courir, HDT. 9, 66 ; XÉN. An. 2, 4, 3 ; POL. 10, 20, 2 ; particul. courir sur un char, EUR. Hel. 724 ; en parl. d’un cheval, ARSTT. H.A. 8, 24, 4.

Étym. τρόχος.

(< τρέχω) run quickly, Hdt. 9.66, X. An. 7.3.46, etc. ; τ. στάδια πλείω Σωτάδου Philetaer. 3; ἵπποις τ., of a charioteer, E. Hel. 724; of a horse, Arist. HA 604b12; τ. ἐν τοῖς ὅπλοις Plb. 10.20.2; τὸν μακρὸν τ. δρόμον Inscr.Prien. 112.111 (i BC); τροχάσαι τὴν λαμπάδα run the torch-race, OGI 764.54 (Pergam., ii BC); make a forced march, App. BC 3.88; Astrol., of the moon, τὰ μεγάλα, τὰ μείζονα, τὰ ἥττονα τ., Gal. 19.556, 562; ἐπὶ τὰ μείζονα τ. ibid. — The Verb was rejected by the Atticists, AB 114.

= τρέχω, laufen, rennen ; τετραόροις ἵπποις τροχάζων Eur. Hel. 730 ; Her. 9.66 ; Xen. Cyr. 2.4.3 ; Sp., wie Anacr. 28.1 ; Babr. 50.2 ; Lobeck Phryn. p. 582 ; B.A. 114 ; τροχάζειν ἐν τοῖς ὅπλοις, von Waffenübungen, Pol. 10.20.2.