τρί·μετρος, ος, ον [ῐ] trimètre, de trois mesures, càd. de six pieds dans les vers ïambique, trochaïque et anapestique, HÉPH. 5, p. 17, Scriptores metrici græci, Westphal ; τόνος τρίμετρος, HDT. 1, 174, sorte de vers trimètre ; ἔπη τρίμετρα, PLAT. Leg. 810 e, vers trimètres ; τὸ τρίμετρον, AR. Nub. 642 ; ARSTT. Poet. 1, 8 ; τὰ τρίμετρα, ARSTT. Poet. 1, 9 ; PLUT. Thes. 25, le trimètre ïambique.

Étym. τρ. μέτρον.

ον, of verses, consisting of three μέτρα, i.e. in iambics, trochaics, and anapaestics, of three συζυγίαι (of two feet each); but in dactylics, etc., of three single feet; hence the iambic verse of six feet is called by the Greeks ἴαμβος τρίμετρος, Hdt. 1.12; so τόνος τ.
trimeter verse, ib. 174; ἔπη τ. Pl. Lg. 810e; τρίμετρον, τό, Ar. Nu. 642, Arist. Po. 1447b11 (pl.).
τρίμετρος, ὁ, a measure of capacity for oil, IG 14.422 iii 44 (Tauromenium).

dreimäßig, aus drei Maßen bestehend ; bes. in der Verskunst, drei μέτρα enthaltend, daraus bestehend, d.i. von jambischen, trochäischen u. anapästischen Versen = aus drei Doppelfüßen, Dipodien, von den übrigen Versarten = aus drei Füßen bestehend ; dah. heißt der sechsfüßige jambische Vers bei den Griechen τρίμετρος ἰαμβικός ; so τόνος τρίμετρος, die trimetrische Versart, Her. 1.174 ; τὸ τρίμετρον, Ar. Nub. 632 ; ποιηταὶ ἐπῶν ἑξαμέτρων καὶ τριμέτρων, Plat. Legg. VII.810e.