'[ᾰ] (f. τεύξομαι, ao.2 ἔτυχον [ῠ], pf. τετύχηκα [ῠ]) :
A tr.
   I atteindre, abs. : ἤμϐροτες οὐδ' ἔτυχες, IL. 5, 287, tu as manqué ton coup et tu n’as pas atteint le but ; cf. IL. 7, 243 ; OD. 22, 7 ; au part. joint aux verbes βάλλειν, οὐτᾶν, etc. : Ἱππόμαχον βάλε δουρὶ κατὰ ζωστῆρα τυχήσας, IL. 12, 189, il frappa Hippomakhos de sa lance l’ayant atteint auprès du ceinturon ; cf. IL. 5, 858 ; 13, 371, 397, etc. ; avec l’acc. αἶγα, IL. 4, 106 ; τ. νεϐρόν, IL. 15, 581, atteindre une chèvre, un faon ; avec le gén. : τυγχάνειν τινός, IL. 16, 609, etc. ; XÉN. Cyr. 8, 3, 28, atteindre qqn ; fig. τ. σκοποῦ, PD. N. 6, 30 ; PLAT. Leg. 717 a, atteindre le but ;
   II rencontrer, càd. :
      1 rencontrer par hasard : ἀμάθοιο βαθείης, IL. 5, 587, rencontrer un sable profond ; abs. Λακεδαίμονι δῶκε τυχήσας, IL. 21, 13, il le lui donna, l’ayant rencontré à Lacédémone ; οὐδ' αὐτὸς τυχών, SOPH. O.R. 1039, ne m’ayant pas rencontré toi-même ; τῷ τυχόντι, HÉS. Th. 973, à celui qui se rencontre devant lui ; ὁ τυχών, ATT. le premier venu ;
      2 rencontrer, faire une bonne rencontre, càd. atteindre le but, avoir du bonheur, de la chance, être heureux, réussir : ὅς κε τύχῃ, IL. 8, 430, celui à qui cela arrivera ; αἴ κε τύχῃσιν, HH. Merc. 566, s’il le rencontre ainsi, si cela lui réussit ; καὶ ἄγαν εἰ τύχωμεν, THC. 4, 63, même dans le cas le plus heureux ; οὐκ ἐτύχησεν ἑλίξας, IL. 23, 466, il ne réussit pas en tournant, càd. il ne tourna pas bien ; avec un part. εἰ τύχῃ τις ἔρδων, PD. N. 7, 16, si qqn a du bonheur dans ce qu’il fait ; τὸ τυχεῖν, PD. O. 2, 93, le succès, la victoire ; joint à ὀρθῶς πράττειν, p. opp. à ἁμαρτάνειν, PLAT. Euthyd. 280 a ; abs. τυγχάνων, SOPH. O.C. 1490, qui réussit ; τυχών, THC. 3, 82, qui a réussi ; p. opp. à σφαλέντες, THC. 3, 39 ; avec le gén. τυχεῖν τῆς γνώμης, THC. 3, 42, faire prévaloir son avis ; τοῦ καιροῦ πως ἂν ἔτυχον, PLAT. Leg. 687 a, ils seraient à peu près tombés juste ; τῆς ἑκάστου βουλήσεώς τε καὶ δόξης τυχεῖν, THC. 2, 35, répondre au désir et à l’attente de chacun ;
      3 atteindre qqe ch. en parlant, trouver l’expression juste, rencontrer la vérité, entrer dans les vues de qqn, abs. ESCHL. Ch. 951, etc. ; avec le gén. : εἰ μή τι καιροῦ τυγχάνω, SOPH. El. 31, si je ne tombe pas juste, si je dis quelque maladresse ; οὐ πάνυ ἔτυχες οὗ λέγω, PLAT. Rsp. 523 b, tu n’as pas tout à fait saisi ce que je veux dire ; τοῦ ἀνδρὸς οὐ τυγχάνομεν, PLAT. Hipp. ma. 291 e, nous ne tenons pas notre homme ;
      4 en gén. obtenir par le hasard, obtenir, en bonne et mauv. part, abs. SOPH. O.R. 1519, O.C. 776 ; avec le gén. τ. νόστου, OD. 6, 290, obtenir le retour ; ἐγκωμίων, PD. O. 2, 86, obtenir des éloges ; οἴκτου, ESCHL. Pr. 239 ; σωτηρίας, ESCHL. Pers. 508, obtenir la pitié, le salut ; δίκης, SOPH. El. 584, obtenir justice ; en mauv. part : τ. τραυμάτων, ESCHL. Ag. 866 ; καιρίας πληγῆς, ESCHL. Ag. 1293, recevoir des blessures, une blessure mortelle ; βίης, HDT. 9, 108, subir la violence ; πάντων τῶν χαλεπωτάτων, XÉN. Cyr. 4, 2, 21, rencontrer les plus grandes difficultés ; θανάτων πολλῶν, PLAT. Leg. 869 c, subir mille morts ; avec un attrib. au gén. : εἰ τῆς τύχης εὐδαίμονος τύχοιτε, EUR. Hel. 698, si vous rencontriez le bonheur, si un sort favorable venait à vous échoir : avec l’acc. : αἰτεῖς ἃ τεύξει, SOPH. O.C. 1106, tu demandes ce que tu obtiendras, càd. tu obtiendras ce que tu demandes ; cf. SOPH. O.C. 1168, O.R. 598, etc. ; τ. τὸ θανεῖν, SOPH. Ant. 778, rencontrer la mort ; avec l’inf. obtenir de, etc. PLUT. Pel. 33 ; avec le nom de la pers. dont on reçoit qqe ch. soit au gén. : τ. τί τινος, SOPH. O.C. 1168 ; XÉN. An. 6, 6, 32, obtenir qqe ch. de qqn ; soit avec une des prép. παρά, πρός, ἐξ, ὑπό et le gén. : τ. φιλότητος παρά τινος, OD. 15, 158, rencontrer un accueil amical ; cf. XÉN. Cyr. 2, 3, 8, etc. ; ὀργῆς τ. παρά τινος, DÉM. 571, 11, éprouver la colère de qqn ; de même avec πρός, PD. P. 3, 186 ; ἐκ, SOPH. Ant. 665 ; ὑπό, XÉN. Cyr. 1, 6, 10 ; Mem. 4, 8, 10, etc. ; avec double gén. : ὧν σου τυχεῖν ἐφίεμαι, SOPH. Ph. 1315, ce que je désire obtenir de toi ; avec le gén. et l’inf. : οἶμαί σου τεύξεσθαι μεθεῖναί με, PLAT. Phil. 50 d, j’espère obtenir de toi que tu me congédies ; avec un nom de pers. au gén. : τυγχάνειν θρηνητοῦ, ESCHL. Ag. 1075, être pleuré de qqn ; τ. κατηγόρου μοχθηροῦ, PLAT. Gorg. 486 b, rencontrer un accusateur méchant ; τριακτῆρος τυχών, ESCHL. Ag. 170, qui a trouvé son vainqueur ; μὴ τ. θεῶν, ESCHL. Suppl. 