. Icar. 13, cf. Fug. 1, Plu. Comp. Arist. Cat. 1, Fab. 6, Per. 12, Paus. 1.30.1, Ael. VH 8.14, Frr. 10, 69, Philostr. VA 3.4; τὴν κατασκευὴν… φέρων ἐδωρήσατο τῇ μητρί D.S. 31.27, cf. Ach.Tat. 1.7; σεαυτὸν… φέρων ἀπημπόληκας Luc. Merc. Cond. 24; τί παθόντες… τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντων ἐσποιεῖτε φέροντες αὑτούς· Luc. DMort. 6.3, cf. Ind. 19, Laps. 22; ταύτῃ (sc. τῇ ὀργῇ) φέρων ὑπέθηκεν ἑαυτόν Plu. Them. 24, cf. Per. 7; τούτῳ φέροντες ὑποβάλλουσι τοὺς υἱούς Id. 2.4b, cf. Luc. 6, Pomp. 27, Ael. VH 6.1, Max.Tyr. 1.2; προσέθετο φέρων ἑαυτὸν ἐκείνῳ Eun. VS p. 456 B., cf. pp. 461, 465 B., Dam. ap. Suid. s.v. Σεβηριανός· ἀλλὰ σοὶ μὲν, ὦ θεῶν πάτερ, ἐμαυτὸν φέρων ἀναθήσω Jul. Or. 7.231b.
3. ἔκκρισις… ἐκ μικρῶν φέρουσα διαστημάτων occurring at short intervals, Sor. 2.45.
XI. φέρειν, φέρεσθαι are freq. added epexegetically to δίδωμι and similar Verbs, δῶκεν… τρίποδα φέρειν Il. 23.513, cf. 16.665, 17.131; τεύχεα… δότω φέρεσθαι 11.798, cf. Od. 21.349, E. Tr. 419, 454 (troch.).
B. Pass. is used in most of the above senses; — special cases :
I. to be borne or carried involuntarily, esp.
to be borne along by waves or winds, to be swept away, φέρεσθαι ἀνέμοισι, θυέλλῃ, Od. 9.82, 10.54, cf. A. Pers. 276 (lyr.), etc. ; πᾶν δ’ ἦμαρ φερόμην, of Hephaestus falling from Olympus, Il. 1.592; ἧκε φέρεσθαι he sent him flying, 21.120; ἧκα πόδας καὶ χεῖρε φέρεσθαι I let go my hands and feet, let them swing free [in the leap], Od. 12.442, cf. 19.468; μέγα φέρεται πὰρ σέθεν, of a word uttered, comes with weight, Pi. P. 1.87; βίᾳ φέρεται Pl. Phdr. 254a; πνεῦμα φερόμενον Id. R. 496d; τὸ πνεῦμα κατὰ τὰς ἀναπνοὰς εἴσω τε καὶ ἔξω φέρεται Gal. 16.520; ῥεῖν καὶ φέρεσθαι Pl. Cra. 411c; φ. εἰς τὸν Τάρταρον Id. Phd. 114b; simply, move, go, ποῖ γᾶς φέρομαι· S. OT 1309 (anap.); οὐκ οἶσθ’ ὅποι γῆς οὐδ’ ὅποι γνώμης φέρῃ Id. El. 922, cf. E. Hec. 1076 (anap.), etc. ; of the excreta, τὰ φερόμενα… εἰ μὲν αὐτομάτως φέροιτο Philum. ap. Aët. 9.12; πρὸς κοιλίαν φερομένην Aët. 4.19; metaph, εἰς τὸ λοιδορεῖν φέρῃ E. Andr. 729; πρὸς τὴν τοῦ κάλλους φύσιν Pl. Phdr. 254b, cf. X. Mem. 2.1.4; ἐπὶ ταὐτὸ φέρονται have the same tendency, Phld. Vit. p. 42 J. ; ἀπὸ δογμάτων καὶ ἀπὸ θεωρημάτων φ. Vett.Val. 238.30; of veins, to be conveyed, Gal. 15.531; also ἡ φερομένη οὐσία (the doctrine of) universal motion, Pl. Tht. 177c; οἱ φερόμενοι θεοί the moving gods, i.e. the stars and planets, Plot. 2.3.9.
2. freq. in part. with another Verb of motion, φερόμενοι ἐσέπιπτον ἐς τοὺς Αἰγινήτας they fell into their hands with a rush, at full speed, Hdt. 8.91; ἀπὸ… ἐλπίδος ᾠχόμην φερόμενος Pl. Phd. 98b; ἧκε φερόμενος εἰς τὴν ἑαυτοῦ φύσιν Aeschin. 3.89.
3. of voluntary and impulsive motion, ἰθὺς φέρεται μένει Il. 20.172; ὁμόσε τινὶ φέρεσθαι come to blows with him, X. Cyn. 10.21; δρόμῳ φ. πρός τινα Id. HG 4.8.37; φυγῇ εἰς ἑαυτοὺς φ. Id. Cyr. 1.4.23; ἥξει ἐπ’ ἐκεῖνον τὸν λόγον φερόμενος Lycurg. 59; φερόμενος ὑπ’ ὀργῆς D.H. Comp. 18.
II. metaph, καλῶς, κακῶς φέρεσθαι, of things, schemes, etc., turn out, prosper well or ill, succeed or fail, οὔτ’ ἂν… νόμοι καλῶς φέροιντ’ ἄν S. Aj. 1074; κακῶς φ. τὰ ἑαυτοῦ X. HG 3.4.25; εὖ φέρεται ἡ γεωργία Id. Oec. 5.17; ὀλιγώρως ἔχειν καὶ ἐᾶν ταῦτα φέρεσθαι to neglect things and let them take their course, D. 8.67; less freq. of persons, fare well or ill, εὖ φερόμενος ἐν στρατηγίαις being generally successful…, Th. 5.16, cf. 15; καλῶς φερόμενος τὸ καθ’ ἑαυτόν Id. 2.60; φ. ἐν προτιμήσει παρά τινι D.S. 33.5; χεῖρον φερομένη παρὰ τἀδελφῷ J. AJ 16.7.6; of euphonious writing, σύνθεσις καλῶς φερομένη Phld. Po. 5.26.
