ας (ἡ) [ρᾰ]
   I litt. chant du bouc, càd. chant religieux dont on accompagnait le sacrifice d’un bouc aux fêtes de Bacchus ; p. suite :
      1 chant ou drame héroïque, PLAT. Theæt. 152 e ; cf. PLAT. Rsp. 605 c ; particul. tragédie, AR. Ach. 400, etc. ; PLAT. Conv. 173 a ; ARSTT. Poet. 3, 5 ; 4, 14, etc. ;
      2 récit dramatique et pompeux, plainte emphatique, POL. 6, 56, 11 ; DS. 19, 8 ; DH. 6, 70 ;
      3 événement tragique, càd. événement malheureux et éclatant, PLAT. Leg. 817 b, Phil. 50 b ; PLUT. Demetr. 41 ; LUC. Philops. 2, Tyr. 20, Cal. 24, Alex. 5 et 12 ;
   II action de jouer la tragédie, LUC. H. conscr. 1.

Étym. τραγῳδός.

ἡ, (< τραγῳδός) tragedy, Ar. Ach. 464, al., And. 4.23, Arist. Po. 1447a13, etc. ; τ. ποιεῖν compose a tragedy, Ar. Ach. 400, etc. ; κωμῳδίαν καὶ τ. ποιοῦντες Pl. R. 395a; τραγῳδιῶν ποιηταί OGI 51.31 (Egypt, iii BC), cf. SIG 1079.3 (Magn. Mae., ii/i BC); ποιητὴς τραγῳδιῶν IG2². 1132.38 = SIG 399.34 (Decr. Amphict., iii BC), OGI 352.7 (Athens, ii BC), IG 7.3197.28 (Orchom. Boeot.); π. τραγῳδίας ib. 416.27 (Oropus, i BC); τραγῳδίας διδάσκειν (cf. διδάσκω III) D.L. 1.59; τραγῳδίᾳ διδάξαντα τὴν Μιλήτου ἅλωσιν Plu. 2.814b; ὀκτὼ τ. διαγωνίσασθαι to act in eight tragedies, ib. 785c; τῇ τ. νικᾶν Pl. Smp. 173a; expld. as ΄goatsong΄, because a goat was the prize, Marm. Par. 58, Sch. Hermog. in Rh.Mus. 63.150; other explanations in EM 764.1; cf. τρυγῳδία. in a simile, μίμησις τοῦ καλλίστου καὶ ἀρίστου βίου, ὃ δή φαμεν… ὄντως εἶναι τραγῳδίαν τὴν ἀληθεστάτην Pl. Lg. 817b; ἡ τοῦ βίου τ. καὶ κωμῳδία Id. Phlb. 50b. generally, any grave, serious poetry, opp. κωμῳδία, hence Homer is called a writer of tragedy, Id. Tht. 152e; cf. τραγικός, τραγῳδοποιός.
an exaggerated speech, Hyp. Lyc. 12 (prob. l.), Eux. 26; hence of descriptions of horrors, Plb. 6.56.11, D.S. 19.8, etc.
outward grandeur, pomp, Plu. Demetr. 41, Arat. 15, Ps.-Zaleuc. ap. Stob. 4.2.19 (pl.), Luc. Gall. 24; τραγῳδίαν ἐπιθεῖναι τοῖς πράγμασιπροσποιητήν D.H. 6.70.

ἡ, Tragödie, Trauerspiel, eigtl. Bocksgesang, entweder weil die älresten Tragödien bei einem Bocksopfer aufgeführt wurden, oder weil ein Bock der Lohn des Sieges war, oder nach Andern gar, weil die Darsteller sich mit Bocksfellen bekleideten ; Ar, Plat. Rep. III.394c u. A. – Das Tragödienspielen, Luc. conscr. hist. 1. – Uebh. jedes ernste, erhabene Gedicht, wie die homerischen Gesänge, Ggstz der Komödie, Plat. Theaet. 153e.
Uebertr., eine tragische, bes. pomphafte Erzählung, Darstellung, Pol. 6.56.11 ; gew. mit tadelnder Nebenbedeutung, Luc. Alex. 12 ; auch von den pomphaften Reden u. Grundsäven der Philosophen, Plut.