'τηλικόσ·δε, ή·δε, όν·δε [ῐ]
   I de cet âge, càd. :
      1 aussi âgé : τηλικόσδ' ὤν, PLAT. Ap. 34 e, etc., étant aussi âgé ; sans part. SOPH. O.C. 735 ; PLAT. Ap. 37 d, etc. ;
      2 aussi jeune, SOPH. O.R. 1508, etc. ; p. opp. à τηλικοῦτος, SOPH. Ant. 726 ; PLAT. Ap. 25 d ;
   II en gén. de l’âge où l’on est, PLAT. Theæt. 115 b.

Étym. τηλίκος, -δε.

'

ήδε, όνδε, and τηλικοῦτος, αύτη, οῦτον (also τηλικοῦτος as fem., S. OC 751, El. 614; and -οῦτο in neut., Alex. 244), strengthd. forms of τηλίκος (as ὅδε, οὗτος of ὁ, τημοῦτος of τῆμος, v. οὗτος¹); the latter being more common in Prose; of persons, of such an age, usu. meaning so old, with a part., τηλικόσδ’ ὤν E. Alc. 643, cf. Pl. Ap. 34e, etc. ; γεγῶσα τηλικήδ’ ὅμως E. Fr. 533; τηλικοῦτος ὤν Ar. Eq. 881, Antiph. 261, Pl. Grg. 489b, etc. ; without part., τηλικόσδε, τηλικοῦτος, S. OC 735, El. 614; νοῦς τηλικοῦτος the mind of one so old as he is, Id. Ant. 767; τηλικῷδε ἀνθρώπῳ Pl. Ap. 37d; pleonast., τηλικοίδε γέροντες ἄνδρες Id. Cri. 49a (s.v.l.); with Art., διδάσκεσθαι βαρὺ τῷ τηλικούτῳ A. Ag. 1620, v. infr. 3. of degrees of youth, so young, τηλικάσδ’ ὁρῶν πάντων ἐρήμους girls of so tender age, S. OT 1508, cf. OC 1116; ἀεί σε κηδεύουσα… τηλικοῦτος ib. 751; ὃν εἰ τηλικοῦτον ὄντα ἀπεκτείνατε… Lys. 14.16, cf. Pl. R. 378d, Prt. 361e. repeated in opp. senses, οἱ τηλικοίδε καὶ διδαξόμεσθα δὴ φρονεῖν ὑπ’ ἀνδρὸς τηλικοῦδε τὴν φύσιν ; shall we old as we are take lessons forsooth from one so young? S. Ant. 726; σὺ ἐμοῦ σοφώτερος εἶ τηλικούτου ὄντος τηλικόσδε ὤν you though so young are wiser than I though so old, Pl. Ap. 25d.
so great, so large, = τόσος, τοσόσδε, ἐμὲ τηλικόνδε ὄντα the size I am, Id. Tht. 155b; τ. κακά Lyc. 819, cf. Ath. 9.380d; τὰ τ. Pl. Ax. 370c; mostly in the stronger form, ἡ τηλικαύτη [πόλις] Id. R. 423b; ἀνὴρ τ. ὤν being so great, X. HG 6.4.31; ἡ τ. ἀρχή, τ. ἔχθρα, Pl. Lg. 755b, 928e; τ. κακά, τ. ἀγαθόν, X. Mem. 2.1.5, 4.4.8; τ. [ἀδικήματα] D. 18.13; τ. τιμωρίαι Aeschin. 1.173; πεπραγμένα τ. τὸ μέγεθος Isoc. 5.151, cf. 98; τηλικαύτην βλάβην PCair. Zen. 378.11 (iii BC); — τηλικοῦτος is freq. conjoined with τοιοῦτος and τοσοῦτος, νησύδρια τοιαῦτα καὶ τ.
so small, Isoc. 12.70; τ. καὶ τοιοῦτον σύστημα Pl. Lg. 686b; τ. καὶ τοσοῦτος θεός Id. Smp. 177a; τοσοῦτοι καὶ τ. θόρυβοι Aeschin. 1.174; τ. καὶ τοσαῦτ’ ἀγαθά D. 19.24; οἱ τ. καὶ τοιοῦτοι τῷ γένει Men. Epit. 120.

τηλικήδε, τηλικόνδε = τηλίκος ; Soph. O.R. 1508, O.C. 1118, vgl. Ant. 723 ; Plat. oft τηλικόσδε ὤν, in solchem Alter, vgl. Apol. 25d, Soph. 234e ; auch τηλικοίδε γέροντες ἄνδρες, Crit. 49a ; Luc. Herc. 7.