ή, όν [τᾰ]
      1 propre à troubler, à agiter, gén. DH. 5, 75 ; fig. PLUT. Crass. 23 ; particul. en parl. d’aliments qui troublent l’estomac, PLUT. M. 648 b, 734 e, etc. ; MNÉSITH. (ATH. 92 b) ;
      2 propre à effrayer, SEXT.

Étym. ταράσσω.

ή, όν, disturbing, τῆς ψυχῆς Plu. Crass. 23 (Sup.); τ. καὶ νεωτερισταί, of political agitators, D.H. 5.75; of food that does not agree with the stomach, τ. τῶν καθ’ ὕπνον ὄψεων Plu. 2.734f; οἶνος τ. ib. 648b, cf. Sor. 1.86 (prob.), Mnesith. ap. Gal. 6.645; τ. τῆς κοιλίας Id. ap. Ath. 3.92b.

beunruhigend, verwirrend ; τῆς ψυχῆς, Plut. Crass. 23 ; μέλος τ. ἵππων, S.Emp. adv.mus. 20 ; τῆς γαστρός, den Durchfall bewirkend, Medic.; καὶ ὑπακτικὸς κοιλίας, Ath. III.92c ; vgl. Plut. Symp. 3.2.1.