161, ne pas parvenir jusqu’aux dieux, càd. ne pas parvenir à se les concilier ; τ. ταφέων, SOPH. El. 1488, trouver pour ensevelisseurs (les chiens et les oiseaux) ; avec un attrib. au gén. ; τ. τινὸς οἰκητοῦ, SOPH. O.R. 1450, avoir qqn pour habitant ; cf. EUR. Alc. 559 ; XÉN. An. 5, 5, 15, etc. ;
B intr. se rencontrer :
      1 se trouver, être présent justement ou par hasard : πέτρη τετύχηκε, OD. 10, 88, un rocher se trouve ; ἡ δ' (ἔλαφος), εἴπερ τε τύχῃσι μάλα σχεδόν, IL. 11, 116, bien que la biche soit tout près ; μὴ σύγε κεῖθι τύχοις, ὅτε ῥοιϐδήσειε, OD. 12, 106, puisses-tu ne pas t’y trouver justement quand elle engouffre (ce qui se présente à elle) en parl. de Charybde ; νῦν δ' ἀγροῖσι τυγχάνει, SOPH. El. 313, il se trouve maintenant à la campagne ; ἔνδον ἁνὴρ τυγχάνει, SOPH. Aj. 9, l’homme se trouve justement à l’intérieur (de la tente) ; ἀνεπαύοντο ὅπου ἐτύγχανεν ἕκαστος, XÉN. An. 3, 1, 3, ils se reposaient là où chacun se trouvait ; particul. : se trouver justement occupé à qqe ch. avec ἐν et le dat. EUR. Andr. 1113 ; ou ἑπί et le dat. PLUT. Cam. 5 ;
      2 échoir, tomber en partage : καί μοι μάλα τύγχανε πολλά, OD. 14, 231, et il m’échut en partage beaucoup de butin ; οὕνεκά μοι τύχε πολλά, IL. 11, 684, parce que beaucoup (du butin) m’était échu ; οἷ' αὐτοῖς τύχοι, SOPH. Ph. 275, puisse-t-il leur échoir quelque chose de pareil ! d’où en gén. arriver par hasard, avoir lieu, se produire, survenir, arriver : εὔχου τὰ λοιπὰ τυγχάνειν καλῶς, ESCHL. Ch. 213, souhaite que le reste réussisse ; en mauv. part : εἰ μὴ τύχοι κακά, ESCHL. Ag. 347, s’il ne survient rien de fâcheux ; cf. ESCHL. Ch. 745, etc. ; avec un dat. de pers. : πήματα τ. βροτοῖς, ESCHL. Pers. 706, des douleurs surviennent aux mortels ; εἴ τι δεσπόταισι τυγχάνει, EUR. Alc. 139, s’il arrive aux maîtres qqe ch. de fâcheux ; en gén. τὸ τυγχάνον, l’événement, le fait, la conjoncture, EUR. Hel. 1290 ; τὰ τυγχάνοντα, EUR. Ion 1511 ; PLUT. M. 1119 f, m. sign. ; ὅπως ou ὡς ἐτύγχανε, EUR. Hipp. 929 ; ὅπως ἔτυχε, THC. 5, 20 ; ὡς ἔτυχε, XÉN. Mem. 3, 9, 13, ou ἔτυχε, etc. ATT. comme cela se rencontrait, comme cela se trouva, au hasard, n’importe comment ; οὐκ εἰκῇ καὶ ὡς ἔτυχε, POL. 2, 56, 3, non au hasard et n’importe comment ; εἰ οὕτως ἔτυχεν, ARSTT. Nic. 3, 8, si cela arrive ainsi, si cela se trouve ainsi ; ἂν οὕτω τύχῃ, PLAT. 2 Alc. 150 c, m. sign. ; ὅταν τύχῃ, THC. 1, 142 ; XÉN. Hell. 7, 1, 44, quand cela se trouve, à l’occasion ; ἡνίκ' ἂν τύχῃ, DÉM. 10, 4, m. sign. ; joint à des pron. relat. et à des adv. ὅ τι ἂν τύχῃ, PLAT. Theag. 130 e, ce qui arrive, ce qui se présente, la première chose venue ; de même avec un verbe au plur. ou au sg. à une pers. autre que la 3^e : ποιοῦσι τοῦτο ὅ τι ἂν τύχωσι, PLAT. Crit. 44 d, ils font ce qu’ils se trouvent (pouvoir faire) càd. la première chose venue ou de possible ; ὁπόθεν τύχοιεν, THC. 4, 26, de là où ils se trouvaient par hasard, de toute place quelconque ; ὡς ἕκαστοι ἔτυχον, THC. 4, 93, comme cela se trouvait pour chacun, càd. d’une manière variable, cf. THC. 5, 56 ; XÉN. An. 2, 2, 17, etc. ; ὅπως ἐτύχομεν, PLAT. Gorg. 514 e, comme nous pouvions ; σκήπτομαί γ' ὅταν τύχω, AR. Pl. 904, je m’appuie (sur ce titre de marchand) lorsque j’en éprouve le besoin (pour échapper aux impôts) ; cf. XÉN. Mem. 3, 2, 11 ; PLAT. Theag. 