ή, όν,
      1 coupant, tranchant, SOPH. Aj. 815 ; TIMON (ATH. 445 e) ; PLAT. Tim. 61 e ; en parl. de la parole, Ps.-PHOCYL. 124 ; PLUT. M. 695 b ;
      2 précis, clair, CALL. Del. 94.

• Cp. -ώτερος, Ps.-PHOCYL. 124 ; CALL. Del. 94 ; LUC. Tox. 11 ; • Sup. -ώτατος, SOPH. Aj. 815 ; CALL. fr. 78.

Étym. τέμνω.

ή, όν, (< τέμνω) cutting, sharp, Pl. Ti. 61e, Timo 4 (Comp.); v.l. for τολμηρόν in D. 25.24; ὁ μὲν σφαγεὺς ἕστηκεν ᾗ τομώτατος as it will cut sharpest, S. Aj. 815. metaph, λόγος τομώτερος σιδήρου Ps.-Phoc. 124. cf. Ep. Hebr. 4.12; of persons, οἱ τομώτατοι the sharpest, hottest, Call. Fr. 78 codd. ; ἐρέω τιτομώτερον ἣ ἀπὸ δάφνης Id. Del. 94 codd. ; πράξεις τομώτεραι Luc. Tox. 11; cf. τορός. Adv. -μῶς sharply, clearly, Hsch. s.v. τμήδην.

(τέμνω), schneidend, teilend, übh. scharf ; Phot. erklärt τὸ τμητικόν ; im posit. selten : Plat. Tim. 61e ; ἰταμὸν γὰρ ἡ πονηρία καὶ τομὸν καὶ πλεονεκτικόν, Dem. 25.24, wo Bekker τολμηρόν liest ; Kompar. τομώτερος Phocyl. 116 ; superl. τομώτατος Soph. Aj. 826.
• Adv., Callim. fr. 78.

cutting , ἕστηκεν ᾗ τομώτατος is placed as it will cut sharpest , [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)] (ML)