2. behave, ὑποκριτικῶς, ἀστάτως, etc., Vett.Val. 38.20, 197.8, al.
3. have an opinion, ὅπως ἠνέχθη περὶ τοῦ σφυγμοῦ what his opinion was about…, Marcellin. Puls. 233.
C. Med. : for its chief usages, v. supr. A.VI.3.

nur im praes. u. impf. act. u. pass. vorkommend, wozu noch der synkopierte Imperativ φέρτε Il. 9.171 gehört ; conj. φέρῃσι Od. 19.111, wo früher φέρησι als von φέρημι angenommen wurde ; Iterativform φέρεσκε, φέρεσκον, Od. 9.429, 10.108 ; adj. verb. φερτός, s. oben ; dazu werden tempora gebildet
   a) von ΟΙΩ, fut. οἴσω, med. οἴσομαι, imperat. οἶσε, Od. 22.106, 480, auch Ar. Ach. 1064, Ran. 483, der die Endg des aor.2 mit dem charakteristischen σ des aor. I. verbindet, wie auch der inf. οἰσέμεν, Od. 3.429, οἰσέμεναι, Il. 3.120, οἴσειν, Pind. P. 4.102, Präsensbedeutung hat oder aoristisch zu nehmen ist ; Spätere bilden darnach fut. pass. οἰσθήσομαι (οἴσομαι ist passivisch Eur. Or. 440 Xen. Oec. 18.6); perf. pass. προοῖσται, Luc. parasit. 2 ; adj. verb. οἰστός, οἰστέος ; Her. hat auch ἀνῷσαι, für ἀνοῖσαι, u. ἀνῳστός, 1.157, 6.66.
   b) von ΕΓΚΩ od. ΕΝΕΓΚΩ u. ΕΝΕΚΩ aor. I. ἤνεγκα, bes. im Indicativ u. in den Personen des Imperativs, welche α daben, u. aor.2 ἤνεγκον, bes. inf. u. partic.; ion. u. ep. lautet der aor. I. ἤνεικα u. ohne Augment ἔνεικα, von dem Hom. auch conj. ἐνείκω u. inf. ἐνεῖκαι hat, u. der aor.2 ἤνεικον, von dem sich bei Hom. der inf. ἐνεικέμεν, Il. 19.194, u. der opt. ἐνείκοι, 18.147 findet, wie auch aor. I. med. ἠνείκαντο, Il. 9.127 ; perf. ἐνήνοχα, perf. pass. ἐνήνεγμαι, fut. pass. ἐνεχθήσομαι, aor. pass. ἠνέχθην, ion. ἠνείχθην ; Hes. Sc. 440 hat sogar ein praes. med. συνενείκεται, wenn die Lesart richtig ist;
tragen, fero (bahren, fahren); zunächst
1) eine Last tragen, heben, auf sich nehmen, von leblosen Dingen, ἦγον μὲν μῆλα, φέρον δ' εὐήνορα οἶνον Od. 4.622, vgl. Il. 5.484 (s. unter b); πῇ δὴ καμπύλα τόξα φέρεις ; wo trägst du den Bogen hin, Od. 21.363 ; ἰθὺς σανίδων φέρε λᾶαν ἀείρας Il. 12.453 ; οὐ δύο γ' ἄνδρες φέροιεν τὸν λίθον 5.303 ; τίς τοι ἔπειτα μετοιχομένη φάος οἴσει, wer wird dir das Licht tragen, Od. 19.24 ; ἐν ταλάροισι φέρον μελιηδέα καρπόν Il. 18.568 ; ἄν τις ἀναιρούμενος οἴκαδε φέρῃ Plat. Legg. XI.914b ; φορτίον Xen. Mem. 3.13.6 ; ἐπὶ κεφαλῆς τι An. 4.3.6 ; mit den Händen tragen, χερσὶν εὐθὺς φέρει διψίαν κόνιν Soph. Ant. 425, vgl. El. 319, Trach. 520 ; φέρων ἐπ' ὤμοις 561. – Als Zeichen auf dem Schilde tragen, Aesch. Spt. 525, 541 u. öfter ; ἁγνὰς χεῖρας αἵματος φέρεις Eur. Hipp. 316, d.i. haben ; vgl. ἀλαὸν ὄμμα φέρων Phoen. 1528 ; γλῶσσαν κακήν Suppl. 972 ; σάρκα ἡβῶσαν Aesch. Spt. 604. – Der Zusammenhang gibt oft sowohl die Bdtg herbei-, als die Bdtg wegtragen, -bringen ;
   a) herbeibringen, darbringen, überbringen ; ἀπερείσι' ἄποινα Il. 24.512 ; πῇ δὴ χρήματα πολλὰ φέρω τάδε ; Od. 13.303 ; δῶρα, τά οἱ Φαίηκες ἔνεικαν, 8.428 ; οἴσετε ἄρνε, κήρυκες φέρον ἄρνε, Il. 3.103, 245 ; τεύχεα συλήσας οἴσω προτὶ Ἴλιον 7.82 ; – im med. mit sich tragen, bringen, zu eigenem Gebrauch herbeibringen, Her. 4.67, 7.50. – Χάριν τινὶ φέρειν, Einem eine Gunst gewähren, einen Gefallen tun, ihm zu Willen sein, Il. 5.211, 21.458 ; χάριν ἄνδρεσσι φέροντες Il. 5.874, u. öfter ; vgl. Eur. I.T. 14, Med. 508, Ion 1183 ; Plat. Tim. 21c ; eben so ἦρα, ἐπίηρα φέρειν τινί, Il. 1.572, 578, 14.132, Od. 3.164 ; λαοὶ δ' οὐκέτι ἐφ' ἡμῖν ἦρα φέρουσιν 16.375, vgl. 18.56, u. sonst ; τοῖς ἥσσοσιν γὰρ πᾶς τις εὐνοίας φέρει Aesch. Suppl. 