ις, ι, gén. ιος :
      1 bien nourri, gros et gras, fort, HDT. 4, 9 ; p. anal. : τρόφι κῦμα, IL. 11, 307, vague énorme ;
      2 nourri ; subst. nourrisson, OPP. H. 2, 634 ; LYC. 264.

Étym. τρέφω.

ὁ, ἡ, τρόφι, τό, gen. ιος, (< τρέφω) well-fed, stout, large, τ. κῦμα κυλίνδεται a huge, swollen wave, Il. 11.307 (cf. τροφόεις); of men, ἐπεὰν γένωνται τρόφιες [οἱ παῖδες] when the children grow big, Hdt. 4.9.
nursling, Lyc. 264; τρόφις Ἐννοσιγαίου nursling of the earth-shaker, epith. of the dolphin, Oppian. H. 2.634 (v.l. τρόχις).

τρόφι, wohlgenährt oder zusammengeballt (τρέφω), seist, stark, groß ; τρόφι κῦμα, die große Woge, Il. 11.307, vgl. τροφόεις ; von Menschen, ἐπεὰν γένωνται τρόφιες οἱ παῖδες, wenn die Kinder groß werden, Her. 4.9.
Bei Opp. Hal. 3.634 heißt der Delphin τρόφις Ἐννοσιγαίου, der Zögling des Poseidon, wo Schneider τρόχις liest.