τρεισ·καί·δεκα (m. et fém.), τριακαίδεκα (neutre) treize, HDT. 1, 119 ; THC. 3, 69 ; 8, 88, etc. ; XÉN. An. 1, 5, 5 ; PLAT. Leg. 848 e.

➳ Écrit τριῶν καὶ δέκα, THC. 2, 97, etc. ; τρισὶ καὶ δέκα, THC. 8, 108, etc. ; τρεῖς γε καὶ δέκα, PD. O. 1, 127 ; τρεῖς δὲ καὶ δέκα, THC. 3, 79. Dans les inscr. att. des 4^e et 5^e siècles décliné et écrit τρεῖς καὶ δέκα, τριῶν καὶ δέκα, τρισὶ καὶ δέκα ; la forme en un mot invariable τρεισκαίδεκα paraît seul. peu après 300 av. J.C. ; la forme τρισκαίδεκα ne se rencontre pas dans les inscr. att. ; v. Meisterh. p. 41 et 126. Dans Hom. seul. la forme indécl. τρισκαίδεκα (οἱ, αἱ, τά) IL. 5, 387 ; OD. 24, 340 ; de même dans THC. 3, 69 ; 8, 88 ; XÉN. Hell. 5, 1, 5, etc.

Étym. cf. lat. tredecim.

οἱ, αἱ, τριακαίδεκα, τά, first as three words, later as one, thirteen; gen. τριῶν καὶ δέκα Th. 2.97, IG1². 372.87, etc. ; dat. τρισὶ καὶ δέκα Th. 8.108, D. 9.25, IG2². 1673.7, etc. ; acc. neut. τριακαίδεκα (or τρία καὶ δέκα) Hdt. 1.119, Ar. Pl. 194, 846, Pax 990; — sts other words are interposed, τρεῖς τε καὶ δ. Pi. O. 1.79, but μέν follows τρισκαίδεκα in B. 10.92 and δέ in Th. 3.79 (s.v.l., δέ om. codd. BM); — the form τρισκαίδεκα (acc. masc. and fem.) is found in codd. of Hom. Il. 5.387, Od. 24.340 (in Od. τρεισκαίδεκα, διὰ διφθόγγου γράφουσι τὰ τῶν ἀντιγράφων ἀκριβέστερα Eust. ad loc.); also of Pi. Fr. 135 (v.l.), B. l.c. (Pap.), Ar. Ra. 50, X. HG 5.1.5, Th. 3.69, 79, 8.88 (τρεῖς καὶ δέκα cod. B); τρισκαλδεκα as gen., Hp. Mul. 2.133 (τρεισ- cod. D), Is. 8.35; as dat., Th. 8.22 codd. ; — early Inscrr., however, never have τρισκαίδεκα, but τρεῖς [τρε̑ς] καὶ δέκα ἡμέραι IG1². 295.11 (v BC); στατῆρας τρεισκαίδεκα SIG 241 B 101 (Delph., iv BC); τρε[ισκαί]δεκα πόλεων ib. 368 B 1 (iii BC); λίθων τρεισκαίδεκα IG 7.3073.134 (Lebad., ii BC); so that τρισκαίδεκα should be corrected in all early texts (in spite of Choerob. in An.Ox. 2.267) either to τριῶν καὶ δ., etc., or to τρεισκαίδεκα ; the same applies to the following compds. ; v. τρεισκαιδέκατος.