484 ; ἐπίηρα φέροντα τοῖς ἐμοῖς τυράννοις Soph. O.R. 1094 ; ἥκω φέρων ὄνησιν ἀστοῖς O.C. 287 ; δῶρα El. 352. – Veranlassen, verursachen, bewirken, wo wir auch bringen sagen können, Σείριος φέρει πολλὸν πυρετὸν δειλοῖσι βροτοῖσιν Il. 22.31, wie es auch Aesch. Ag. 5 von den Gestirnen heißt τοὺς φέροντας χεῖμα καὶ θέρος βροτοῖς, u. öfters ἵνα φόως φέροι, Il. 11.2 ; woran sich Verbindungen reihen, wie (ὄσσα) μάλιστα φέρει κλέος ἀνθρώποις, Od. 1.283, 3.204, ἡμέρη ἥδε κακὸν φέρει Ἀργείοισιν, Il. 8.541, 13.828 u. sonst ; δεῖμα φέρων Δαναοῖσιν 5.682 ; δηϊοτῆτα, einen Krieg bringen, verursachen, Od. 6.203, wie πόλεμον φέρειν τινί Hes. Sc. 750 ; πολέμους ἀνεπαγγέλτους φέροντες πολλοῖς Pol. 4.16.4 ; κίρκος φόνον φέρει ὀρνίθεσσι Il. 17.757 ; Τρώεσσι φόνον καὶ Κῆρα φέρει 2.352, 3.6 u. öfter ; πῆμα, ἄλγεα, κακότητα φέρειν τινί, Einem Unglück bringen, bereiten, Il. 2.304, 12.332, Od. 4.273 ; so Pind. u. Tragg.: φέρει δόξαν Pind. P. 1.36, N. 3.18 ; νίκαν I. 6.21 ; κέρδος P. 8.14 ; πράγματι τιμάν 4.278 ; νίκην Soph. El. 84 ; βλάβην 1031 ; τί γὰρ ἂν θνήσκειν ὁ μέλλων τοῦ χρόνου κέρδος φέροι 1486 ; αἰσχύνην Trach. 66 ; γυναιξὶ κόσμον ἡ σιγὴ φέρει Aj. 286 ; αἰσχύνην φέρει Eur. Hec. 1241 ; σωτηρίαν Troad. 748 ; χάρμα Heracl. 637 ; u. in Prosa : τῇ ψυχῇ φέρει ὄλεθρον Plat. Phaed. 88b ; αἰσχύνην Symp. 184e ; κέρδος καὶ ῥᾳστώνην Legg. IV.721d ; Folgde : auch πληγὴν ἐπὶ πληγῇ φέροντες, Pol. 2.33.6. – So auch von der Erde und von fruchttragenden Bäumen und Gewächsen, hervorbringen, tragen ; φέρει ἄρουρα φάρμακα Od. 4.229 ; ἄμπελοι, οἵτε φέρουσιν οἶνον 9.110, vgl. 131 ; Hes. O. 121, 565 ; ἄνθος Pind. N. 11.41 ; εἰ γῆ κακὴ εὖ στάχυν φέρει Eur. Hec. 593 ; ἡ γῆ καρπὸν φέρει Her. 6.139 ; ὅσα γῆ φέρει Plat. Critia. 118e ; ὅσα γεωργία δίδωσι καὶ φέρει Legg. V.743d ; auch ὅτι φρονιμωτάτους ἄνδρας οἴσοι, Tim. 24c. – Aehnlich von Menschen u. Tieren, μήτηρ κοῦρον φέρει γαστέρι, Il. 6.58. Anders sagt Aesch. τέκνων ἤνεγχ' ὑπὸ ζωνὴν βάρος Ch. 186. – Absol., tragen, Frucht bringen, fruchtbar sein, ἡ γῆ φέρει Her. 5.82 ; αἱ ἄμπελοι φέρουσιν, wie auch wir »die Weinstöcke tragen«, Xen. Oec. 20.4. – Dah. eintragen, einbringen, Vorteil bringen ; ἀγὼν ὁ τὸ πᾶν φέρων, der Alles leistende oder entscheidende Kampf, Her. 8.100 ; τὸ πᾶν ἡμῖν τοῦ πολέμου φέρουσιν αἱ νῆες, die Schiffe bringen uns den Hauptvorteil für den Krieg, 8.62 ; εἰ τὸ σωθῆναί γε τὸ ψεῦδος φέρει Soph. Phil. 109. – μῦθον od. ἀγγελίην φέρειν τινί, Einem eine Rede, Nachricht, Botschaft überbringen, melden, Il. 10.288, 15.175, 202 ; ἀγγελίην πατρός, vom Vater, Od. 1.408 ; λόγον Pind. P. 8.38 ; μῦθον Soph. O.C. 359, u. öfter, wie Eur.; auch bestimmter, τοιούσδε λόγους εἰς ὦτα φέρει πᾶσιν Ὀδυσσεύς Soph. Aj. 149 ; ὡς λόγων ἐπιστολὰς φέρῃς Trach. 493 ; ἐπιστολάς τινι Ant. 768, wie Xen. Agesil. 8.3 ; auch ohne weitern Zusatz für ἀγγέλλω, melden, ἤκω σαφῆ τἀκεῖθεν ἐκ στρατοῦ φέρων Aesch. Spt. 40, vgl. Ag. 998, 1388 ; ἀνάριθμα γὰρ φέρω πήματα Soph. O.R. 168 ; τοὺς ἐνεγκόντας τὰς ὑποσχέσεις, die sie euch überbrachten, Dem. 6.28 ; auch φέρειν τινὶ τοὺς ἀπολογισμούς, die Gründe auseinandersetzen, Pol. 1.32.4 ; τὰ παραδείγματα 17.13.7. – Etwas Schuldiges darbringen, eine Schuld abtragen, bezahlen, entrichten ; ἄποινα Il. 1.13, 24, u. öfter ; bes. φόρον φέρειν, Abgaben, Tribut entrichten : προστάττοντες ἀναλώματα φέρειν παρ' ἑαυτοὺς οἷον φόρους Plat. Polit. 298a ; μισθὸν φέρειν, Sold, Lohn bezahlen, Xen. Cyr. 1.6.12 ; Thuc. 3.17, 6.24 ; φόρον 4.57 ; τιμὴν φέρειν, eine Strafe zahlen, abbüßen. – Ψῆφον φέρειν, sein Stimmsteinchen, seine Stimme abgeben, Aesch. Eum. 644, 650 ; ψῆφος καθ' ἡμῶν οἴσεται Eur. Or. 440 ; τὴν ψῆφον κρύβδην, φανερὰν φέρειν Plat. Legg. VI.766b, 767d ; bes. bei der Wahl zu einem Staatsamte seine Stimme geben, dah. zu einem Staatsamte vorschlagen, erwählen, ernennen, τινά, ἡ φυλὴ ἤνεγκέ τινα χορηγόν, u. nachher ὁ ἐνεχθείς, der Vorgeschlagene, Dem. Lept. 130, wie οἴσουσί με, ἂν χορηγὸν ἢ γυμνασίαρχον ἢ ἑστιάτορα, ἢ ἐάν τι τῶν ἄλλων φέρωσιν, 39.7 ; vgl. τὴν δὲ πόλιν ὡσαύτως ἐκ τούτων φέρειν πάλιν, ὃν ἂν ἕκαστος βούληται Plat. Legg. VI.753d, u. öfter, wie Folgde.
