ήεσσα, ῆεν :
      1 fait avec art, bien travaillé, OD. 8, 297 ;
      2 habile à travailler, Q. SM. 8, 196 ;
      3 artificieux, A. PL. 1, 3 (dor. -άεις [ᾱ]).

• Cp. -ηέστερος, EL. N.A. 1, 59.

Étym. τέχνη.

εσσα, εν, poet. Adj. cunningly wrought, δεσμοὶ τεχνήεντες… Ἡφαίστοιο Od. 8.297, cf. Ael. NA 1.59 (Comp.); αὐδὴ τεχνήεσσα λίθου Supp.Epigr. 1.424 (Halic., v BC). Adv. τεχνηέντως artfully, skilfully, Od. 5.270. of persons, skilful, γυναῖκες ἱστῶν (v.l. -ὸν) τεχνῆσσαι (vulg. τεχνῆσαι, but there is no act. verb τεχνάω) 7.110, cf. Q S. 8.296; as epith. of Hephaestus, dub. in Epic.Alex.Adesp. 7.11.

εσσα, εν, künstlich gearbeitet, kunstvoll ; Od. 8.297 (vgl. auch τεχνάω); τεχνηέντως, kunstmäßig, Od. 5.270 ; sp.D., wie Qu.Sm. 5.97 ; οἰκοδομαὶ τεχνηέστεραι, Ael. N. H. 1.59.