129 b ; avec le pron. relat. d’ord. en attraction : ἐν χώρᾳ ἐν ᾗ ἔτυχεν, XÉN. Œc. 3, 3, dans la place où elles se trouvent par hasard ; οἷς ἔτυχε προσκρούων, PLUT. Cic. 27, se heurtant à ceux qu’il rencontrait ; οὐδὲ γὰρ ὧν ἔτυχεν ἦν, DÉM. 270, 20, il n’était pas un des hommes du commun ; ὁ τυχών, le premier venu, celui qui se trouve sur le chemin, à portée, d’où : un homme du commun, du vulgaire, PLAT. Rsp. 539 d ; παρὰ τοῦ τυχόντος χρήματα λαμϐάνειν, XÉN. Mem. 1, 5, 6, recevoir de l’argent du premier venu ; εἷς τῶν τυχόντων, XÉN. Mem. 3, 9, 10, un des premiers venus ; οἱ τυχόντες ἄνθρωποι, DÉM. 415, 6, les premiers venus ; τὰ τυχόντα, POL. 3, 7, 7 ; LUC. Cyn. 4, les choses ordinaires, communes, de peu d’importance. Part. neutre comme cas abs. τυχόν : puisque la chose s’arrange ainsi, LUC. Conv. 43 ; ou si cela se trouve ainsi, si le hasard le veut ainsi, d’où en gén. par hasard, peut-être, XÉN. An. 6, 1, 20 ; PLAT. 2 Alc. 140 a, 150 c, etc. ; τυχὸν ἴσως, peut-être, soit, POL. 2, 58, 9 ; STR. 42, etc. ; τυχὸν μὲν…, τυχὸν δὲ, ARR. An. 1, 10, 10, etc. peut-être…, peut-être, etc. ; par suite, en ce sens joint au partic. d’un autre verbe pour donner à l’idée principale contenue dans le partic. l’idée accessoire de hasard, d’accident, d’où : par hasard, justement, précisément, peut-être : τυγχάνω ἔχων, ATT. il se trouve justement que j’ai, j’ai précisément ; τὰ νοέων τυγχάνω, HDT. 1, 88, ce que justement je pense ; ἔφη τυχεῖν ἐὼν ἅμα Δημαρήτῳ, HDT. 8, 65, il dit qu’il se trouvait justement avec Dèmaratos ; ἐτετεύχεε οὗτος ἐπισπόμενος Καμϐύσῃ ἐπ' Αἴγυπτον, HDT. 3, 14, il se trouvait qu’il avait suivi Cambyse en Égypte ; cf. τυγχάνει καθεύδων, AR. Vesp. 336, il se trouve qu’il dort, il dort en ce moment ; ἡγοῦνται ὀλίγα τυχεῖν πράξαντες, THC. 1, 70, ils croient précisément n’avoir fait que peu de besogne ; cf. à l’impér. τύγχανε εὖ βουλευόμενος, HDT. 9, 12, avise aussi bien que tu le peux ; en ce sens τυγχάνω équivaut souv. à un verbe auxiliaire, le part. auquel il se trouve joint est qqf. s.-entendu : πῶς δῆτ᾽ ἂν εἰπὼν κεδνὰ τἀληθῆ τύχοις (pour τἀληθῆ εἰπὼν τύχοις,) ESCHL. Ag. 622, puisses-tu en disant de bonnes choses, en dire aussi de vraies ! de même le part. de εἶναι peut être s.-entendu : ὁ γὰρ μέγιστος τυγχάνει δορυξένων, SOPH. El. 46, car il se trouve être le plus grand de leurs amis ; εἴ τις εὔνους τυγχάνει, AR. Eccl. 1141, si qqn se trouve être bienveillant ; τὸ ἀπαράσκευοι τότε τυχεῖν, THC. 2, 87, le fait de s’être trouvés alors n’être pas prêts ; εἰ μαλακόσαρκοι τύχοιεν εἶναι, GAL. 12, 178, s’ils se trouvaient avoir la chair molle ; cf. ORIB. p. 4, 5 et 18.

➳ Act. prés. inf. épq. τυγχανέμεν, PD. O. 2, 47. Fut. 2 sg. att. τεύξει, AR. Nub. 436, épq. et ion. τεύξεαι, OD. 19, 314 ; HÉS. O. 401 ; HDT. 1, 90. Ao.1 poét. ἐτύχησα, IL. 15, 581 ; 23, 466 ; HÉS. fr. 45, 3 Göttling ou τύχησα, OD. 14, 334. Ao.2 sbj. épq. τύχωμι, IL. 7, 243 ; OD. 22, 7 ; 3 sg. épq. τύχῃσι, IL. 11, 116 ; épq. réc. τετύχῃσι, MAX. π. κατ. 577 ; opt. 3 pl. épq. réc. τετύχοιεν, MAN. 3, 299 ; part. ao. fém. dor. τυχοῖσα, PD. I. 8, 37. Pf. réc. 3 sg. τέτυχε, NT. Hebr. 8, 6 ; part. fém. τετυχυῖα, JOS. B.J. 7, 5, 4. Pl.q.pf. 3 sg. ion. ἐτετεύχεε, HDT. 3, 14.

Étym. R. indo-europ. *d^heug^h-, toucher le but, rencontrer ; cf. τεύχω.

'

Thgn. 253, Pi. P. 3.104, O. 2.47, etc. ; Ep. impf. τύγχανον Od. 14.231, (παρετ-) Il. 11.74; fut. τεύξομαι 16.609, Od. 19.314, Ar. Eq. 112, Lys. 18.23 (also as fut. Med. of τεύχω); aor.2 ἔτυχον, Ep. τύχον, Il. 5.287, 587, etc. ; Ep. subj. τύχωμι, -ῃσι, 7.243, 11.116; later also τετύχῃσι, Max. 577; late Ep. opt. τετύχοιμι Man. 3.299; Ep. also aor.1 ἐτύχησα Il. 15.581, al., Hes. Fr. 15; pf. τετύχηκα (intr.) Od. 10.88 (part. τετυχηκώς, v.l. τετυχηώς. Il. 17.748), Th. 1.32, (trans.) X. Cyr. 4.1.2, Isoc. 3.59; later also τέτευχα, D. 21.150 (cod. S), Arist. EN 1119a10, PA 647b15, freq. later, PEnteux. 6.7 (iii BC), UPZ 123.30 (ii BC), PStrassb. 98.10 (ii BC), Inscr.Prien. 108.287 (ii BC), etc. ; Dor. pf. inf. τετεύχεν SIG 398.5 (Cos, iii BC); but Ion. plpf. ἐτετεύχεε Hdt. 3.14; τέτυχα v.l. in Ep. Hebr. 8.6, v.l. in J. BJ 7.5.4, (συν-) Aristeas 180, etc. ; part. τετυχώς Jahresh. 29 Beibl. 163 (Stara Zagora); — Med., aor.1 τεύξασθαι LXX 2 Ma. 15.7; — Pass., impf. ἐτυγχάνετο Ant.Lib. 39.3 (dub.); elsewh. in compds, aor.1 ἐτεύχθην (ἐν-) Plb. 35.6.1; pf. τέτευγμαι (ἐπι-) Id. 6.53.2.