   b) davon-, wegtragen, wegschaffen ; oft bei Hom.; ἔκ τινος, Il. 14.429, 17.718 u. sonst ; ἔπος φέροιεν ἀναρπάξασαι ἄελλαι, die Winde mögen das Wort aufraffend von hinnen tragen, Od. 8.409, vgl. 565. – Bes. als Beute, Raub davontragen, wegreißen, wegraffen, οὓς μὴ Κῆρες ἔβαν θανάτοιο φέρουσαι Il. 2.302, vgl. 13.199 ; φέρει δέ τε κρατὶ ἑκάστῳ φῶτα Od. 12.99, vgl. 14.207 ; τοὺς δ' οὐκ ἐθέλοντας ἄελλαι πόντον ἐπ' ἰχθυόεντα φίλων ἀπάνευθε φέρουσιν Il. 19.378 ; dah. ἄγειν καὶ φέρειν, alles Besitztum wegtragen u. wegführen, von vollständiger Plünderung, wo. φέρειν auf das Leblose, ἄγειν auf Menschen u. Vieh geht, Her. 1.189 ; auch ἄγειν καὶ φέρειν τινά, Einen völlig ansplündern, 1.88, 166, 3.39, 6.42, 90, 9.31 ; φέρειν καὶ ἄγειν τὰ τῶν πολεμίων, u. vgl. öfter, Xen. Cyr. 3.2.12 ; φέρειν καὶ ἄγειν τὴν Βιθυνίδα Hell. 3.2.2 ; ἡμᾶς Dem. 24.128 ; φέρειν τινά, ohne ἄγειν, berauben, Thuc. 1.6 ; ἄγομαι, φέρομαι ὑπὸ χρήστων Ar. Nub. 241. – Doch bedeutet φέρειν καὶ ἄγειν auch herbeitragen und -führen, in diesem Falle nie umgestellt ἄγειν καὶ φέρειν, welche Stellung in der ersten Bedeutung die gewöhnliche ist, χρυσοῦ πλῆθος Plat. Phaedr. 279c (vgl. ἄγω). – Durch Mühe u. Anstrengung erlangen, erwerben, als Siegespreis davontragen, οὐδ' ἂν ἄτερ ὅρκου οἴσῃ ἄεθλον Il. 23.441 ; ἤ κε φέρῃσι μέγα κράτος ἤ κε φεροίμην 18.308 ; so ἔναρα, τεύχεα, 6.480, 17.70 ; holen, 18.191, Od. 2.329. – Empfangen, was ein Anderer Einem schuldig ist, was man zu fordern hat ; so μισθὸν φέρειν, Sold, Lohn empfangen, Xen. Oec. 1.6 ; vgl. Meineke quaest. Men. p. 126, Reisig enarr. Soph. O.C. 6 ; ἄξιος γὰρ φέρειν ἦν τῆσδε καὶ μείζω χάριν O.R. 764 ; κέρδος Ant. 460 ; πᾶσαν εὔκλειαν Aj. 431 ; auch in Prosa, τὰ ἀριστεῖα, νικητήρια φέρειν, Plat. Rep. V.468c, Legg. II.657e. – Im med. für sich davontragen, von Allem, was Einer für sich, zu seinem Gebrauch oder Nutzen holt, sich zueignet, bes. in sein Haus trägt ; τοῦ κεν δὴ πάμπρωτα παρ' ἀγλαὰ δῶρα φέροιο Il. 4.97, 23.275 ; δεῦτε, φίλοι, ἤϊα φερώμεθα Od. 2.410 ; οἰσομένη ποδάνιπτρα 19.504, u. sonst. Daher sich erwerben, erringen, ἰχθῦς δ' ἃς πείροντες ἀτερπέα δαῖτα φέροντο Od. 10.124, sie trugen für sich zum Mahle davon ; κράτος φέρεσθαι, den Sieg davontragen, Il. 13.486, 14.308 ; κῦδος φέρεσθαι 22.217 ; ἔναρα 22.245 ; ὅσσα μοι ἠνείκαντο ἀέθλια μώνυχες ἵπποι 9.127, vgl. 23.413, 441, 809 ; eben so τὰ πρῶτα φέρεσθαι, sc. ἄεθλα, den ersten Preis für sich davontragen, 23.538, 663, 667, 858 ; dah. τὰ πρῶτα, τὰ δεύτερα φέρεσθαι = den ersten, den zweiten Rang behaupten, Her. 8.104 ; seltener τὰ πρῶτα φέρειν, Jacobs AP 431, 906 ; vgl. τὰ ἄκρα φέρεσθαι Crinag. 41 (V.108); ὅπη μέλλει τις οἴσεσθαι δάκρυ πρὸς τῶν κλυόντων Aesch. Prom. 641 ; εὐσέβειαν ἐκ πατρὸς κάτω θανόντος οἴσει Soph. El. 957, u. öfter ; ἄξιον μισθὸν φέρεσθαι Eur. Rhes. 162 ; κέρδεα παρά τινος οἴσεσθαι Her. 6.100 ; u. übh. παρά τινος, von Einem Etwas heimtragen, erlangen, 5.47, wie τὰ ἆθλα παρὰ τῶν ἀνθρώπων Plat.Rep. X.613c ; ταῦτα ἐπὶ σμικρόν τι ἐφέροντο τοῦ πολέμου, dieses empfingen sie als ein kleines Förderungsmittel zum Kriege, Her. 4.129 ; ἆθλον φέρονται Plat. Phaedr. 256d ; τῶν εὐεργεσιῶν τιμὰς φέρονται Phaed. 113d ; ὀνείδη φερέσθωσαν ἐν πάσῃ τῇ πόλει Legg. VI.762a ; πλέον φέρεσθαι, mehr, einen größern Teil für sich davontragen, mehr bekommen, d.i. im Vorteil sein vor Einem, τινός, Her. 7.211 ; so πλέον φέρεσθαι τῶν ἄλλων Andoc. 4.4, wie Eur. ὅταν τις ἐσθλὸς μηδὲν φέρηται τῶν κακιόνων πλέον, Hec. 308 ; – φέρεσθαι, mit sich nehmen, im Gegensatz von καταλείπειν Xen. Cyr. 3.1.32.
