(seul. ao. ἐτέτρηνα, postér. ἐτέτρανα ; pass. ao. ἐτετράνθην, pf. τέτρημαι) percer, IL. 22, 396 ; OD. 5, 247 ; 23, 198 ; au pass. EMPÉD. 345 Mullach ; HDT. 2, 96 ; 4, 158 ; ESCHL. Ag. 868 ; PLAT. Phæd. 112 a ; ARSTT. H.A. 1, 17, 4, etc.

➳ Ao. épq. τέτρηνα, HOM. ll. cc. ; ao. réc. ἐτέτρανα [ρᾱ] TH. H.P. 2, 76 ; 5, 4, 5.

Étym. R. indo-europ. *terh₁-, frotter ; cf. τείρω, lat. terō.

(pres. in compd. συν- A. Ch. 451 (lyr.), Hdt. 2.11); fut. τετρανῶ Kourouniotes Ἐλευσινιακά i 190 (iv BC); Ion. fut. τετρανέω (δια-) Hdt. 3.12; Ep. aor. τέτρηνα, the only tense used by Hom. ; Att. inf. τετρᾶναι IG1². 372 E 8, 2². 1678a A 5; part. ἐντετράνας ib. 1665.18, 1672.176; — Med., aor. ἐτετρηνάμην Gal. UP 15.6, (δι-) Ar. Th. 18; — Pass., aor. ἐτετράνθην Lyc. 781, AP (v. infr.). Other tenses are formed from stem τρη- (never τρα-), fut. τρήσω Lyc. 665; aor. ἔτρησα Hp. Morb. 2.28, LXX 4 Ki. 12.9, IG 7.3073.71 (Lebad., ii BC), etc., (συν-) Pl. Ti. 91a, etc. ; — Med., aor. ἐτρησάμην (δι-) Gal. 4.708; — Pass., aor. ἐτρήθην Gp. 5.33.7, (ἀν-) Trypho ap. Ath. 4.182e; pf. τέτρημαι (v. infr.); plpf. 3 pl. τετρήατο Emp. 84.9. A pres. τιτραίνω occurs in Thphr. HP 5.44.5 (Pass.), with an aor. ἐτίτρανα ib. 2.7.6, 5.44.5; 3 pl. im pf. Pass. τετρήνοντο in Call. Dian. 244 is f.l. for τετρήναντο or τετραίνοντο, and τετρήνεται in Hp. Nat. Puer. 17 f.l. for τετραίν-. The pres. τιτράω first in Pass. τιτρᾶται Hero Spir. 2.35, Dsc. 5.75, Hsch. ; 2 sg. pres. imper. Act. τίτρα PHolm. 4.40; the pres. τίτρημι first in 3 sg. pres. κατατίτρησι Gal. 13.937; pres. part. nom. sg. fem. τιτρᾶσα Id. UP 16.6; nom. pl. διατιτράντεα D.C. 69.12. The compds. with διά and σύν are more used than the simple Verb; cf. also those with κατά, ἀνά, ἐν, and ἐκ : — bore through, pierce, perforate, ποδῶν τέτρηνε τένοντε Il. 22.396; τέτρηνα δὲ πάντα τερέτρῳ Od. 23.198, cf. 5.247; — Pass., πυκιναῖς τέτρηνται ἄλοξιν Emp. 100.3; λίθος τετρημένος Hdt. 2.96; ὁ οὐρανὸς τέτρηται has holes in it, Id. 4.158; τέτρηται δικτύου πλέον (Ahrens for τέτρωται) A. Ag. 868; τέτρηνται, of the urinary passage, v.l. in Hp. Aër. 9; ὥσπερ κόσκινον τέτρηται Ar. Fr. 480; ὁ τετρημένος πίθος, v. πίθος 1.2; [Χάσμα] δι’ ὅλης τῆς γῆς τετρημένον Pl. Phd. 11 2a; κοιλίαι εἰς τὸν πλεύμονα τετρ. Arist. HA 496a22; τετρανθεὶς αὐλός AP 6.296 (Leon.). (Cf. τέρετρον, τερηδών.)

verstärkte Form von *τράω, τιτράω, dem sie im praes. von den Attikern vorgezogen wird, bohren, durchbohren ; aor. ἐτέτρηνα, Il. 22.396, Od. 5.247, 23.198 ; sp.D.; ἐπ' ὄρτυγι τετρανθεὶς αὐλός, Leon.Tar. 12 (VI.296).

to bore through, pierce, perforate , [Homer (8th/7th c.BC)]:—;Pass., λίθος τετρημένος [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]; ὁ οὐρανὸς τέτρηται the sky has holes in it , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]; χάσμα τῆς γῆς τετρημένον a chasm formed by perforating the earth, [Plato Philosophus (5th/4th c.BC)] (ML)