τετρά·πους, ους, ουν, gén. -ποδος :
      1 à quatre pieds, quadrupède, HDT. 2, 68 ; 4, 71 ; PLAT. Tim. 92 a ; subst. τὸ τετράπουν, PLAT. Phædr. 250 e, quadrupède ; au plur. HDT. 3, 106 ; THC. 2, 50, etc. ;
      2 qu’on charge sur des quadrupèdes, POL. 4, 75, 7.

➳ Dans les inscr. att. au 5^e siècle av. J.C. acc. τετράποδα, CIA. 1, 332, 13, 14, 19, 20 (409 av. J.C.) ; au 4^e siècle av. J.C. τετράπουν, CIA. 2, 1054, 14, 24 (347 av. J.C.) ; au pl. gén. τετραπόδων, dat. τετράποσι, acc. τετράποδας, CIA. 2, 1054, 18, 20, 27, 44 (347 av. J. C) ; v. Meisterh. p. 117, 8.

Étym. τ. πούς.

ὁ, ἡ, πουν, τό, gen. ποδος, pl. ποδα, four-footed, Hdt. 2.68, Pl. Ti. 92a; λεία τ. a booty of cattle, Plb. 4.75.7; τετράποδα ζῴδια, viz. Aries, Taurus, Leo, Sagittarius, Cat.Cod.Astr. 1.166; cf. τετράποδος. τετράπουν, τό, quadruped, beast, Pl. Phdr. 250e, Arist. PA 697b23, etc. ; pl., Hdt. 3.106, Ar. Nu. 659, Th. 2.50, Arist. HA 490a29, etc. ; πάντα τὰ τ. καὶ ἑρπετὰ τῆς γῆς Act. Ap. 10.12. of things, δίφρος τ. Eup. 58, POxy. 646 (ii AD). cf. Epich. 149.
of four feet in length or area, IG1². 372.10, al., Pl. Men. 83b; πάχος ποήσει τὸ στρῶμα τετράπουν IG2². 1668.14.

ὁ, ἡ, τετράπουν, τό, gen. ποδος, vierfüßig ; Her. 4.71 ; Eur. Hec. 1058 ; τετράπουν μῖμον ἔχων ἐπὶ θηρός, Rhes. 256 ; τετράπουν τὸ γένος αὐτῶν, Plat. Tim. 92a, u. öfter ; λεία, Pol. 1.25.7.

τετρά-πους, -ουν
[in LXX chiefly for בְּהֵמָה ;]
four-footed: of beasts, neut. pl., Act.10:12 11:6, Rom.1:23.†
(AS)