   c) in der ausführlichen epischen Darstellung wird der inf. φέρειν, φέρεσθαι zu δοῦναι oft für uns pleonastisch hinzugefügt : τεύχεα καλὰ δότω πόλεμόνδε φέρεσθαι Il. 11.798 ; αὖτις ἀνερχομένῳ δόμεναι οἶκόνδε φέρεσθαι Od. 1.317, vgl. 16.165, 17.131, 23.513, Od. 15.83, 21.349. – Eben so steht das Partizip φέρων bei andern Verbis zur umständlichern Beschreibung der Handlung, was wir teils durch ein eignes Verbum wiedergeben, ἔγχος ἔστησε φέρων, er brachte den Speer und stellte ihn hin, wo das Partizip die dem ἔστησε vorangehende Tätigkeit anschaulich ausdrückt, so oft bei Hom. σῖτον παρέθηκε φέρουσα, sie brachte Speise und setzte sie vor, δὸς τῷ ξείνῳ τοῦτο φέρων, trage es dem Fremden hin und gieb es ihm, teils durch die Präposition mit ausdrücken, ἦλθον τὰ ὅπλα φέροντες, sie kamen mit ihren Waffen, od. auch durch ein Adverbium übersetzen, wie bei den Zeitwörtern gehen, kommen u. vgl. φερόμενος, = mit Leichtigkeit, Hast, auch die Unbesonnenheit der Handlung oder ihr Freiwilliges u. Absichtliches bezeichnet, s. Hemsth. Luc. D.Mort. 6.3, Jacobs Ach.Tat. p. 431 ; vgl. ἢ εἰς τὴν ψυχὴν φέρων ἐνθῶ τὸν λόγον Plat. Rep. I.345b u. das Folgde.
2) tragen, mit dem Nebenbegriffe einer Bewegung, durch eine Kraftanstrengung von der Stelle bringen, fortbringen ; so bei Hom. von Allem, was Ursache einer Bewegung ist ; von den Füßen, die Einen, wie auch wir uns ausdrücken, wohin tragen, πόδες φέρον, Il. 6.514 und öfter, wie auch von den Sohlen, welche die Götter über das Land und das Meer hintragen, πέδιλα, τά μιν φέρον ἠμὲν ἐφ' ὑγρήν, ἠδ' ἐπ' ἀπείρονα γαῖαν, Il. 24.341, u. wiederholt in der Od. – Von den Pferden, die den Wagen fortschaffen, -ziehen, sowohl ἅρμα φέρειν, Il. 5.232, 11.533, 16.602, als auch den, der auf dem Wagen ist, ὃν φέρον ἵπποι 2.838, ἵππους, οἵσε πόλιν δ' οἴσουσι 13.820 ; ἡμίονοι φέρον ἐσθῆτα καὶ αὐτήν Od. 6.83 ; von Schiffen, νῦν δ' ἐνθάδε νῆες ἔνεικαν, Il. 13.453, 15.705 ; auch von Winden, welche das Schiff bewegen, treiben, verschlagen. – μένος, μένος χειρῶν ἰθύς τινος φέρειν, seine Kraft gerade darauf lostragen, mit voller Kraft gerade darauf losgehen, Il. 5.506, 16.602. – Menschen, Tiere führen, treiben, Hom. u. A.; übh. von jeder Bewegung, die nicht durch die eigne Kraft, oft auch gegen den freien Willen des bewegten Gegenstandes bewirkt wird ; auch von Gemütsbewegungen, fortreißen, μήτι σε θυμοπληθὴς ἄτα φερέτω Aesch. Spt. 669, vgl. Ch. 1019 ; Soph. vrbdt auch ἄψοφον φέρει βάσιν, Trach. 963 ; πῶλοι βίᾳ φέρουσιν, sie gehen durch, El. 715. – Bes. im pass. getragen, von der Stelle bewegt werden, vorzugsweise von unfreiwilliger, unwillkürlicher Bewegung ; so von den Wellen, Winden fortgetrieben, hingerissen werden, θυέλλῃ, ἀνέμοις u. vgl.; oft auch durch Einwirkung einer gewaltsam mit sich fortreißenden Kraft von außen, hinstürzen, eilen, in Schuß geraten, wie das lat. ferri, so daß gew. der Nebenbegriff reißender Schnelligkeit darin liegt, πᾶν δ' ἦμαρ φερόμην, von dem auf die Erde geschleuderten Hephästus, ich stürzte, fiel, Il. 1.592 ; ἧκε φέρεσθαι, er warf od. schleuderte ihn, daß er hinflog, 21.120 ; ἰθὺς φέρεσθαι, gerade darauf losfahren, -stürzen, 20.172, vgl. 15.743 ; ἧκα πόδας καὶ χεῖρε φέρεσθαι, ich ließ Hände und Füße fahren, ließ sie sich im Schwunge od. Sprunge bewegen, Od. 12.442 ; πόδα προέηκε φέρεσθαι 19.468 ; ἔξω δὲ δρόμου φέρομαι, Aesch. Prom. 885 ; ποῖ γᾶς φέρομαι τλάμων Soph. O.R. 1309 ; vgl. οὐκ οἶσθ' ὅποι γῆς οὐδ' ὅποι γνώμης φέρει El. 910 ; νῦν δ' ἤδη 'γὼ καὐτὸς θεσμῶν ἔξω φέρομαι Ant. 796 ; πᾶ φέρομαι Eur. Hec. 1075 ; μύθοις ἄλλως φερόμεσθα Hipp. 197 ; εἰς τὸ λοιδορεῖν φέρῃ Andr. 730 ; ἐπίσχες ὀργάς, αἷσιν οὐκ ὀρθῶς φέρῃ Hel. 1658, u. öfter ; u. in Prosa : βίᾳ φέρεται Plat. Phaedr. 