όνος (ἡ) :
      1 ver qui ronge le bois, surtout des navires, AR. Eq. 1308 ; TH. H.P. 5, 4, 4 ;
      2 ver qui infeste les ruches d’abeilles, ARSTT. H.A. 8, 27, 3 ;
      3 ver intestinal, ARSTT. fr. 231 ;
      4 carie des os, HPC. 463, 40, etc.

Étym. τείρω.

όνος, ἡ, wood-worm, Ar. Eq. 1308, Thphr. HP 5.44.4, Plb. 6.10.3.
a grub which infests beehives, larva of the wax-moth, Galleria mellonella (cf. πυραύστης), Arist. HA 605b17.
a worm in the bowels, Id. Fr. 241.
caries, in the bones, Hp. Morb. 2.24, al. (Cf. τετραίνω, Skt. tṛṇatti ΄bore through΄, Lith. trandis ΄hairworm, moth΄.)

όνος, ἡ (τείρω, τερέω;
1) der Holzwurm, bes. der die Schiffe durchbohrt und annagt, der Schiffswurm, ὑπὸ τερηδόνων σαπεῖσ' ἐνταῦθα καταγηράσομαι, Ar. Eq. 1305, sagt eine Triere.
2) der Bein- oder Knochenfraß, Medic.