ά, όν [ᾰ]
   I ferme, solide : ἡ τραφερή (ion.) s.-e. γῆ, la terre ferme ; ἐπὶ τραφερήν τε καὶ ὑγρήν, IL. 14, 308 ; OD. 20, 98 ; HH. Cer. 43, sur terre et sur mer ; τρ. κέλευθος, A.RH. 2, 545, chemin par terre ;
   II p. suite :
      1 act. nourrissant, fécond, gras, ARAT. 1027 ;
      2 pass. bien nourri, gras, THCR. Idyl. 21, 44.

Étym. τρέφω.

ά, όν, (< τρέφω) well-fed, fat, οἱ τραφεροί or τὰ τραφερά the fat ones, i.e. fishes, Theoc. 21.44. Hom. uses τραφερή (sc. γῆ), ἡ, as Subst., dry land, ἐπὶ τραφερήν τε καὶ ὑγρήν Il. 14.308, Od. 20.98, h.Cer. 43; — in later Poets as Adj., νομὸς τ. Arat. 1027; κέλευθος ὑγρή τε τ. τε A.R. 2.545; τ. ἄρουρα Oppian. H. 1.204; ἤθεα τ. tracts of dry land, ib. 5.334. (In this sense it is from τρέφω 1, make thick.)

eigtl. wohlgenährt, feist, fett, Theocr. 21.44 ; bei Hom. ἐπὶ τραφερήν τε καὶ ὑγρήν, Il. 14.308, Od. 20.98, H.h. Cer. 43, das feste Land, Ggstz des Meeres ; dah. brauchen Sp. ἡ τραφερή geradezu für γῆ, Land, wie χέρσος, z.B. ἡ πᾶσα τραφερή Ep.adesp. 369 (IX.672); auch τραφερὴ ἄρουρα, Opp. Hal. 1.204 ; τραφερὴ κέλευθος Ap.Rh. 2.545, der Weg auf dem Lande ; ἤθεα τραφερά Opp. Hal. 5.334. – Akt., nährend, νομός Arat. 1027.