254b ; οἷον ἐν χειμῶνι κονιορτοῦ καὶ ζάλης ὑπὸ πνεύματος φερομένου Rep. VI.496d ; πάλιν εἰς τὸν αὐτὸν φερόμεθα λόγον Phil. 13e, vgl. Theaet. 144a, Parm. 138c, u. sonst ; φερόμενοι ἐν θαλάττῃ Luc. Nigr. 7. – Auch von jedem Körper, der sich durch eignen Antrieb oder ihm einwohnende Kraft fortbewegt, eilen, rennen, stürzen, fahren, schweben u. vgl.; ῥεῖν καὶ φέρεσθαι Plat. Crat. 411c ; κατὰ τῶν πετρῶν φερόμενοι, sich herabstürzend, Xen. An. 4.7.14 ; ὁμόσε τινὶ φέρεσθαι, Einem entgegenlaufen, ihn anfallen, Xen. u. A.; εἰς τὴν ἑαυτοῦ φύσιν φέρεσθαι, in seine eigne Natur zurückfallen, Aeschin.; φέρεσθαι μετὰ τοῦ πλήθους Isocr. 3.16 ; Sp., φέρεσθαι ἐπὶ τὰ σώματα Plut. Them. 8 ; ποταμὸς φερόμενος ἐξ ὑπερδεξίων τόπων Pol. 4.70.7. – So wird bes. das partic. zu andern Verbis der Bewegung gesetzt, um die Heftigkeit, Schnelligkeit der Bewegung auszudrücken, φερόμενοι ἐσέπεσον ἐς τοὺς Πέρσας Her. 9.62, vgl. 8.91 ; selten so auch partic. act., φέρουσα ἐνέβαλε νηῒ φιλίῃ, mit Gewalt warf er sich auf ein befreundetes Schiff, 8.87 ; häufiger bei Sp., vgl. Wesseling DS. 20.16 u. Hemsterh. Luc. D.D. 6. – Uebertr., εὖ oder κακῶς φέρεσθαι von Unternehmungen, gut oder schlimm von Statten gehen, geraten, gelingen od. mißlingen, τὰ πράγματα κακῶς φέρεται Xen. Hell. 3.4.25 ; εὖ φέρεται ἡ γεωργία Oec. 5.17 ; vgl. Soph. Aj. 1053. Allgemeiner, ὀλιγώρως ἔχειν καὶ ἐᾶν ταῦτα φέρεσθαι, Etwas vernachlässigen, gehen lassen, wie es will, Dem. 8.67 ; seltener von Personen, καλῶς φερόμενος ἀνήρ Thuc. 2.60, vgl. 5.15, 16 ; so auch πατρὸς κατ' εὐχὰς δυσπότμους φορούμενοι, es geht ihnen nach des Vaters unheilvollen Verwünschungen, sie befinden sich (im Unglück), wie es der Vater ihnen angewünscht hat, Aesch. Spt. 821. – Daran reiht sich
3) die Bdtg zu einem Ziele führen, vom Wege gesagt, ἁπλοῦς οἶμος εἰς ᾍδου φέρει Aesch. frg. 217 ; ἡ ὁδὸς φέρει εἰς od. ἐπί τι, der Weg führt, bringt wohin, Her. 2.122, 138, 7.31 ; τὴν ἐς Θήβας φέρουσαν ὁδόν Thuc. 3.24 ; Plat. ταύτῃ ἰτέον, ὡς ἴχνη τῶν λόγων φέρει Rep. II.365d ; ἐξ ἧς φέρετον τὼ ὁδώ, ἡμὲν εἰς μακάρων νήσους, ἡ δ' εἰς Τάρταρον Gorg. 524a ; ἴχνη τῆς ὑποψίας φέρει εἴς τινα, die Spuren des Verdachtes führen auf eine gewisse Person, Antiph. 2 γ 10 ; ἡ θύρα ἡ εἰς τὸν κῆπον φέρουσα, die in den Garten führende Tür, Dem. 47.53, wie τῶν ἐς τὴν πόλιν φερουσῶν πυλῶν Xen. Hell. 7.2.7 ; Pol. 8.36.4 ; u. Sp., ἡ ἀγυιὰ φέρει ἐπὶ τὰς πύλας Plut. Thes. 27 ; leiten, lenken, τὴν πόλιν Lucull. 6. – Dah. intransit., sich in einer Richtung, auf ein Ziel hinerstrecken, φέρειν ἐπί, ἐς, πρὸς θάλασσαν, sich gegen das Meer hin erstrecken, gegen das Meer zu gelegen sein, Her. 4.99, 100 ; χωρία πρὸς νότον φέροντα, gegen den Notus gelegen, 7.201 ; u. übertr., τῆς ἐπὶ τὸ πλῆθος φερούσης παιδείας Plat. Legg. II.670e. – Uebertr. = zu einem Zwecke führen, wozu gereichen, dienen, ἐς αἰσχύνην φέρει, es führt zur Schande, gereicht dazu, Her. 1.10, 3.133 ; τὰ εἰς ἄκεσιν φέροντα 4.90 ; φέρει σοι ἐπ' ἀμφότερα ταῦτα ποιεῖν, dies zu tun gereicht dir zu Beidem, Her. 3.134 ; τὰ μὲν καλὰ ἐπιτηδεύματα εἰς ἀρετῆς κτῆσιν φέρει Plat. Rep. IV.444e ; ὅτι πρὸς τοῦτο φέρει μάθημα Legg. VIII.831c ; πόνοι φέροντες εἰς ὠφέλειαν Alc. II, 142b ; πάντα τὰ πρὸς εὐδαιμονίαν φέροντα Menex. 