τρί·γληνος, ος, ον, à trois prunelles, càd. à trois yeux (Hékatè) ATH. 325 a ; ἕρματα τρίγληνα, IL. 14, 183 ; OD. 18, 298, pendants d’oreilles figurant trois prunelles, càd. garnis de trois perles.

Étym. τρ. γλήνη.

ον, in Hom. as epith. of ear-rings, ἕρματα τρίγληνα Il. 14.183, Od. 18.298; ancient critics (cf. Sch. ad loc.) expld. it (1) from γλήνεα (Il. 24.192), = ἀξιοθέατα, or (2) = τρίκοκκα, i.e. with three berry-shaped ornaments, or (3) = ἐκ τριῶν ζῳδίων συγκείμενα, or (4) = τριόφθαλμα, like Att. τριοττίδες ; and in other ways. It is prob. formed from γλήνη as τρίκλινος fr. κλίνη, etc., but the sense remains uncertain.
three-eyed, of Hecate, Ath. 7.325a.

mit drei Augen, von der Hekate, Ath. VII.325a. Bei Hom. von Ohrgehängen, ἕρματα τρίγληνα, Il. 14.183, Od. 18.298, mit drei Bildchen, Zierraten, s. Scholl. Aristonic. Il. 14.183 Lehrs Aristarch ed. 2 p. 152.