happen to be at a place, εἴ πέρ τε τύχῃσι μάλα σχεδόν even if she be quite near, Il. 11.116; μὴ σύ γε κεῖθι τύχοις may΄st thou not be there, Od. 12.106; πέτρη τετύχηκε διαμπερὲς ἀμφοτέρωθεν 10.88; πεδίοιο διαπρύσιον τετυχηκώς Il. 17.748 (but in these last two places the meaning may be ΄has been made’ (though not by human agency), cf. [γαῖα] οὐδ’ εὐρεῖα τέτυκται Od. 13.243; γυναικὸς ἄρ’ ἀντὶ τέτυξο Il. 8.163, etc. ; v. ad fin.). of events, and things generally, happen to one, befall one, come to one΄s lot, c. dat. pers., οὔνεκά μοι τύχε πολλά because much fell to me, Il. 11.684; καί μοι μάλα τύγχανε πολλά Od. 14.231; θέλοιμ’ ἂν ὡς πλείστοισι πημονὰς τυχεῖν A. Pr. 348, cf. Pers. 706 (troch.); οἷ’ αὐτοῖς τύχοι S. Ph. 275; εἴ τι δεσπόταισι τυγχάνει E. Alc. 138; abs., εἰ δ’ αὖθ΄, ὃ μὴ γένοιτο, συμφορὰ τύχοι A. Th. 5, cf. Ag. 347, etc. ; ἄριστα πρὸς τὸ τυγχάνον E. Hel. 1290, cf. Ion 1511. aor. part. ὁ τυχών, the first one meets, any chance person, Hes. Th. 973, Pl. R. 539d, etc. ; οἱ τ.
everyday men, the vulgar, X. Mem. 3.9.10, etc. ; εἷς ἦν τῶν τ. Isoc. 10.21; οὐχ ὁ τ. ἀνήρ, of Moses, Longin. 9.9; so of things, τὸ τυχόν any chance result, Pl. Ti. 46e; ὃν ἐξαλείφει πρόφασις ἡ τυχοῦσ’ ὅλον E. Fr. 1041; οὐχ ὁ τ. λόγος no common discourse, Pl. Lg. 723e; σύνεσιν οὐ τὰν τυχοῦσαν Archim. Spir. Praef. ; οἱ τ. φόβοι trifling fears, Lycurg. 37; καίπερ τὸ τ. καταβαλοῦσιν though they may have paid a trifling sum, Str. 5.2.7; — Math., τυχὸν σημεῖον any point (at random), Euc. 1.5, cf. 6.9; ἄλλα, ἃ ἔτυχεν, ἰσάκις πολλαπλάσια any other equimultiples taken at random, Id. 5.4. in 3 sg. aor. or impf., impers. (sts. also pers.) in relat. clauses, as (when, where, etc.) it (he, she, etc.) happened (may happen, etc.), i.e.
any how, at any time, place, etc., καὶ ἀρχομένοις καὶ μεσοῦσι καὶ ὅπως ἔτυχέ τῳ at the beginning, middle, or any other point, Th. 5.20; ὡς ἔτυχε ζημιοῦσθαι to be penalized just anyhow, X. Mem. 3.9.13; οὐχ ὡς ἔτυχεν in no ordinary manner, Men. Sam. 79, BMus.Inscr. 4.481*. 340 (Ephesus, ii AD); τὴν μὲν δικαίαν, τὴν δ’ ὅπως ἐτύγχανεν just anyhow, E. Hipp. 929; ἀποτετμάσθω δύο τμάματα ὡς ἔτυχεν let two segments be cut off at random, Archim. Con. Sph. 24; χώρᾳ γ’ ἐν ᾗ ἔτυχε X. Oec. 3.3; ὅπου ἔτυχεν Id. Cyr. 8.4.3; ὅπου ἂν τύχῃ Pl. Prt. 242e; ὁπότε τύχοι sometimes, Pl. Phd. 89b; ὅταν τύχῃ sometimes, E. El. 1169 (lyr.); but, at any odd time, Th. 1.142; ἡνίκ’ ἂν τ. D. 1.3; ἂν τύχῃ, εἰ τύχοι, it may be, Pl. Cra. 430e, Hp. Mi. 367a; τὸ δέ, εἰ ἔτυχεν, οὐχ οὕτως ἔχει Id. Cra. 439c; εἰ οὕτως ἔτυχεν Arist. Cat. 8b12; τὸ ὅπῃ ἔτυχεν mere chance, Pl. Phlb. 28d; with attraction of the relat. Pron., τὸ οἷς ἔτυχε προσκρούειν Plu. Cic. 27; ὡμίλει ᾧ τύχοι Plb. 26.1.3; ὧν ἔτυχε πιμπλάμενος Luc. Vit. Auct. 9; οὐδὲ γὰρ ὧν ἔτυχ’ ἦν they were not just any acts, D. 18.130. c. acc. et inf., ἔτυχε ὄμβρον συνεργῆσαι Plu. Alc. 28, cf. Ael. NA 5.6; ἔτυχεν ὥστε… D.C. 39.12. sts. the Verb agrees in person and number with the subject of the principal clause, perhaps by assimilation, ἀπαίροντες ἀπὸ τῆς Πελοποννήσου ὁπόθεν τύχοιεν, for ὁπόθεν τύχοι, Th. 4.26, cf. 93, 5.56, 7.70, Pl. Tht. 179c; ὅ τι ἂν τύχωσι, τοῦτο λέγουσι they say just anything, Id. Prt. 353a; ὅ τι ἂν τύχωσι, τοῦτο πράξουτιν Id. Cri. 45d, cf. Grg. 522c, Smp. 181b; ἀναφύονται ὁπόθεν ἂν τύχῃ ἕκαστος Id. Tht. 180c; ὡς ἐτύγχανον ἕκαστοι, ηὐλίζοντο X. An. 2.2.17, cf. 3.1.3; τάχ’ ἄν, εἰ τύχοιεν, σωφρονέστεροι γένοιντο D. 15.16; δουλεύειν μᾶλλον ἢ μεθ’ ὁποτέρου ἂν τύχωσι τούτων ἐλευθέρους εἶναι Th. 8.48; πρὸς ὀργὴν ἥν τινα τύχητε ἔστιν ὅτε σφαλέντες τὴν τοῦ πείσαντος μίαν γνώμην ζημιοῦτε yielding to the impulse of the moment, Id. 3.43; εἶτ’ οὐκ ἐλήρουν ὅ τι τύχοιμ’ Ar. Ra. 945; with attraction of the relat. Pron., οὓς ἂν τύχῃς ἐπαινῶν Isoc. 12.206. neut. part. τυχόν, used abs. like ἐξόν, παρόν, etc., since it so befell, οὕτως τ. Luc. Symp. 43. as Adv., perchance, perhaps, Isoc. 4.171, X. An. 6.1.20, Pl. Alc. 2.140a, 150c, D. 18.221, 21.41, Men. Pk. 184, 1 Ep. Cor. 16.6; τ. ἴσως Epich. 277, E. Fr. 953.9, Men. Epit. 287, Plb. 2.58.9; τυχὸν μὲν…, τυχὸν δὲ… Arr. An. 1.10.6, etc. joined with the part. of another Verb to express a coincidence, τύχησε γὰρ ἐρχομένη νηῦς a ship happened to be, i.e.