247e, wie τὰ πρὸς τὸ ὑγιαίνειν φέροντα, das zur Gesundheit Führende, sie Bewirkende, Xen. Mem. 4.2.31 ; Sp., ἐς τιμὴν αὐτῷ φέρει, es gereicht ihm zur Ehre, Hdn.; ταῦτα ἔφερεν αὐτῷ, das war ihm zuträglich, bekam ihm, als eine gewöhnliche Redeweise angeführt M.Anton. 5.8. – Abzielen auf Etwas, sich worauf beziehen, auf Etwas gehen, bes. von Orakeln und andern Vorzeichen, εἰς τί ὑμῖν ταῦτα φαίνεται φέρειν ; worauf scheint euch das zu gehen, Her. 1.120, ἐς ἀρηΐους ἀγῶνας φέρον τὸ μαντήϊον 9.33, τὸ χρηστήριον ἐς τοὺς Ἀργείους φέρον, auf sie gehend, 6.19 ; ἡ τοῦ δήμου φέρει γνώμη, ὡς …, die Meinung des Volkes geht dahin, daß …, 4.11 ; τῶν ἡ γνώμη φέρει συμβάλλειν, ihre Meinung geht dahin, die Schlacht zu liefern, 5.118, 6.110 ; τῶν πλειόνων ἐπὶ τὸ αὐτὸ αἱ γνῶμαι ἔφερον, die Meinungen der Meisten liefen auf dasselbe hinaus, Thuc. 1.79 ; so auch τοῦ στρατηγοῦ ταύτῃ ὁ νόος ἔφερε, des Feldherrn Meinung ging dahin, Her. 9.120 ; πλέον ἔφερέ οἱ ἡ γνώμη, mit folgendem inf., ihm ging die Meinung mehr dahin, 8.100, vgl. 3.77 ; δήλου μόνον, ἐφ' ὅ τι φέροις τοὔνομα, ὅ τι ἂν λέγῃς, worauf du ihn beziehst, Plat. Charm. 163d ; ἐφ' ὅ τι δή ποτε δεῖ φέρειν Soph. 250d. – Uebertragen, z.B. τὰ πράγματα ἐπί τινι Pol. 2.85.6 ; φέρειν τὴν αἰτίαν ἐπί τινα, auf Einen die Schuld schieben, 35.5.2 ; φέρειν τὴν ὀργὴν ἐπὶ τοὺς αἰτωλούς, den Zorn gegen die Aetoler richten, 22.14.6.
4) tragen, ertragen, erdulden, einen Schmerz, ein Unglück u. vgl.; λυγρά Od. 18.135 ; vgl. Hes. O. 217 ; ἄτην Her. 1.32 ; ἐσθίουσι πλείω ἢ δύνανται φέρειν, als sie vertragen können, Xen. Cyr. 8.2.21 ; bes. mit einem adv., βαρέως, χαλεπῶς, δεινῶς, πικρῶς φέρειν, eine Sache schwer, mit Ungeduld, Unmut oder Unwillen ertragen, übel aufnehmen, Her. 3.155, 5.19 ; u. im Ggstz κούφως, φαύλως, ἁπλῶς, πρᾴως, ῥᾳδίως, προθύμως φέρειν τι, leicht, mit Geduld, mit Gleichmut ertragen, leicht aufnehmen, 1.35, 9.18, 40 ; πήματα, ἄθλους, Pind. P. 3.82 Aesch. Prom. 754 ; φέρειν γῆρας εὔθυμον Pind. Ol. 5.22 ; φέρειν ἐλαφρῶς ζυγόν P. 2.93 ; φέρειν γὰρ χρὴ τὸ δούλιον ζυγόν Aesch. Ag. 1199 ; χαλινὸν δ' οὐκ ἐπίσταται φέρειν 1036 ; ὅμως δ' ἀνάγκη πημονὰς φέρειν βροτοῖς Pers. 285 ; μὴ βαρυστόνως φέρειν Eum. 761 ; τὰς μὲν ἐκ θεῶν τύχας δοθείσας ἔστ' ἀναγκαῖον φέρειν Soph. Phil. 1301 ; ῥᾷστα τὸν βίον φέρει O.R. 983, u. öfter ; φέρω σιγῇ κακά Eur. Hec. 738 ; φέρεις ὑπέρφευ τὰς τύχας Herc.Fur. 1321 ; Or. 1024 ; οἴκτῳ Andr. 144, u. öfter ; und in Prosa : καλῶς φέρειν τὴν συμφοράν Isocr. 4.148 ; βαρέως φέρειν τὸ φρόνημα Xen. Hell. 7.1.44, wie Ar. Th. 385, Eccl. 174 ; ῥᾳδίως, χαλεπῶς Plat. Phaed. 63a, Tim. 91c ; πειρῶ ὡς ῥᾷστα φέρειν τἀναγκαῖα Phaed. 116c ; τὰ παρόντα φέρειν ἀδυνατοῦντες Critia. 121b ; ἀνδρείως τὰς συμφοράς Menex. 247d ; μὴ δυνατοὶ φέρειν τὴν ὑμετέραν ἀρχήν Thuc. 3.39 ; ὀργῇ φέροντες τὸν πόλεμον 1.31 ; τὰ ἄλλα θυμῷ ἔφερον 5.80, u. öfter ; φέρειν ὅ τι ἂν ὁ θεὸς διδῷ γενναίως Dem. 18.97. – Aber auch βαρέως, κούφως φέρειν ἐπί τινι, über Etwas zufrieden od. unzufrieden sein, dabei unwillig sein od. gleichmütig bleiben, Xen. Hell. 7.4.21, 3.4.8, wie Dem. πρᾴως ἐπὶ τοῖς γιγνομένοις φέρειν 58.55 ; vgl. Wesseling DS. 3.69 ; selten mit dem bloßen dat., τοῖς παροῦσι Xen. An. 1.3.3, τῷ πολέμῳ Hell. 5.1.29 ; bei Sp. auch διά τι.
