(f. τρύσω, ao. et pf. inus. ; pass. seul. pf. τέτρυμαι) [ῡ] user par le frottement, d’où user, consumer, épuiser, ESCHL. Pr. 27 ; au pass. être usé, épuisé, consumé : δάκρυσι, ANTH. 9, 549, par les larmes ; ταλαιπωρίῃσι, HDT. 6, 12, par les souffrances ; πόνοις, PLAT. Leg. 761 d, par les fatigues ; τῷ πολέμῳ, POL. 1, 62, 7, par la guerre ; τετρῦσθαι ἐς τὸ ἔσχατον κακοῦ, HDT. 1, 22, être réduit à la dernière infortune.

Étym. R. indo-europ. *truH-, frotter ; cf. τείρω, τρύχω.

Keil-Premerstein Erster Bericht p. 9 (Troketta), cj. in Orph. Fr. 270.5; fut. τρύσω [υ] A. Pr. 27; — used mostly in pf. Pass. τέτρυμαι (v. infr.), other tenses being borrowed from τείρω and perh. τρύχω, τρυχόω ; but aor. Med. κατατρύσαιο Nic. Al. 593; pres. Pass. τρύομαι Call. Fr. 5.4P., IGRom. 4.360.21 (Pergam., ii AD); cf. ἀποτρύω : — wear out, distress, ἀχθηδὼν κακοῦ τρύσει σε A. l.c. ; — Pass., to be worn out, τέτρυσαι Simon. 144; τετρῦσθαι ἐς τὸ ἔσχατον κακοῦ Hdt. 1.22, cf. 2.129; δάκρυσιν τετρύμεθα AP 9.549 (Antiphil.); mostly in part. τετρυμένος (freq. with v.l. τετριμμένος), τετρ. ταλαιπωρίῃσί τε καὶ ἡλίῳ Hdt. 6.12; πόνοις τετρυμένα σώματα Pl. Lg. 761d; γήρᾳ AP 6.228 (Adaeus); γήραϊ καὶ πενίῃ ib. 7.336; τετρ.… εὗδεν Ἔρως AP 9.627 (Marian.); ἐκ πορείας Plu. Eum. 15; συνειδέναι τοῖς σφετέροις πράγμασι τετρυμένοις Plb. 1.62.7, cf. 1.71.3; ὑπὸ τῆς κακοπαθείας Id. 10.13.11; τετρυμένη κλίνη, = τρυφερῶς ἐστρωμένη, Sor. 1.68 (s.v.l.). (τρυ, found also in ἄτρυ-τος, τρύ-χ-ω, τρῦχος, is the weak grade of τερυ, found in τερύσκεται, τέρυ; cf. also τείρω, ἀτερά-μων.)

bes. gebräuchlich im perf. pass. τέτρῡμαι, τετρυμένος, τετρῦσθαι, u. in diesem tempus τρύχω ergänzend, ab-, aufreiben, verzehren, erschöpfen, Jemandes Vermögen und Kräfte allmälig zu Grunde richten und erschöpfen, u. übh. belästigen, quälen ; ἀεὶ δὲ τοῦ παρόντος ἀχθηδὼν κακοῦ τρύσει σε, Aesch. Prom. 27 ; τετρυμένοι ταλαιπωρίῃσιν, Her. 6.12 ; τετρῦσθαι ἐς τὸ ἔσχατον κακοῦ, 1.22, wie λεὼς τετρυμένος ἐς τὸ ἔσχατον κακοῦ 2.129 ; πόνοις τετρυμένα γεωργικοῖς σώματα, Plat. Legg. VI.761d ; u. oft in der Anth.: βοῦς τετρυμένος αὔλακι καὶ γήρᾳ, Add. 3 (VI.228); Antiphil. 39 (IX.549); τετρυμένα γυῖα ἀνάπαυσον, Anyte 7 (Plan. 228); τετρυμένα γούνατ' ἔκαμψε, Ap.Rh. 1.1174 ; πράγματα τετρυμένα, Pol. 1.62.7, u. Sp.
[Da υ immer lang ist, so ist die Schreibung τέτρυμμαι, τετρυμμένος falsch ; sie findet sich aber oft, in Folge einer Verwechselung mit τετριμμένος.]