τριπλόος-οῦς, όη-ῆ, όον-οῦν, triple, PD. O. 9, 3 ; ATT. ; τρ. ἁμαξιτοί, SOPH. O.R. 716, etc. ; ou ὁδοί, SOPH. O.R. 1399, endroit où trois routes se rencontrent, carrefour ; adv., τριπλῇ, IL. 1, 128 ; LUC. Pseud. 32 ; ou τριπλᾷ, ESCHL. Pers. 1033, etc. ; LYC. 69, triplement, d’une triple manière.

Étym. τρ. -πλοος.

η, ον, contr. τριπλοῦς, ῆ, οῦν, triple, threefold, καλλίνικος ὁ τ., because this hymn of victory was thrice repeated, Pi. O. 9.2; ἐν τ. ἁμαξιτοῖς, = ἐν τριόδῳ, S. OT 716; τ. ζεῦγος, of persons, E. Fr. 773.61 (anap.); ὄνομα τ.
compounded of three, Arist. Po. 1457a34; τριπλοῦν ἀποτινέτω PRev. Laws 19.14 (iii BC); εἰσπράξαντα τριπλῆν τὴν πρᾶξιν PMich. Zen. 71.7 (iii BC); χόριον τ. Sor. 1.58; Att. neut. pl. τριπλᾶ A. Pers. 1033 (lyr.), Ch. 792 (lyr.), etc. Adv. -πλῶς Procl. in Prm. p. 656S. ; gloss on τριχθά, Hdn. Epim. 134; but dat. fem. τριπλῇ is used as Adv. in Il. 1.128, Luc. Pseudol. 32.

όη, όον, zsgzn τριπλοῦς, ῆ, οῦν, vervielfältigendes adj. von τρεῖς, • adv. τριπλῶς, dreifach, dreifältig ; Pind. Ol. 9.2 ; • τριπλῇ, adv., dreifach, Il. 1.128 ; δίδυμα γάρ ἐστι καὶ τριπλᾶ, Aesch. Pers. 990, vgl. Ch. 781 ; ἐν τριπλαῖς ἁμαξιτοῖς, Soph. O.R. 716 ; ὁδοί, 1399, der Dreiweg.