was just then, starting, Od. 14.334; ξεῖνος ἐὼν ἐτύχησε παρ’ ἱπποδάμοισι Γερηνοῖς Hes. Fr. 15.3, cf. Semon. 7.19, Pi. N. 1.49; πρυτανεία ἣ ἂν τυγχάνῃ πρυτανεύουσα IG1². 63.27, cf. 52; τὰ νοέων τυγχάνω what I happen to have, i.e. have at this moment, in my mind, Hdt. 1.88, cf. 8.65, 68. αʹ; ἐτετεύχεε ἐπισπόμενος Id. 3.14; ὃ τυγχάνω μαθών which I have just learnt, S. Tr. 370; παρὼν ἐτύγχανον I was by just then, Id. Aj. 748; τυγχάνει καθεύδων he is sleeping just now, Ar. V. 336 (troch.); ἔτυχον στρατευόμενοι they were just then engaged in an expedition, Th. 1.104; ἔτυχε κατὰ τοῦτο καιροῦ ἐλθών he came just at this point of time, Id. 7.2; ἥτις δέ τοι μάλιστα σωφρονεῖν δοκεῖ, αὕτη μέγιστα τυγχάνει λωβωμένη she is just the one who…, Semon. 7.109; but freq. τυγχάνω cannot be translated at all, esp. in phrase τυγχάνω ὤν, which is simply = εἰμί, S. Aj. 88, Ar. Pl. 35, Pl. Prt. 313c, etc. the part. ὤν is sts. omitted, ὁ γὰρ μέγιστος τυγχάνει δορυξένων S. El. 46; εἴ σοι χαρτὰ τυγχάνει τάδε ib. 1457; νῦν δ’ ἀγροῖσι τυγχάνει ib. 313; ἔνδον γὰρ ἄρτι τυγχάνει Id. Aj. 9; εἴ τις εὔνους τυγχάνει Ar. Ec. 1141; εἰ σὺ τυγχάνεις ἐπιστήμων τούτων Pl. Prt. 313e, cf. Grg. 502b, R. 369b, al. ; sts. τυγχάνειν is used much like εἶναι, Σωτὴρ γένοιτ’ ἂν Ζεὺς ἐπ’ ἀσπίδος τυχών A. Th. 520; οὐκ ἀποδάμου τυχόντος not being absent, Pi. P. 4.5 (cf. τόσσαις)· ποῦ χρὴ τηνικαῦτα τυγχάνειν· E. IA 730; τ. ἐν ἐμπύροις to be engaged in…, Id. Andr. 1113; freq. in Arist., δύο μέρη τετύχηκεν ἐξ ὧν ἡ πόλις Pol. 1318a31, cf. 1289b16, Top. 151b11; also in later Gr., τὰ ἑπτάμηνα γόνιμα τυγχάνειν Sor. 1.55, cf. 69, al. ; νέος πάνυ τυγχάνων PLips. 40 ii 7 (iv AD), etc. ; — Phryn. 244 rejects this usage in Attic. τυγχάνον, = τὸ ἐκτὸς ὑποκείμενον, the external reality, e.g. αὐτὸς ὁ Δίων as distd. both from the word (< φωνή) Δίων and its meaning, Stoic. 2.48. τὰ πράγματα τυγχάνοντα καλοῦσι (sc. οἱ Στωϊκοί), τέλος γὰρ τὸ τυχεῖν τούτων, ib. 77. later c. inf., τυγχάνομεν ἐπιδεδωκέναι we happen to have handed in…, we have just handed in…, PTeb. 796.13 (ii BC), cf. PSI 10.1118.8 (i AD), 1.39.4 (ii AD), Heliod. et Antyll. ap. Orib. 44.8.21, 25, 44.23.21, Gal. 18(2).394.
gain one΄s end or purpose, succeed, οὐκ ἐτύχησεν ἑλίξας Il. 23.466; εἰ τύχῃ τις ἔρδων Pi. N. 7.11, cf. 55; τὸ τυχεῖν, = νίκη, Id. O. 2.51; πείθειν… τυγχάνειν θ’ ἅμα E. Hec. 819; εἰ τύχοιμεν Th. 4.63; τυχόντες if successful, opp. σφαλέντες, Id. 3.39, cf. 82, Pi. P. 10.62; τυγχάνουσι καὶ ἀποτυγχάνουσι Arist. Po. 1450a3; ὀρθῶς πράττειν καὶ τ. Pl. Euthd. 280a; gain one΄s request, Hdt. 1.213 (so τυχόντα γνώμης in Th. 3.42); in speaking, to be right, τί νιν καλοῦσα… τύχοιμ’ ἄν· A. Ag. 1233, cf. Ch. 14, 317 (lyr.), S. Ph. 223, OC 1580; Δίκαν νιν προσαγορεύομεν τυχόντες καλῶς A. Ch. 950 (lyr.); — Pass., impers., αὐτῷ πρὸς τὸ ἔργον οὐδὲν ἐτυγχάνετο nothing went right, dub. in Ant.Lib. 39.3; — in part. τυχήσας or τυχών, combined with νύξε, βάλε, οὖτα, etc., pierce, wound, etc., successfully, so that the whole phrase means hit, ἔγχεϊ νύξε κατὰ κληῗδα τυχήσας Il. 5.579, cf. 858, 12.394; βάλε δουρὶ κατὰ ζωστῆρα τυχήσας ib. 189; ὑπὸ στέρνοιο τυχήσας βεβλήκει 4.106, cf. 5.98, 582, 13.371, 397, Od. 19.452, al. ; also conversely, θηρητὴρ ἐτύχησε βαλών Il. 15.581; βαλὼν τύχω Hdt. 3.35; also apart from such combinations, hit, c. gen., προβιβάντος Il. 16.609; μηρίνθοιο 23.857; τ. τοῦ σκοποῦ Pl. Lg. 717b, cf. R. 523b, Th. 2.35, X. An. 3.2.19, Ap. 1; c. dupl. gen., εἰ… τοῦ παιδὸς… τύχω μέσης τῆς καρδίης Hdt. 3.35; abs., ἤμβροτες οὐδ’ ἔτυχες Il. 5.287; αἰ κε τύχωμι 7.243, Od. 22.7.