5) bes. ist noch zu merken die Bdtg im Munde tragen, führen, vielfach besprechen, gew. mit dem Nebenbegriffe des Lobens, Rühmens, πολὺν τὸν Φίλιππον ἐν ταῖς διαβολαῖς φέρων, ihn sehr rühmend, Aesch. 3.223 ; bes. im pass., εὖ, καλῶς, πολὺ φέρεσθαι, gelobt werden, Lob und Beifall verdienen, Xen. Hell. 2.1.6 ; auch μέγα τοι φέρεται πὰρ σέθεν, Pind. P. 1.87 ; u. κακῶς, πονηρῶς, χαλεπῶς φέρεσθαι, getadelt, gehaßt werden, Xen. Hell. 1.5.17 ; ἣν φιλοσοφίαν ἀτίμως φῂς ὑπὸ τῶν λοιπῶν ἀνθρώπων φέρεσθαι Plat. Ep. VII.328e. – Absolut φέρεται, wie das lat. fertur, die Sage, die Nachricht wird herumgetragen, man sagt, es heißt, τοιόνδε φέρεται πρῆγμα γίγνεσθαι Her. 8.104 ; τὰ φερόμενα = τὰ λεγόμενα, Sp.
6) der imperat. φέρε hat bei Hom. nur seine ursprüngliche Bedeutung, trage, bringe her. Er wird aber dann wie ἄγε als ein adv. gebraucht, in Fragen und Aufforderungen, laß sehen, wohlan, τοῖσι φέρε δῶ, laß sehen, wem ich sie gebe, d.i. nun, wem soll ich sie geben ? Ar. Pax 934 ; φέρ' ἴδω Ach. 4 u. öfter ; φέρε ἀκούσω Her. 1.11 ; u. bei einem andern imperat., φέρε εἰπὲ δή μοι Soph. Ant. 530, u. öfter ; der sing. φέρε steht sogar bei einem Verbum im plur., so daß es reine Interjektion geworden zu sein scheint, Valcken Callim. p. 279. – Auch φέρε δή, Her. 2.14 Ar. Pax 357, 924 ; φέρε δὴ νῦν Th. 788 ; φέρε δὴ σκεψώμεθα Plat. Prot. 330b ; φέρε δὴ ἴδωμεν Gorg. 455a u. öfter ; – φέρε γάρ, denn sieh, laß zum Beispiel einmal sehen, fängt einen Satz an, der eine Widerlegung durch ein angeführtes Beispiel enthält ; so auch φέρε allein, Ar. Ach. 541, οἷον φέρε, φέρε εἰπεῖν. – Mit folgdm inf., gesetzt daß, angenommen, wie fac, finge.
7) das part. neutr. τὸ φέρον, substantivisch, das Leitende, Führende, das Schicksal (vgl. fors u. fero). τὸ φέρον ἐκ θεοῦ Soph. O.C. 1691 ; τὸ φερόμενον, das Los, Sp.

φέρω
[in LXX chiefly for בּוֹא. hi., also for נָשָׂא, etc. ;]
to bear;
__1. to bear, carry: with accusative, Luk.23:26 24:1, Jhn.19:39, Heb.1:3 (see Westc., in l); pass., Act.2:2 27:15, 17 Heb.6:1, 2Pe.1:17-18; of the mind, 2Pe.1:21.
__2. to bear, endure: with accusative of thing(s), Heb.12:20 13:13; with accusative of person(s), Rom.9:22.
__3. to bring, bring forward: with accusative of person(s), Act.5:16; id. before πρός, Mrk.1:32 2:3 9:17, 19-20; ἐπί, Luk.5:18; with dative, Mrk.7:32 8:22; with accusative of thing(s), Mrk.6:27 11:2 12:15, Luk.15:23, Act.4:34, 37 5:2, 2Ti.4:13; id. before πρός, Mrk.11:7; εἰς, Rev.21:24, 26; ἐπί, Mat.14:11, Mrk.6:28; ἀπό, Jhn.21:10; with dative, Mrk.12:15, Jhn.2:8; id. before ὧδε, Mat.14:18 17:17; before φαγεῖν (sc. τι), Jhn.4:33; τ. δάκτυλον (χεῖρα), Jhn.20:27; pass., ἡ χάρις, 1Pe.1:13; διδαχήν, II Jn 10; θάνατον (cf. Field, Notes, 230), Heb.9:16; κρίσιν, 2Pe.2:11; κατηγορίαν, Jhn.18:29; αἰτίαν, Act.25:18; αἰτιώματα, Act.25:7, Rec.
__4. to bear, produce, bring forth: καρπόν, Mat.7:18, Mrk.4:8, Jhn.12:24 15:2, 4-5 15:8, 16.
__5. to bring, lead: Mrk.15:22, Jhn.21:18, Act.14:13; metaph., of a gate (ὁδός, cl.), Seq. εἰς, Act.12:10
(cf. ἀνα-, ἀπο-, δια-, εἰσ-, παρ-εισ-, ἐκ-, ἐπι-, κατα-, -παρα-, περι-, προ-, προσ-, συν-, ὑπο-φέρω).†
SYN: φορέω, which expresses habitual and continuous bearing as distinct from (φέρω) that which is accidental and temporary (cf. Mat.11:8, al., see word φορέω, and see Tr., Syn., § lviii)
(AS)