GRC
ταραγμός
JSON
Bailly
οῦ (ὁ) [τᾰ] action de troubler, trouble, agitation, ESCHL. Ch. 1058 ; EUR. Hec. 857, H.f. 353, Ph. 196.
Étym. ταράσσω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ὁ, disturbance, disquietude, τ. ἐς φρένας πίτνει A. Ch. 1056; τ. ἐμπέπτωκέ μοι E. Hec. 857, cf. Id. Oen. p. 39A. ; ἐς ταραγμὸν ἥκειν Id. HF 533; τ. εἰσῆλθεν πόλιν Id. Ph. 196, cf. IT 572; pl., παιδοκτόνους φρενῶν τ. Id. HF 836.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ὁ, wie τάραξις, Beunruhigung, Verwirrung ; ἐκ τῶν δέ τοι ταραγμὸς ἐς φρένας πιτνεῖ, Aesch. Ch. 1052 ; ὡς ταραγμὸς εἰσῆλθεν πόλιν, Eur. Phoen. 204 ; πολὺν ταραγμὸν εἶχον μάχης, 1415 ; ᾗ ταραγμὸς ἐμπέπτωκέ μοι, Hec. 857 ; τίν' εἰς ταραγμὸν ἥκομεν ; I.T. 572, u. öfter.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