hit upon, light upon; meet, fall in with persons, Λακεδαίμονι… τυχήσας having met [him] in Lacedaemon, Od. 21.13; c. gen., θρηνητοῦ A. Ag. 1075; τριακτῆρος ib. 172 (lyr.); ἀγαθῶν ἀνδρῶν Lys. 2.5; γυναικῶν X. Smp. 9.7; with a predicate added, μή τευ μελαμπύγου τύχῃς Archil. 110; προφρόνων Μοισᾶν τ. Pi. I. 4 (3).43 (61); θεῶν ἀμεινόνων τ. E. Heracl. 351; ἐμοῦ… οἰκητοῦ S. OT 1450, cf. 677; ἡμῶν τ. οἵων σε χρή E. Hel. 1300, cf. Lys. 18.23; ἐρωτᾶτε αὐτοὺς ὁποίων τινῶν ἡμῶν ἔτυχον X. An. 5.55.15; τοῦ δαίμονος… κακοδαίμονος Ar. Eq. 112.
light on a thing, τύχε γάρ ῥ’ ἀμάθοιο βαθείης Il. 5.587; attain, obtain a thing, c. gen., πομπῆς καὶ νόστοιο Od. 6.290; αἰδοῦς Thgn. 253, cf. 256; [οἴκτου] A. Pr. 241; ξυγγνώμης Th. 7.15; τῆς ἀξίας Ar. Av. 1223; of meeting with misfortunes, βίης τυχεῖν meet with, suffer violence, Hdt. 9.108; τραυμάτων, κακῶν, A. Ag. 866, E. Hec. 1280; δίκης, κρίσεως, Pl. Grg. 472d, Phdr. 249a, cf. Lg. 869b; abs., have the lot or fate, ἄλλος μὲν ἀποφθίσθω ἄλλος δὲ βιώτω, ὅς κε τύχῃ Il. 8.430; τὴν παρὰ Δαρείου αἰτήσας ἔτυχε μισθόν Hdt. 5.23 (where τὴν is governed by αἰτήσας). after Hom. also c. acc. of neut. Adj. or Pron., τὰ πρόσφορα A. Ch. 711, cf. Eu. 30, S. OC 1106, Ph. 509 (lyr.), E. Med. 758, Hec. 51; later the acc. is used more freely, τ. ἐπίστασιν Sammelb. 5235.15 (i AD); ὑπογραφήν BGU 615.23 (ii AD); βοήθειαν PGoodsp. Cair. 15.14 (iv AD); εὐκαιρίαν PSI 9.1082.5 (iv AD); τὰ γυναίκια δεσμὸν οὐδένα βούλεται τυγχάνειν Sor. 1.70b. after either case a gen. pers. may be added, obtain a thing from a person, ὧν δέ σου τυχεῖν ἐφίεμαι S. Ph. 1315; σου τοῦτο τ. Id. OC 1168; or the pers. may be added with a Prep., τ. ἐπαίνου ἔκ τινος Id. Ant. 665; παρὰ σεῖο τ. φιλότητος Od. 15.158; τιμίαν ἕδραν παρ’ ἀνδρῶν A. Eu. 856 (dub.); αἰδοῦς ὑπό τινος X. Cyr. 1.6.10, cf. Mem. 4.8.10, etc. ; abs., χρὴ πρὸς μακάρων τυγχάνοντ’ εὖ πασχέμεν Pi. P. 3.104. c. inf., οἶμαί σου τεύξεσθαι μεθεῖναί με Pl. Phlb. 50d; ἐὰν ψαῦσαι τοῦ νεκροῦ τύχωμεν Plu. Pel. 33; οὐ τυχὼν ἐπιδείξειν (= ἐπιδεῖξαι) not having succeeded in proving, PPetr. 3 p. 153 (iii BC). (Τυγ-χ-άνω, with ἐτύχησα, τετύχηκα, is formed from the aor. τυχεῖν, which was orig. the aor. Pass. (with act. form) of τεύχω ΄make΄; ἔτυχε = factum est, as ἔτραφον = I was nourished (v. τρέφω); senses A. 1.1-3 are the oldest and are parallel to τεύχω 11 (esp. Pass.); many of the forms belong equally to both verbs; τιτύσκομαι like wise belongs to both verbs; τ(ε)υχ- from θ(ε)υχ, cf. ἀποθύσκειν, ἐνθύσκει, συνθύξω, and perh. Germ. taugen ΄to be capable, useful΄, Engl. dow, doughty.)

(Hom. nur einmal im imperf., Od. 14.231), bildet seine tempp. von τεύχω, fut. τεύξομαι, aor. ἔτυχον, τύχωμι, Il. 7.243, auch ἐτύχησα, bes. Hom.; perf. τετύχηκα, Il. 17.748, Od. 10.88 (intransit.), Xen. Cyr. 4.1.2 u. sonst, auch τέτευχα (s. τεύχω), u. auch τέτυχα, Lobeck Phryn. 395 (vgl. auch ἀποτυγχάνω);
1) treffen ; bes. mit Schuß- oder Wurfwaffen, ein Ziel treffen, Hom. bes. im aor. I., τὸν δουρὶ τυχήσας, Il. 12.394 ; ὅν ῥά ποτ' αὐτὸς ὑπὸ στέρνοιο τυχήσας, 4.106 ; κατὰ ζωστῆρα τυχήσας, 12.189 ; τὸν θηρητὴρ ἐτύχησε βαλών, 15.581 ; ἤμβροτες, οὐκ ἔτυχες, 5.287 ; καὶ βάλ' ἐπαΐσσοντα τυχὼν κατὰ δεξιὸν ὦμον, 5.98, u. öfter, auch c. gen. bei leblosen Gegenständen, ὃς δέ κε μηρίνθοιο τύχῃ, 23.857 ; so Xen. Cyr. 8.3.28, An. 3.2.19 ; βαλὼν τύχοιμι, Her. 3.35 ; – in allgemeinerer Bdtg, τύχε γὰρ ψαμάθοιο βαθείης, Il. 5.587 ; u. so öfters von Sachen, erzielen, erlangen, erreichen, teilhaft werden, ὄφρα τάχιστα πομπῆς καὶ νόστοιο τύχῃς Od. 6.290, φιλότητος 15.158, αἰδοῦς 253, 258 ; μὴ σύ γε κεῖθι τύχοις, mögest du nicht dahin gelangen, 12.106 ; vgl. Hes. Th. 973 ; προφρόνων μοισᾶν τύχοιμεν, Pind. I. 3.61 ; λυρᾶν τυγχανέμεν, Ol. 2.47 ; ἀμφανδὸν τυχεῖν τοπρῶτον εὐνᾶς, P. 9.41 ; σκοποῦ, das Ziel treffen, N. 6.28 ; τυχόντα στεφάνων, P. 10.26 ; τοιούτου τυχεῖν οὐκ ἠξιώθην, Aesch. Prom. 239 ; ἐξόν σοι γάμου τυχεῖν μεγίστου, 652 ; εἰ γὰρ τύχοιεν ὧν φρονοῦσι, Spt. 532 ; σύ γε μὴν πολλῶν πενθητήρων τεύξῃ, 1055, u. öfter ; τῆς σῆς δ' οὐκ ἐρῶ τιμῆς τυχεῖν, Soph. El. 356 ; γάμων ἐπαξίων τεύξει, 960, u. sonst oft ; selbst mit doppeltem gen., ὧν δέ σου τυχεῖν ἐφίεμαι, Phil. 1299 ; auch οὐκ ἔστ' ἐπαίνου τοῦτον ἐξ ἐμοῦ τυχεῖν, Ant. 661 ; Eur., Ar. u. in Prosa ; ταφῆς καλῆς, Plat. Menex. 234c ; τοῦ σκοποῦ, Legg. IV.717a, u. öfter ; auch übertr., οὐ πάνυ ἔτυχες οὗ λέγω, Rep. VII.523b, du trafft es nicht ; ἀληθείας, Theaet. 186c ; τῶν ἀξίων, Xen. Cyr. 2.2.21, u. sonst ; τινὸς παρά τινος, von Einem erlangen, 1.6.10, 2.3.8 ; τετευχέναι τιμῶν, DS. 3.9. Auch im schlimmen Sinne, τραυμάτων Aesch. Ag. 840, καιρίας πληγῆς 1265 ; κακῶν ἐρᾷς τυχεῖν, Eur. Hec. 1280 ; βίης τυχεῖν, der Gewalt teilhaftig werden, für »Gewalt leiden«, Her. 9.108 ; κρίσεως, Plat. Phaedr. 249a ; κατηγορίας τυχεῖν, Anklage erleiden, wie κυρῆσαι, vgl. Valcken Her. 7.208 ; ἰσχυρᾶς ὀργῆς παρὰ τοῦ δήμου, Dem. 24.133 ; δίκης, τιμωρίας, θανάτων πολλῶν, Plat. Gorg. 472d, Legg. VI.762d, IX.869b. – Selten c. accus., Aesch. Ag. 1203, Ch. 700 ; ὅσσα μηδεὶς τῶν ἐμῶν τύχοι φίλων, Soph. Phil. 507 ; αἰτεῖς ἃ τεύξει, O.C. 1108 ; u. τινός τι, 1170 ; vgl. Plat. οἶμαί σου τεύξεσθαι μεθεῖναί με, Phil. 50d ; τὶ παρά τινος, Luc. Tox. 50.
2) absolut, das Ziel treffen, seinen Zweck erreichen, Glück haben (einen Treffer haben), οὐκ ἐτύχησεν ἑλίξας, Il. 23.466, er hatte nicht Glück, es gelang ihm nicht ; μήτε τυχήσω, wie ἢν δὲ τυχήσω, Agath. 2, 8 (V.278, 294). – Bes. bei sagen, das Rechte treffen, Recht haben, τί δ' ἂν εἰπόντες τύχοιμεν ἄν, Aesch. Ch. 412, vgl. Ag. 1206 ; und ähnlich Soph. Phil. 223, ποίας πάτρας ὑμᾶς ἂν ἢ γένους ποτὲ τύχοιμ' ἂν εἰπών, vgl. 615 ; Ggstz von διαμαρτάνω, Plat. Theaet. 178a ; ὀρθῶς πράττειν καὶ τυγχάνειν, Euthyd. 280a. – zufälligantreffen, begegnen, δῶρα τά οἱ ξεῖνος Λακεδαίμονι δῶκε τυχήσας, Od. 21.13 ; Hes. Th. 973 ; vgl. Od. 14.334, 19.291 ; οἵων ὑμῶν τεύξονται, Lys. 18.23, was für Leute sie in euch finden werden, wie Xen. ἐρωτᾶτε αὐτούς, ὁποίων τινῶν ἡμῶν ἔτυχον, An. 5.5.15 ; ἦ γὰρ παρ' ἄλλου μ' ἔλαβες οὐδ' αὐτὸς τυχών, Soph. O.R. 1039. Daher ὁ τυχών, der Einem gerade in den Wurf kommt, der Erste der Beste, Plat. Rep. VIII.539d u. sonst ; οἱ τυχόντες, alltägliche Menschen, gemeine, geringe Leute, Dem. 19.237 ; vgl. Xen. Mem. 3.9.10 ; τὰ τυχόντα, das Erste das Beste, alltägliche, gemeine Dinge ; μικραὶ καὶ αἱ τυχοῦσαι πράξεις, Pol. 1.25.6 ; τοῦ τυχόντος, um jeden beliebigen Preis, bes. bei Sp. häufig, wie Luc. und Plut. – So kann man erklären die bei Plat. und Folgdn nicht seltene Verbindung οἳ ὅ τι ἂν τύχωσι, τοῦτο λέγουσι, Plat. Prot. 353a, was sie gerade treffen, was ihnen nur in den Sinn kommt ; ὥστε ἴσως ὅ τι ἂν τύχω τοῦτο πείσομαι, ich werde bald alles Mögliche leiden müssen, Gorg. 522c ; ὅ τι ἂν τύχωσι τοῦτο πράττειν, Symp. 181b, vgl. Rep. VIII.561d ; ὅτι ἂν τύχωσι, τοῦτο πράξουσι, Crito 45d, d.i. sie werden ganz dem Zufall überlassen sein. Vgl. noch δεῖξαι αὐτῷ, ἂν μὲν τύχῃ, ἐκείνου εἰκόνα, ἂν δὲ τύχῃ, γυναικός, Crat. 430e.
3) intr., sich treffen, sich zufällig ereignen, zufällig da sein, εἴπερ τύχῃσι μάλα σχεδόν, wenn sie zufällig ganz nahe ist, Il. 11.116 ; πέτρη ἠλίβατος τετύχηκε διαμπερὲς ἀμφοτέρωθεν, Od. 10.88, der Fels war von Natur gerade da ; πεδίοιο διαπρύσιον τετυχηκώς, Il. 17.748 ; εἰ δ' αὖθ', ὃ μὴ γένοιτο, συμφορὰ τύχοι, Aesch. Spt. 5 ; Ch. 211 ; τινί, Einem widerfahren, vom Unglück, θέλοιμ' ἂν ὡς πλείστοισι πημονὰς τυχεῖν, Prom. 346 ; Pers. 692, Ag. 626 ; οἱ ' αὐτοῖς τύχοι, Soph. Phil. 275 ; ὅτῳ κατ' ἦμαρ τυγχάνει μηδὲν κακόν, Eur. Hec. 628. Dah. τὰ τυγχάνοντα = Zufälle, Eur. Ion 1511. Vgl. noch δισσὰς φωνὰς τὴν μὲν δικαίαν, τὴν δ' ὅπως ἐτύγχανεν, wie es gerade sich traf, Eur. Hipp. 929. – Dah. von Handlungen, Unternehmungen, gelingen, glücken, καί μοι μάλα τύγχανε πολλά, Od. 14.231 ; zu Teil werden, bes. durchs Los zufallen, οὕνεκά μοι τύχε πολλά, weil mir von der Beute Vieles durchs Los zufiel, Il. 11.684. – Oft bei den Folgdn ; ὡς ἔτυχεν, wie es eben ging, wie es sich traf, ἂν οὕτω τύχῃ, vielleicht, Plat. Alc. II, 150c, ᾗ ἔτυχε, ὅπου ἔτυχε, wo sich's gerade traf, an jeder beliebigen Stelle ; εἰώθει γάρ, ὁπότε τύχοι, wenn es sich so traf, zuweilen, παίζειν μου εἰς τὰς τρίχας, Phaed. 89b ; τὸ ὅπῃ ἔτυχεν, der blinde Zufall, Phil. 28d ; περιτρέχων ὅπῃ τύχοιμι, Symp. 173a ; ἐφιστάμενοι ὅπου τύχοιεν, Xen. An. 5.4.34 ; Sp. – Daher wird es bei den Attikern häufig so mit dem Partizip eines andern Zeitwortes verbunden, daß der im Partizip enthaltene Hauptbegriff nur die Nebenbdtg des Ungefähren, Zufälligen erhält, das Partizip dah. im Deutschen mit dem Verbum finit. u. τυγχάνω durch ein Adverb, zufällig, gerade, von ungefähr, übersetzt werden muß ; εἰ δὲ τυγχάνω τοῖς κυρίοισι λέγων, Aesch. Ch. 678 ; ὅτε δεόμενος τύχοι, Eum. 696 ; κἀν δόμοισι τυγχάνει τὰ νῦν παρών ; Soph. O.R. 757 ; νῦν γὰρ εὐτυχοῦσα τυγχάνεις, El. 962, u. öfter ; wobei aber oft für uns das Zufällige so zurücktritt, daß diese Verbindung eine bloße Umschreibung zu sein scheint, vgl. 576, O.C. 566 ; Eur. Hec. 963, Or. 864 u. sonst ; Ar. u. in Prosa überall : ὡμολογηκὼς τυγχάνεις, du hast zugegeben, Plat. Theaet. 165e ; ἆρ' οὖν ὁ σοφιστὴς τυγχάνει ὢν ἔμπορός τις, ist er etwa, Prot. 313c ; bestimmter heißt es κατὰ θεὸν γάρ τινα ἔτυχον καθήμενος ἐνταῦθα, Euthyd. 272e, durch eine göttliche Fügung traf es sich, daß ich da saß ; ἔτυχεν ἑστηκώς Xen. An. 1.5.8, u. sonst überall. – Zuweilen ist das Partizip aus dem Zusammenhang zu ergänzen (bes. in Relativ- u. Bedingungssätzen), ἀνεπαύοντο ὅπου ἐτύγχανον ἕκαστος, sc. ἀναπαυόμενοι, sie ruhten aus, ein Jeder wo ers traf ; ὡς ἕκαστοι ἐτύγχανον, ηὐλίζοντο, sie lagerten sich, ein Jeder wo sichs gerade traf, Xen. An. 3.1.3, 2.2.17 ; ὃν Ἀθηναῖοι θήσουσιν ὅταν τύχωσιν, Mem. 3.2.11. – So steht τυγχάνω ὤν, ich bin gerade, von ungefähr, Hes. frg. 22.13, Ar. Plut. 35, u. τυγχάνω allein für zufällig, gerade sein, vgl. Schaefer Bos. ellips. p. 785 u. Lobeck Phryn. 277 ; Phryn. verwirft diese Auslassung des Partizips als unattisch, vgl. Porson Eur. Hec. 788 ; σωτὴρ γένοιτο Ζεὺς ἐπ' ἀσπίδος τυχών, Aesch. Spt. 502 ; ἀνὴρ γὰρ ἔνδον ἄρτι τυγχάνει, Soph. Aj. 9, wie νῦν δ' ἀγροῖσι τυγχάνεις, El. 305 ; u. mit adj. auch in Prosa, εἰ σὺ τυγχάνεις ἐπιστήμων τούτων, Plat. Prot. 313e ; εἰ δέ τι τυγχάνει ἀηδὲς καὶ ὠφέλιμον, Gorg. 502b ; Phaedr. 263d, u. sonst.

τυγχάνω
[in LXX: Deu.19:5 (מָצָא), Job.3:21 7:2 17:1, Pro.30:23 (without definite Heb. equiv.), Wis.15:19, 1Ma.11:42, 3Ma.3:7, al. ;]
__I. Trans.
__1. to hit (opp. to ἁμαρτάνω, to miss the mark: Hom., Xen., al.).
__2. to hit upon, light upon;
__(a) of persons, to meet with, fall in with: absol., ptcp., ὁ τυχών, a chance person, anyone (Lat. quivis), οὐ τυχών, not common or ordinary, Act.19:11 28:2;
__(b) of things, to reach, get, obtain: with genitive of thing(s) Luk.20:35, Act.24:3 26:22 27:3, 2Ti.2:10 Heb.8:6 11:35.
__II. Intrans., to happen; of things, to happen, chance, befall: impers., εἰ τύχοι, it may be, perhaps, 1Co.14:10 15:37; so ptcp., τυχόν (old accusative absol.; see M, Pr., 74), 1Co.16:6
(cf. ἐν-, ὑπερ-εν-, ἐπι-, παρα-, συν-τυγχάνω).†
τυχόν, adv., see: τυγχάνω
(AS)